Księga Psalmów
PSALM 106 (105 ) Ps 106 Podobnie jak poprzedni, psalm ten zawiera refleksje nad historią zbawienia narodu, z podkreśleniem jednak jego niewdzięczności; por. także 78 [77 ] oraz 136 [135 ].
Niewdzięczność ludu wybranego
1 Alleluja.
Chwalcie Pana, bo jest dobry,
bo Jego łaska na wieki 106 ,1 Por. 100 [99 ],5 ; 107 [106 ],1 ; 118 [117 ],1 ; Jr 33 ,11 ..
2 Któż zdoła opowiedzieć dzieła potęgi Pana,
wypowie wszystkie Jego pochwały?
3 Szczęśliwi, którzy przestrzegają przykazań,
w każdym czasie czynią to, co sprawiedliwe.
4 106 ,4 n 1 . os. liczby mn. wg przekł. staroż.; hebr. ma 2 . os. liczby poj. („pamiętaj o mnie” itd.); cały psalm jednak ma charakter kolektywny.Pamiętaj o nas, Panie, gdyż masz upodobanie w swym ludzie.
Przyjdź nam z pomocą,
5 abyśmy ujrzeli szczęście Twych wybranych,
radowali się radością Twojego ludu,
chlubili się razem z Twoim dziedzictwem.
6 Zgrzeszyliśmy jak nasi przodkowie,
popełniliśmy nieprawość, żyliśmy występnie 106 ,6 Zbiorowe wyznanie grzechów społeczności; por. 1 Krl 8 ,47 ; Lm 1 ,18 ; 3 ,40 nn; Dn 9 ,5 -19 ..
7 106 ,7 -11 Por. 78 [77 ],17 . O cudzie nad Morzem Czerwonym opowiada Wj 14 ,21 -31 ; 15 ,4 -7 .Ojcowie nasi w Egipcie
nie pojęli Twych cudów,
nie pamiętali ogromu łask Twoich,
lecz zbuntowali się przeciw Najwyższemu nad Morzem Czerwonym.
8 Ale ocalił ich przez wzgląd na swe imię,
aby objawić swoją potęgę.
9 Zgromił Morze Czerwone i wyschło,
i poprowadził ich przez fale jakby przez pustynię.
10 I ocalił ich z ręki ciemięzcy,
i z ręki przeciwnika uwolnił.
11 Wody pokryły ich wrogów;
ani jeden z nich nie pozostał.
12 Słowom więc Jego uwierzyli
i Jemu śpiewali pochwały.
13 Szybko o dziełach Jego zapomnieli,
na Jego radę nie czekali.
14 106 ,14 n Wj 16 ,2 -15 ; Lb 11 ,4 nn.18 -23 .31 nn.Pałali żądzą na pustyni,
na próbę wystawiali Boga na odludziu.
15 Uczynił zadość ich żądaniu,
lecz zesłał na nich zarazę.
16 106 ,16 nn Bunt przeciw Mojżeszowi i Aaronowi pod wodzą Koracha (Lb 16 ). Psalm wymienia jedynie dwóch innych sprawców, zapewne z uwagi na potomków Koracha, sprawujących dziedzicznie urząd śpiewaków w świątyni. Aaron nazwany jest „świętym” (w. 16 ) ze względu na sprawowaną funkcję kapłańską (Kpł 21 ,6 nn).Zazdrościli Mojżeszowi w obozie,
Aaronowi, świętemu Pańskiemu.
17 Otwarła się ziemia i połknęła Datana,
i nakryła zgraję Abirama.
18 I ogień zapłonął przeciw ich zgrai,
i płomień spalił bezecnych.
19 106 ,19 n Por. Wj 32 ,4 .8 ; Pwt 9 ,12 .16 . Złoty cielec był zapewne pokryty złotem (Iz 30 ,22 ). Możliwe, iż był on odlany z samego złota (Wj 32 ,4 ), choć tego rodzaju posągi sporządzano raczej rzadko; por. Jr 2 ,11 ; Rz 1 ,23 (cytat).U stóp Horebu zrobili cielca
i oddawali pokłon ulanemu posągowi.
20 Zamienili swą Chwałę
na wizerunek cielca żywiącego się sianem.
21 Zapomnieli o Bogu, który ich ocalił,
który wielkich rzeczy dokonał w Egipcie,
22 dziwów – w krainie Chama,
zdumiewających – nad Morzem Czerwonym.
23 Postanowił ich zatem wytracić,
gdyby nie Mojżesz, Jego wybraniec,
on wstawił się do Niego,
aby gniew Jego odwrócić, by ich nie wyniszczył 106 ,23 Por. Wj 32 ,11 -17 ; Pwt 9 ,25 -29 ..
