KSIĘGA PIĄTA

PSALM 107 (106 ) Ps 107 Hymn dziękczynny prawdopodobnie pochodzenia liturgicznego (1 -32 ), z zakończeniem dydaktycznym (33 -43 ).

Dziękczynny hymn ocalonych

1 Wysławiajcie Pana, bo jest dobry,

bo Jego łaska na wieki 107 ,1 Zob. 100 [99 ],5 z przyp..

2 Niechaj to mówią odkupieni przez Pana 107 ,2 Chodzi o wybawionych z niewoli babilońskiej (Iz 62 ,12 ) albo o uwolnionych przez Boga z aktualnych przeciwności i nieszczęść. Wiersz 3 sugeruje znaczenie eschatologicznego zgromadzenia całego Izraela z diaspory.,

ci, których wybawił z rąk przeciwnika

3 i których zgromadził z obcych krajów,

ze wschodu i zachodu,

z północy i południa.

4 Błądzili na pustyni, na odludziu,

do miasta zamieszkałego nie znaleźli drogi.

5 Cierpieli głód i pragnienie,

i ustawało w nich życie.

6 W swoim ucisku wołali do Pana,

a On ich uwolnił od trwogi.

7 I powiódł ich prostą drogą,

tak że doszli do miasta zamieszkałego.

8 Niech dzięki czynią Panu za Jego miłosierdzie,

za Jego cuda dla synów ludzkich,

9 bo nasycił tego, który jest zgłodniały,

i łaknącego napełnił dobrami 107 ,9 Por. Łk 1 ,53 ..

10 Siedzieli w ciemnościach i mroku,

więźniowie nędzy i żelaza 107 ,10 Wykroczenia przeciw Prawu Bożemu karane były niekiedy więzieniem (jeśli nie podlegały karze śmierci – por. Kpł 24 ,12 ; Lb 15 ,12 ). Winnych umieszczano w specjalnym budynku (2 Sm 20 ,3 ), częściej zaś w nieużywanej cysternie (Jr 38 ,6 ; Za 9 ,11 ). Tutaj jednak uwięzienie przedstawia raczej obrazowo niewolę babilońską (por. Iz 42 ,22 ), gdzie zresztą niektórzy z uprowadzonych trzymani byli także w więzieniu lub pod strażą. Z tej niewoli Pan wybawił uprowadzonych.,

11 gdyż bunt podnieśli przeciw słowom Bożym

i pogardzili zamysłem Najwyższego.

12 Trudami przygiął ich serca,

chwiali się, lecz nikt im nie pomógł.

13 I w swoim ucisku wołali do Pana,

a On ich uwolnił od trwogi.

14 I wyprowadził ich z ciemności i mroku,

a ich kajdany pokruszył.

15 Niech dzięki czynią Panu za Jego łaskawość,

za Jego cuda dla synów ludzkich,

16 gdyż bramy spiżowe wyłamał

i skruszył żelazne wrzeciądze 107 ,16 Por. Iz 45 ,2 ..

17 Chorowali na skutek swoich grzesznych czynów

i nędzę cierpieli przez swoje występki 107 ,17 W ST grzech i choroba pozostają w ścisłym związku. Ma ona przedstawiać naocznie i niemal dotykalnie złowrogie skutki grzechu; por. 32 [31 ],1 -5 ; 38 [37 ],3 -9 ; 39 [38 ],12 . Sens przenośny choroby – por. Iz 1 ,5 n; Lm 1 ,13 n.;

18 obrzydło im wszelkie jedzenie

i byli bliscy bram śmierci.

19 W swoim ucisku wołali do Pana,

a On ich uwolnił od trwogi.

20 Posłał swe słowo, aby ich uleczyć

i uchronić ich życie od jamy dla nich przeznaczonej 107 ,20 Tekst różnie popr.; por. też 30 [29 ],10 ; 103 [102 ],4 ; Iz 55 ,11 ..

21 Niech dzięki czynią Panu za Jego łaskawość,

za Jego cuda dla synów ludzkich!

22 I niech składają ofiary dziękczynne,

niech głoszą z radością Jego dzieła!

23 Ci, którzy na statkach ruszyli na morze,

aby uprawiać handel na ogromnych wodach 107 ,23 Do wdzięczności i dziękczynienia zobowiązani są przede wszystkim podróżni na morzu, uważanym za specjalnie niebezpieczne.,

24 ci widzieli dzieła Pana

i Jego cuda wśród głębiny.

25 Powiedział On i wzbudził

wicher burzliwy,

i spiętrzył jego fale.

26 Wznosili się aż pod niebo, spadali aż do głębi;

ich dusza truchlała w nieszczęściu.

27 Zataczali się i chwiali jak pijani,

cała ich mądrość zawiodła.

28 I w swoim ucisku wołali do Pana,

a On ich uwolnił od trwogi.

29 Zamienił burzę w wietrzyk łagodny,

a fale morskie umilkły 107 ,29 Por. 65 [64 ],8 ; 89 [88 ],10 ; Jon 1 ,4 -15 ; Mt 8 ,26 par..

30 Radowali się z tego, że nastała cisza

i że On przywiódł ich do upragnionej przystani.

31 Niech dzięki czynią Panu za Jego łaskawość,

za Jego cuda dla synów ludzkich!

32 I niech Go sławią w zgromadzeniu ludu

i na radzie starszych niechaj Go chwalą!

33 107 ,33 -43 Ta hymniczna część psalmu opracowuje motywy zaczerpnięte z Iz (rozdz. 40 –55 ) i odzwierciedla sytuację repatriantów żydowskich po powrocie z niewoli babilońskiej.Rzeki zamienia On w pustynię,

oazy w ziemię spragnioną,

34 ziemię żyzną w słony ugór

skutkiem niegodziwości jej mieszkańców.

35 Pustynię zamienił w zbiornik wody,

a ziemię suchą w oazę.

36 I tam osiedlił zgłodniałych,

i założyli miasta zamieszkałe.

37 Obsiali pola, zasadzili winnice

i zyskali zbiory owoców.

38 Pobłogosławił im, a bardzo się rozmnożyli,

i dał im bydła niemało.

39 Potem zmalała ich liczba i podupadli

pod naciskiem niedoli i utrapienia.

40 Lecz Ten, który wylewa wzgardę na władców

i każe im błądzić przez puste bezdroża 107 ,40 Por. Hi 12 ,21 .24 .,

41 podniósł nędzarza z niedoli,

rozmnożył rodziny jak trzody.

42 Pobożni widzą to i radują się,

a wszelka niegodziwość musi zamknąć swe usta.

43 Kto mądry, niech to zachowa,

niech rozważa [dzieła] łaski Pana!