PSALM 18(17 ) Król dzięki czyni za zwycięstwo Kierownikowi chóru . Sługi Bożego , Dawida , który wypowiedział do Pana słowa tej pieśni , gdy go Pan wybawił z mocy wszystkich jego nieprzyjaciół i z ręki Saula . Rzekł wtedy : Miłuję Cię , Panie , Mocy moja , Panie , ostojo moja i twierdzo , mój wybawicielu , Boże mój , skało moja , na którą się chronię , tarczo moja , mocy zbawienia mego i moja obrono ! Wzywam Pana , godnego chwały , i jestem wolny od moich nieprzyjaciół . Ogarnęły mnie fale śmierci i zatrwożyły mnie odmęty niosące zagładę ; oplątały mnie pęta Szeolu , zaskoczyły mnie sidła śmierci . W moim utrapieniu wzywam Pana i wołam do mojego Boga ; usłyszał On mój głos ze swojej świątyni , a krzyk mój dotarł do Jego uszu . Zatrzęsła się i zadrżała ziemia , posady gór się poruszyły , zatrzęsły się , bo On zapłonął gniewem . Uniósł się dym z Jego nozdrzy , a z Jego ust - pochłaniający ogień : od niego zapaliły się węgle . Nagiął On niebiosa i zstąpił , a czarna chmura była pod Jego stopami . Lecąc cwałował na cherubie , a skrzydła wiatru Go niosły . Przywdział mrok niby zasłonę wokół siebie , jako okrycie ciemną wodę , gęste chmury . Od blasku Jego obecności rozżarzyły się węgle ogniste . Pan odezwał się z nieba grzmotem , to głos swój dał słyszeć Najwyższy , wypuścił swe strzały i rozproszył wrogów , cisnął błyskawice i zamęt wśród nich wprowadził . Aż ukazało się łożysko morza i obnażyły się posady lądu od groźnej nagany Twej , Panie , i tchnienia wichru Twoich nozdrzy . On wyciąga [ rękę ] z wysoka i chwyta mnie , wydobywa mnie z toni ogromnej ; Wyrywa mnie od przemożnego nieprzyjaciela , od mocniejszych ode mnie , co mnie nienawidzą . Napadają na mnie w dzień dla mnie złowrogi , lecz Pan jest moją obroną , wyprowadza mnie na miejsce przestronne ; ocala , bo mnie miłuje . Pan nagradza moją sprawiedliwość , odpłaca mi według czystości rąk moich . Strzegłem bowiem dróg Pańskich i nie odszedłem od mojego Boga , bo mam przed sobą wszystkie Jego przykazania i nie odrzucam od siebie Jego poleceń , lecz jestem wobec Niego bez skazy i wystrzegam się grzechu . Pan mię nagradza za moją sprawiedliwość , za czystość rąk przed Jego oczyma . Ty jesteś miłościwy dla miłościwego i względem nienagannego działasz nienagannie , względem czystego okazujesz się czystym , wobec przewrotnego jesteś przebiegły . Albowiem Ty wybawiasz naród uniżony a pognębiasz oczy wyniosłe . Bo Ty , Panie , każesz świecić mojej pochodni : Boże mój , oświecasz moje ciemności . Bo z Tobą zdobywam wały , mur przeskakuję dzięki mojemu Bogu . Bóg - Jego droga jest nieskalana , słowo Pana w ogniu wypróbowane ; On tarczą dla wszystkich , którzy doń się chronią . Bo któż jest Bogiem prócz Pana ? Lub któż jest Skałą prócz Boga naszego ? Bóg , co mocą mnie przepasuje i nienaganną czyni moją drogę , On daje moim nogom rączość nóg łani i stawia mnie na wyżynach , On ćwiczy moje ręce do bitwy , a ramiona - do napinania spiżowego łuku . Dajesz mi tarczę Twą dla ocalenia , i wspiera mnie Twoja prawica , a Twoja troskliwość czyni mnie wielkim . Wydłużasz mi kroki na drodze i stopy moje się nie chwieją . Ścigam mych wrogów i dopadam , a nie wracam , póki nie zginą . Starłem ich , nie mogli się podnieść , upadli pod moje stopy . Mocą mnie przepasujesz do bitwy , sprawiasz , że przeciwnicy gną się pode mną , zmuszasz wrogów moich do ucieczki , a wytracasz tych , co mnie nienawidzą . Wołają - lecz nie ma wybawcy ; do Pana - lecz im nie odpowiada . Jak proch na wietrze ich rozrzucę , zdepczę jak błoto uliczne . Ty mnie ocalasz od buntów ludu , ustanawiasz mnie głową narodów . Służy mi lud , którego nie znałem . Są mi posłuszni na pierwsze wezwanie ; cudzoziemcy mi schlebiają . Cudzoziemcy bledną , z drżeniem wychodzą ze swoich warowni . Niech żyje Pan ! Moja Skała niech będzie błogosławiona ! Niech będzie wywyższony Bóg , mój Zbawca , Bóg , który zapewnia mi pomstę i poddaje mi narody , wybawia mnie od nieprzyjaciół , wynosi nad moich wrogów i uwalnia od gwałtownika . Przeto będę Cię , o Panie , chwalił wśród narodów i będę wysławiał Twoje imię . Tyś zwycięstwa wielkie dał królowi i Twemu pomazańcowi okazałeś łaskę , Dawidowi i jego potomstwu na wieki .
Psalm dziękczynny po triumfie nad wrogami, przekazany również z niewielkimi zmianami w
. Pochodzenia Dawidowego, ulegał później przeróbkom.
"Skało" - jako miejsce niezawodnego schronienia; "mocy" - dosł.: "rogu", co wyraża siłę.
Świątynia była uważana w szczególny sposób za siedzibę Boga na ziemi.
Opis widzialnego objawienia się Boga, czyli teofanii; niektóre rysy są wspólne także z pogańskimi opisami tego rodzaju. Apokaliptyka rozwinęła pewne ich elementy w późnych księgach ST (Dn) i w NT.
Por.
;
.
Mowa o piorunach - por.
W hebr.: "ich".
Chodzi o czystość w sensie religijno-moralnym, a nie rytualnym (por. w. 22-27).
Określenia Boga jako ostoi zbawienia (por.
).
Inni tłum.: "z tysięcy (wrogiego mi) ludu" w sensie pobicia wrogiej koalicji.
Zob. przypis do
biblia, biblia online, pismo święte, pismo święte online, twoja biblia, ewangelia, stary testament, nowy testament, księga, księgi, prorocy, słowo boga