Księga Psalmów
PSALM 51 (50 ) Ps 51 Indywidualna pieśń błagalna i pokutna.
Wezwanie i prośba pokutnika
1 Kierownikowi chóru. Psalm. Dawida, 2 gdy przybył do niego prorok Natan po jego grzechu z Batszebą 51 ,2 Por. 2 Sm 12 ..
3 Zmiłuj się nade mną, Boże, w swojej łaskawości,
w ogromie swego miłosierdzia wymaż moją nieprawość!
4 Obmyj mnie zupełnie z mojej winy
i oczyść mnie z grzechu mojego!
5 Uznaję bowiem moją nieprawość,
a grzech mój mam zawsze przed sobą.
6 Tylko przeciw Tobie zgrzeszyłem
i uczyniłem, co złe jest w Twych oczach,
tak że się okazujesz sprawiedliwy w swym wyroku
i prawy w swoim osądzie 51 ,6 Grzesznik wyznaje, że Bóg, karząc go za grzechy, okazał się w pełni sprawiedliwy. O grzechu „przeciw Panu” zob. 2 Sm 12 ,13 ..
7 Oto zrodzony jestem w przewinieniu
i w grzechu poczęła mnie matka 51 ,7 Już od najwcześniejszego okresu swego życia człowiek staje wobec złowieszczego wpływu grzechu; por. 143 [142 ],2 ; Rdz 8 ,21 ; Hi 14 ,4 ; 15 ,14 n. Później wyrazi to NT w nauce o grzechu pierworodnym (Rz 5 ,12 -21 )..
8 Oto Ty masz upodobanie w ukrytej prawdzie,
naucz mnie tajników mądrości 51 ,8 Darem Bożym jest umiejętność zgłębiania tajników własnej duszy..
9 Pokrop mnie hizopem 51 ,9 Rytuał oczyszczenia z trądu (por. przyp. do 38 [37 ],6 nn) przewidywał pokropienia tego rodzaju (Kpł 14 ,7 ). O wybieleniu grzesznika „nad śnieg” zob. Iz 1 ,18 ., a stanę się czysty,
obmyj mnie, a nad śnieg wybieleję.
10 Spraw, bym usłyszał radość i wesele,
niech się radują kości, któreś skruszył!
11 Odwróć oblicze swe od moich grzechów
i wymaż wszystkie moje przewinienia!
12 Stwórz, o Boże, we mnie serce czyste
i odnów w mojej piersi ducha niezwyciężonego! 51 ,12 Tylko stwórcze działanie Boże może spowodować wewnętrzne odnowienie grzesznika. Organem nowego życia będzie niewzruszony duch wykluczający wszelką chwiejność; por. Jr 24 ,7 ; 31 ,33 ; Ez 11 ,19 n; 36 ,25 nn.
13 Nie odrzucaj mnie od swego oblicza
i nie odbieraj mi świętego ducha swego! 51 ,13 Tutaj (por. także Iz 63 ,11 ) pochodzące od Boga źródło wszelkiego życia religijnego i moralnego w człowieku; por. w. 12 i 14 .
14 Przywróć mi radość z Twojego zbawienia
i wzmocnij mnie duchem ochoczym!
15 Chcę nieprawych nauczyć dróg Twoich
i nawrócą się do Ciebie grzesznicy.
16 Od krwi 51 ,16 Chodzi raczej o przedwczesną śmierć, której Psalmista obawia się jako kary za grzech, niż o aluzję do zbrodni popełnionej na Uriaszu (2 Sm 12 ,9 ). uwolnij mnie, Boże, mój Zbawco,
niech mój język sławi Twoją sprawiedliwość!
17 Otwórz moje wargi, Panie,
a usta moje będą głosić Twoją chwałę.
18 Ty się bowiem nie radujesz ofiarą
i nie chcesz całopaleń, choćbym je dawał 51 ,18 Por. przyp. do 40 [39 ],7 nn i do 50 [49 ],13 ..
19 Moją ofiarą, Boże, duch skruszony;
nie gardzisz, Boże, sercem pokornym i skruszonym.
20 51 ,20 n Dwa ostatnie wiersze dodano w czasach Nehemiasza, gdy odbudowywano mury Jerozolimy po niewoli babilońskiej; dokończenie tej pracy uważa Psalmista za wyraz specjalnej łaski Bożej. Panie, okaż Syjonowi łaskę w Twej dobroci,
odbuduj mury Jeruzalem!
21 Wtedy będą Ci się podobać ofiary zgodne z Prawem, dary i całopalenia,
wtedy będą składać cielce na Twoim ołtarzu.