PSALM 120 (119 ) Ps 120 Indywidualna lamentacja; pieśń pielgrzymów.

Przeciw złym językom

1 Pieśń stopni.

Do Pana w swoim utrapieniu

wołałem i wysłuchał 120 ,1 „Pieśń stopni” (lub „pieśń pielgrzymów”) – obszerna grupa psalmów (120 –134 ) nosi ten tytuł, ponieważ były one śpiewane przez pielgrzymów zdążających do Jerozolimy, zwłaszcza na górę świątyni. Niektórzy autorzy współcześni odnoszą, mniej słusznie, słowo hebr. „stopnie” do specyficznej budowy literackiej tych psalmów: poszczególne wiersze podejmują często ostatnie słowo wiersza poprzedniego; por. ww. 2 n.5 nn; 121 ,1 .3 n.7 n; „wysłuchał” – inni popr. na czas przyszły. mnie.

2 Panie, uwolnij moje życie

od warg kłamliwych

i od podstępnego języka!

3 Cóż tobie [Bóg] uczyni

lub co ci dorzuci 120 ,3 Jak ukarze twoje krzywoprzysięstwo; zob. Rt 1 ,17 z przyp.,

podstępny języku?

4 Ostre strzały mocarza

i węgle z janowca 120 ,4 Por. Ps 7 ,13 -14 ; 11 [10 ],2 ; 57 [56 ],5 ; 64 [63 ],4 ; inni tłum.: „wyostrzone nad ogniem z janowca”. Sens: za ogień winy ogień kary; por. Prz 16 ,27 ..

5 Biada mi, że przebywam w Meszek

i mieszkam pod namiotami Kedaru!

6 Zbyt długo mieszkała moja dusza

z tymi, co nienawidzą pokoju.

7 Gdy ja mówię o pokoju 120 ,7 Tłum. przybliżone.,

tamci prą do wojny.