PSALM 6 Ps 6 Lamentacja indywidualna człowieka bliskiego śmierci. Przyjmuje on swoje cierpienia jako ojcowskie napomnienie pochodzące od Boga (por. Prz 3 ,12 ; 19 ,18 ; 29 ,17 ), prosząc jednocześnie o litość; por. Jr 10 ,24 .

Błaganie o litość

1 Kierownikowi chóru. Na instrumenty strunowe. Na oktawę. Psalm. Dawidowy.

2 Nie karć mnie, Panie, w swym gniewie

i nie karz w swej zapalczywości.

3 Zmiłuj się nade mną, Panie, bom słaby;

ulecz mnie, Panie, bo drżą kości 6 ,3 „Kości” oznaczają (podobnie jak „dusza” w w. 4 ) całego człowieka w jego cierpieniu fizycznym i duchowym. moje

4 i duszę moją ogarnia wielka trwoga;

lecz Ty, o Panie, jakże długo jeszcze...?

5 Powróć, o Panie, ocal moją duszę,

wybaw mnie przez Twoje miłosierdzie,

6 bo nikt po śmierci nie wspomni o Tobie,

któż Cię wychwala w Szeolu? 6 ,6 ST nie miał jasnego pojęcia życia pozagrobowego. Zmarli przebywają w podziemnym Szeolu, prowadząc życie cieni. Minimalna ich żywotność powoduje rozluźnienie kontaktu z Panem (Ps 88 [87 ],11 nn; 115 [113 B],17 ; Iz 38 ,18 n), który jednak sprawuje władzę także nad podziemiem (Ps 139 [138 ],8 ; Am 9 ,2 ; Hi 26 ,6 ).

7 Zmęczyłem się moim jękiem,

płaczem obmywam co noc moje łoże,

posłanie moje skrapiam łzami.

8 Od smutku oko moje mgłą zachodzi,

starzeje się 6 ,8 Według przekł. staroż. 1 . os.; oznacza słabnący wzrok. z powodu wszystkich mych wrogów.

9 Odstąpcie ode mnie wszyscy, którzy zło czynicie,

bo Pan usłyszał głośny mój płacz;

10 Pan usłyszał moje błaganie,

Pan przyjął moją modlitwę.

11 Niech się wszyscy moi wrogowie zawstydzą i bardzo zatrwożą,

niech odstąpią i niech się zaraz zawstydzą!