PSALM 71 (70 ) Ps 71 Indywidualna lamentacja błagalna.

Prośba o szczęśliwą starość

1 W Tobie, Panie, moja ucieczka,

niech nie doznam wstydu na wieki;

2 wyrwij mnie i wyzwól w Twej sprawiedliwości 71 ,2 Zbawcza sprawiedliwość Boża, podobnie jak w ww. 16 .19 i 24 oraz w 65 [64 ],6 z przyp.,

nakłoń ku mnie swego ucha i ocal mnie!

3 Bądź mi skałą schronienia

i zamkiem warownym, aby mnie ocalić,

boś Ty opoką moją i twierdzą.

4 Boże mój, wyzwól mnie z rąk niegodziwca,

od pięści złoczyńcy i ciemiężyciela.

5 Ty bowiem, mój Boże, jesteś moją nadzieją,

Panie, ufności moja od moich lat młodych!

6 Ty byłeś moją podporą od narodzin;

od łona matki moim opiekunem.

Ciebie zawsze wysławiałem.

7 Jak gdyby cudem 71 ,7 Tzn. przykładem cudownej opieki Bożej. stałem się dla wielu,

Ty bowiem byłeś potężnym mym wspomożycielem.

8 Usta moje były pełne Twojej chwały,

każdego dnia – Twojej sławy.

9 Nie odtrącaj mnie w czasie starości;

gdy siły ustaną, nie opuszczaj mnie!

10 Albowiem moi wrogowie o mnie rozprawiają,

czyhający na moje życie zmawiają się na mnie.

11 «Bóg go opuścił – mówią –

gońcie go, chwytajcie,

bo nie ma on wybawcy».

12 O Boże, nie stój z daleka ode mnie,

mój Boże, pośpiesz mi na pomoc!

13 Niech się zawstydzą i niech upadną nastający na moje życie;

niech się hańbą i wstydem okryją ci, co szukają mego nieszczęścia!

14 Ja zaś będę zawsze ufał

i pomnażał wszelką Twą chwałę.

15 Moje usta będą głosić Twoją sprawiedliwość,

przez cały dzień Twoją pomoc,

bo nawet nie znam jej miary 71 ,15 Słowo różnie popr..

16 Wejdę, głosząc wspaniałe czyny Pana 71 ,16 Mowa o procesji pochwalnej. Tekst różnie popr.,

i będę przypominał Jego tylko sprawiedliwość.

17 Boże, Ty mnie uczyłeś od mojej młodości,

i do tej chwili głoszę Twoje cuda.

18 Lecz i w starości, i w wieku sędziwym

nie opuszczaj mnie, Boże,

gdy [moc] Twego ramienia głosić będę,

całemu przyszłemu pokoleniu – Twą potęgę,

19 i sprawiedliwość Twą, Boże, sięgającą niebios,

którą tak wielkich dzieł dokonałeś;

o Boże, któż jest równy Tobie?

20 Zesłałeś na mnie wiele srogich utrapień,

lecz znowu przywrócisz mi życie

i z głębin ziemi znów mnie wydobędziesz 71 ,20 Bóg wybawia go z niebezpieczeństwa grożącego jego życiu; por. w. 23 ..

21 Podnieś moją wielkość

i pociesz mnie na nowo!

22 A ja będę Cię wielbić na harfie –

Twoją wierność, mój Boże!

Będę Ci grał na cytrze,

Święty Izraela!

23 Rozradują się moje wargi, gdy będę Ci śpiewał,

i dusza moja, którą odkupiłeś.

24 Również mój język przez cały dzień

będzie głosił Twoją sprawiedliwość,

bo okryli się hańbą i wstydem

szukający mojego nieszczęścia.