Czytaj Biblię

Księga Psalmów
Rozdział 88

Zmień rozdział
Wyszukaj

PSALM 88 (87 ) Ps 88 Lamentacja indywidualna.

W ciężkim doświadczeniu

1 Pieśń. Psalm. Synów Koracha. Kierownikowi chóru. Na melodię «Machalat leannot» 88 ,1 Zob. 53 [52 ],1 oraz przyp. do 46 [45 ],1 . Wyraz ostatni różnie tłum., jak również inne w tym tytule.. Pieśń pouczająca. Hemana Ezrachity.

2 Panie, Boże mego zbawienia,

za dnia wołam

i nocą – przed Tobą 88 ,2 Tekst różnie popr..

3 Niech dojdzie do Ciebie moja modlitwa,

nakłoń swego ucha na moje wołanie!

4 Bo dusza moja jest przesycona nieszczęściami,

a życie moje zbliża się do Szeolu.

5 Zaliczają mnie do tych, co schodzą do grobu 88 ,5 Psalmista jest bliski śmierci; por. w. 6 n.,

stałem się podobny do męża bezsilnego.

6 Moje posłanie 88 ,6 Tekst niepewny; tłum. przypuszczalne. Władza Boga rozciąga się także nad krainą zmarłych (139 [138 ],8 ; Hi 26 ,6 ; Am 9 ,2 ), choć kontakt ich z Nim wydaje się znacznie rozluźniony (ww. 11 nn – por. 6 ,6 ; 115 [113 B],17 ; Iz 38 ,18 n), podobnie zresztą jak ze światem żywych. jest między zmarłymi,

tak jak zabitych, którzy leżą w grobie,

o których już nie pamiętasz,

którzy wypadli z Twojej ręki.

7 Umieściłeś mnie w dole głębokim,

w ciemnościach, w przepaści.

8 Ciąży nade mną Twoje oburzenie.

Sprawiłeś, że wszystkie Twe fale 88 ,8 Por. 42 [41 ],8 . mnie dosięgły.Sela

9 Oddaliłeś ode mnie moich znajomych,

uczyniłeś mnie dla nich ohydnym,

pozostaję w zamknięciu, bez wyjścia 88 ,9 Por. np. w. 19 i 31 [30 ],12 ; Hi 19 ,13 ; Jr 11 ,18 nn; 12 ,6 . Być może Psalmista jest chory na trąd (Kpł 13 ,46 )..

10 Moje oko słabnie od nieszczęścia,

codziennie wołam do Ciebie, Panie,

do Ciebie ręce wyciągam.

11 88 ,11 nn Zob. przyp. do w. 6 . Psalmista nie zna jeszcze prawdy o zmartwychwstaniu ciał (Dn 12 ,2 n), powszechnej w późnym judaizmie i NT. Czy dla cieniów czynisz cuda?

Czy zmarli wstaną i będą Cię sławić?

12 Czy to w grobie się opowiada o Twojej łasce,

a w Szeolu o Twojej wierności?

13 Czy Twoje cuda ukazują się w ciemnościach,

a sprawiedliwość Twoja w ziemi zapomnienia?

14 Ja zaś, o Panie, wołam do Ciebie

i rano modlitwa moja niech do Ciebie dotrze.

15 Czemu odrzucasz mnie, Panie,

ukrywasz oblicze swoje przede mną?

16 88 ,16 n Tzn. od wieku dziecięcego (zawsze) ciążył nade mną gniew Pański, zbliżając mnie często do sfery śmierci.Ja jestem biedny i od dzieciństwa na progu śmierci,

dźwigałem grozę Twoją i mdlałem.

17 Nade mną przeszły Twe gniewy

i zgubiły mnie Twoje groźby.

18 Otaczają mnie nieustannie jak woda;

okrążają mnie wszystkie naraz.

19 Odsunąłeś ode mnie przyjaciół i towarzyszy;

domownikami moimi stały się ciemności.

Polecamy naszą księgarnię katolicką dobroci.pl