PSALM 125 (124 ) Ps 125 Pieśń pielgrzymów (zob. przyp. do 120 [119 ],1 ), o silnych akcentach ufności.

Bóg ostoją ufności Izraela

1 Pieśń stopni.

Ci, którzy Panu ufają,

są jak góra Syjon,

co się nie porusza, ale trwa na wieki 125 ,1 Starodawna tradycja o niezniszczalności Syjonu. Pod koniec monarchii rozumiano ją błędnie i dlatego zwalczana była przez proroków; por. Jr 7 ,4 -15 ..

2 Góry otaczają Jeruzalem,

tak Pan swój lud otacza 125 ,2 Por. Za 2 ,8 n.

i teraz, i na wieki.

3 Bo nie zaciąży

bezbożne berło

nad losem sprawiedliwych 125 ,3 Por. Iz 14 ,5 n; Ez 7 ,11 . Niegodziwi nie będą sprawowali władzy nad ludźmi pobożnymi.,

by sprawiedliwi nie wyciągali

rąk swoich ku nieprawości.

4 Panie, dobrze czyń dobrym

i ludziom prawego serca!

5 A tych, co schodzą na kręte swe drogi,

niech Pan odprawi

wraz ze złoczyńcami.

Pokój nad Izraelem! 125 ,5 Tymi słowami kończy się także Ps 128 [127 ],6 ; zob. też Ga 6 ,16 (błogosławieństwo dla nowego ludu Bożego).