24 I wzgardzili wspaniałą ziemią,
nie uwierzyli Jego słowu 106 ,24 Por. Lb 13 ,25 –14 ,4 ..
25 Ale szemrali w swoich namiotach,
nie słuchali głosu Pańskiego.
26 I przysiągł im z ręką podniesioną 106 ,26 Antropomorfizm częsty w ST, oznaczający bezwzględne wypełnienie groźby, które poręcza majestat Boży (Lb 14 ,11 n).,
że powali ich na pustyni,
27 że ich potomstwo rozproszy wśród ludów,
że ich rozsypie po krajach.
28 Potem przystali do Baal-Peora,
spożywali z żertw dla [bogów] umarłych 106 ,28 Epizod bałwochwalstwa uprawianego w pobliżu góry Peor, w Moabie, na cześć Baala (Lb rozdz. 25 – por. 23 ,28 ), uważany (Oz 9 ,10 ) za początek niewierności Izraela w Zajordaniu. W przeciwieństwie do Boga żywego (Jr 10 ,10 ) bożki pogańskie są martwe („umarłe”)..
29 Drażnili Go swymi postępkami
i spadła na nich plaga.
30 Lecz powstał Pinchas 106 ,30 Jeden z kapłanów, syn Eleazara, wnuk Aarona; por. Lb 25 ,7 ., odbył sąd
i zaraza ustąpiła.
31 Uznano mu to za czyn sprawiedliwy
z pokolenia na pokolenie, na zawsze.
32 Rozdrażnili Go znowu przy wodach Meriba;
przez nich nieszczęście spotkało Mojżesza 106 ,32 Por. 95 [94 ],8 n; Wj 17 ,1 -7 ; Lb 20 , 2 -13 .,
33 bo rozgoryczyli jego ducha
i nierozważnie powiedział swymi wargami.
34 Nie wytracili narodów,
jak im to Pan nakazał.
35 Lecz się zmieszali z poganami
i nauczyli się ich uczynków;
36 zaczęli czcić ich bałwany,
które się stały dla nich pułapką.
37 106 ,37 n Ofiary składane z dzieci (m.in. na cześć Molocha w Tofet w Dolinie Synów Hinnoma w Jerozolimie) przejęli Izraelici z otoczenia kananejskiego; por. Kpł 18 ,21 ; Pwt 12 ,31 ; Jr 7 ,31 ; 19 ,5 . Cudzy bogowie nazwani są tu „złymi duchami” jak w Pwt 32 ,17 (podobny termin szedim w języku akadyjskim oznacza bóstwa opiekuńcze); por. 1 Kor 110 ,19 nn. Wiersze 38 bc stanowią zbędną glosę, bo tu chodzi o zabójstwa w wyniku niesprawiedliwych wyroków sądowych (Iz 1 ,15 n; Jr 22 ,3 .13 ; Mi 3 ,2 n).I składali w ofierze swych synów
i swoje córki złym duchom.
38 I krew niewinną przelali:
<krew synów swoich i córek,
które złożyli w ofierze posągom kananejskim>.
I ziemia krwią się skalała,
39 a oni się splamili swoimi czynami
i występkami swymi dopuścili się wiarołomstwa.
40 Gniew Pana zapłonął przeciw Jego ludowi,
tak iż poczuł wstręt do swego dziedzictwa.
41 Wydał ich w ręce pogan
i zapanowali nad nimi ich przeciwnicy.
42 Ich wrogowie znęcali się nad nimi,
pod ręką ich doznawali ucisku.
43 Wielokrotnie ich uwalniał,
oni zaś sprzeciwiali się Jego planom 106 ,43 Tekst popr.; hebr.: „swoim planom”.,
ginęli zatem przez swe nieprawości.
44 Lecz wejrzał na ich utrapienie,
gdy wysłuchiwał ich błagań.
45 I wspomniał dla ich dobra na swoje przymierze,
i pożałował [ich] w swej wielkiej łaskawości.
46 I wzbudził dla nich litość
u wszystkich, co ich uprowadzili w niewolę 106 ,46 Aluzja do zakończenia niewoli babilońskiej (2 Krn 36 ,22 n; Ezd 1 ,1 -4 )..
47 Ratuj nas, Panie, Boże nasz,
zgromadź spośród narodów 106 ,47 Tekst zakłada społeczność izraelską przebywającą w niewoli lub w rozproszeniu.,
abyśmy wielbili święte imię Twoje
i dumni byli z Twej chwały.
48 Błogosławiony Pan, Bóg Izraela,
od wieków na wieki!
A cały lud niech powie: Amen!
Alleluja! 106 ,48 Doksologia czwartej księgi Psałterza wraz ze starożytną wskazówką liturgiczną.