PSALM 31 (30 ) Ps 31 Indywidualna lamentacja, kończąca się prośbą – hymnem, treścią zbliżona do „wyznań” Jeremiasza (Jr 12 ,1 nn; 15 ,10 n.15 -21 ; 17 ,14 -18 ; 20 ,7 -13 ; 23 ,9 -29 ).

Błaganie w ucisku i dziękczynienie

1 Kierownikowi chóru. Psalm. Dawidowy.

2 Panie, do Ciebie się uciekam,

niech nigdy nie doznam zawodu;

wybaw mnie w Twojej sprawiedliwości!

3 Skłoń ku mnie ucho,

pośpiesz, aby mnie ocalić.

Bądź dla mnie mocną opoką 31 ,3 Por. 18 [17 ],3 .,

warownią, która mnie ocali.

4 Ty bowiem jesteś dla mnie opoką i twierdzą;

przez wzgląd na imię Twoje kieruj mną i prowadź mnie!

5 Wydobądź mnie z sieci zastawionej na mnie 31 ,5 Por. 9 ,16 ; 25 [24 ],15 ; 140 [139 ],6 .,

bo Ty jesteś moją ucieczką.

6 W ręce Twoje powierzam ducha mojego 31 ,6 Duch jest czynnikiem życia; Psalmista powierza Bogu całe swe istnienie. Te słowa powtarza sam Jezus na krzyżu (Łk 23 ,46 ), a potem św. Szczepan (Dz 7 ,59 ).,

Ty mnie wybawiłeś, Panie, Boże wierny!

7 Nienawidzę 31 ,7 Staroż. przekł. popr.: „Nienawidzisz”. tych, którzy czczą marne bóstwa,

i pokładam ufność w Panu.

8 Weselę się i cieszę z Twojej łaski,

boś wejrzał na moją nędzę,

poznałeś udręki mej duszy

9 i nie oddałeś mnie w ręce nieprzyjaciela,

postawiłeś me stopy na miejscu przestronnym.

10 Zmiłuj się nade mną, Panie, bo jestem w ucisku,

od smutku słabnie me oko,

a także moja siła i wnętrzności.

11 Bo zgryzota trawi me życie,

a wzdychanie – moje lata.

Siłę moją zachwiał ucisk 31 ,11 Tekst popr. wg przekł. staroż.; hebr.: „grzech”.

i kości moje osłabły.

12 Stałem się znakiem hańby dla wszystkich mych wrogów,

dla moich sąsiadów przedmiotem odrazy,

dla moich znajomych – postrachem;

kto mnie ujrzy na ulicy,

ucieka ode mnie.

13 Zapomniano w sercach o mnie jak o zmarłym,

stałem się jak sprzęt wyrzucony.

14 Słyszę bowiem złorzeczenia wielu:

«Trwoga dokoła» 31 ,14 Okrzyk wydawany w czasie wojny, wskazujący na nieuchronne niebezpieczeństwo; por. Jr 6 ,25 ; 20 ,10 ; 46 ,5 ; 49 ,29 .,

gdy przeciw mnie się zbierają,

zamyślają odebrać mi życie.

15 Ja zaś pokładam ufność w Tobie, Panie,

mówię: «Ty jesteś moim Bogiem».

16 W Twoim ręku są moje losy: wyrwij mnie

z ręki mych wrogów i prześladowców!

17 Niech zajaśnieje Twoje oblicze 31 ,17 Wyrażenie oznacza pełną przychylności obecność i opiekę Bożą; por. Lb 6 ,25 ; Ps 4 ,7 . nad Twym sługą,

wybaw mnie w swej łaskawości!

18 Panie, niech nie doznam zawodu, gdy Cię wzywam;

niech się zawiodą występni, niech zamilkną w Szeolu!

19 Niech zaniemówią wargi kłamliwe,

co zuchwale wygadują na sprawiedliwego

z pychą i ze wzgardą.

20 Jakże jest wielka, o Panie, Twoja dobroć,

którą zachowujesz dla tych, co się boją Ciebie,

i okazujesz tym, co w Tobie szukają ucieczki

na oczach synów ludzkich.

21 Ukrywasz ich pod osłoną Twojej obecności 31 ,21 Dosł.: „pod osłoną swego oblicza”. W sferze Bożej knowania wrogów są bezskuteczne.

od spisku mężów,

w swoim namiocie ich kryjesz

przed sporem języków.

22 Błogosławiony niech będzie Pan, który okazał

cuda swoje i łaski w grodzie warownym.

23 Ja zaś powiedziałem przerażony:

«Odcięty jestem od Twoich oczu» 31 ,23 W beznadziejności swojej sytuacji Psalmista widzi skutek odwrócenia przychylnego spojrzenia Boga, tj. Jego łaski.,

lecz Tyś wysłuchał głos mego błagania,

gdy do Ciebie wołałem.

24 Miłujcie Pana, wszyscy, co Go czcicie!

Pan zachowuje wiernych,

a odpłaca z nawiązką

wyniośle postępującemu.

25 Bądźcie mocni i mężnego serca,

wszyscy, którzy pokładacie ufność w Panu!