PSALM 44 (43 ) Ps 44 Lamentacja zbiorowa w chwili ucisku narodu izraelskiego.

Błaganie odrzuconego chwilowo Izraela

1 Kierownikowi chóru. Synów Koracha. Pieśń pouczająca.

2 Boże, słyszeliśmy na własne uszy,

ojcowie nasi nam opowiedzieli

czyn, którego za ich dni dokonałeś,

za dni starożytnych. 3 Ty własną ręką

wykorzeniłeś narody, a ich zasadziłeś 44 ,3 Bóg umieścił swój naród w swej ziemi, zapewniając mu najlepsze warunki rozwoju; por. 80 [79 ],9 ; 2 Sm 7 ,10 ; Jr 11 ,17 ; 12 ,2 .,

usunąłeś ludy, a im dałeś przestrzeń.

4 Bo nie zdobyli kraju swoim mieczem

ani ich nie ocaliło własne ramię,

lecz prawica i ramię Twoje,

i światło Twego oblicza, boś ich umiłował.

5 Ty, o mój Boże, jesteś moim Królem,

który Jakubowi 44 ,5 Tj. całemu Izraelowi. zapewniałeś ocalenie.

6 Dzięki Tobie nacieramy na naszych wrogów

i naszych napastników depczemy 44 ,6 Aluzja do okrutnych zwyczajów wojny zdobywczej (por. Joz 10 ,24 ), praktykowanych na całym Wschodzie. Tutaj są to przenośnie o zwycięstwie; por. 60 [59 ],14 . w imię Twoje.

7 Bo nie zaufałem mojemu łukowi

ani mój miecz mnie nie ocalił;

8 lecz Ty nas wybawiłeś od wrogów

i zawstydziłeś tych, co nas nienawidzą.

9 W każdym czasie chlubimy się Bogiem

i sławimy bez przerwy Twe imię.Sela

10 A jednak odrzuciłeś nas i zawstydziłeś,

i nie wyruszasz już z naszymi wojskami;

11 sprawiłeś, że ustępujemy przed wrogiem,

a ci, co nas nienawidzą, łup sobie zdobyli.

12 Na rzeź nas wydałeś jak owce

i rozproszyłeś nas między pogan 44 ,12 Chodzi o wygnanie; por. Ez 5 ,10 .12 ; 12 ,14 nn..

13 Swój lud sprzedałeś za bezcen 44 ,13 Por. Sdz 2 ,14 ; 3 ,8 ; 1 Sm 12 ,9 .

i niewiele zyskałeś na tej sprzedaży.

14 44 ,14 n Por. 79 [78 ],4 ; 80 [79 ],7 ; Jr 18 ,16 ; 24 ,9 ; Lm 2 ,15 nn. Wystawiłeś nas na wzgardę sąsiadom,

na śmiech i urąganie naszego otoczenia.

15 Uczyniłeś nas przedmiotem przysłowia wśród pogan,

ludy potrząsają głową nad nami.

16 Wciąż przede mną jest moja zniewaga

i wstyd mi twarz okrywa

17 na głos miotającego obelgi i szyderstwa,

wobec wroga i mściciela.

18 Wszystko to na nas przyszło, a jednak myśmy nie zapomnieli o Tobie

i nie złamaliśmy Twego przymierza,

19 ani serce nasze się nie odwróciło

i kroki nasze nie zboczyły z Twej ścieżki,

20 kiedy nas starłeś na proch w miejscu szakali 44 ,20 Tłum. przypuszczalne. Chodzi o pustynię lub ruiny zburzonego miasta; por. Iz 13 ,22 ; 34 ,13 ; Jr 9 ,10 ; Lm 5 ,18 . Inni: „smoków” (74 [73 ],13 ; 91 [90 ],13 ), symbol zagłady jak Lewiatan, Rahab i Behemot (Hi 40 ,15 -24 ).

i okryłeś nas mrokiem.

21 Gdybyśmy zapomnieli imię Boga naszego

i wyciągali ręce do cudzego boga,

22 czyżby Bóg tego nie dostrzegł,

On, który zna tajniki serca? 44 ,22 Por. 7 ,10 ; 139 [138 ],23 n; Jr 17 ,10 .

23 Lecz to z Twego powodu ciągle nas mordują,

mają nas za owce na rzeź przeznaczone 44 ,23 Cyt. w Rz 8 ,36 ..

24 Ocknij się! Dlaczego śpisz, Panie?

Przebudź się! Nie odrzucaj na zawsze!

25 Dlaczego ukrywasz Twoje oblicze 44 ,25 Zob. przyp. do 13 [12 ],2 .,

zapominasz o nędzy i ucisku naszym?

26 Albowiem dusza nasza pogrążyła się w prochu,

a ciało przywarło do ziemi 44 ,26 Aluzja do gestów pokutnych..

27 Powstań, przyjdź nam na pomoc

i wyzwól nas przez swą łaskawość!