PSALM 40 (39 ) Ps 40 Hymn dziękczynny z dodaną przy końcu indywidualną lamentacją (ww. 13 -18 ), która jest powtórzeniem Ps 70 [69 ],1 -6 .

Dziękczynienie i prośba udręczonego

1 Kierownikowi chóru. Dawidowy. Psalm.

²Złożyłem w Panu całą nadzieję;

On pochylił się nade mną

i wysłuchał mego wołania.

3 Wydobył mnie z dołu zagłady

i z kałuży błota 40 ,3 „Dół zagłady”, „kałuża” i „błoto” – to synonimiczne obrazy Szeolu, podziemnego świata zmarłych jako sfery śmierci; por. 69 [68 ],3 .15 . Bóg uratował Psalmistę od niebezpieczeństwa śmierci; por. Jr 38 ,6 -13 .,

a stopy moje postawił na skale

i umocnił moje kroki.

4 I włożył w moje usta śpiew nowy,

pieśń dla naszego Boga.

Wielu zobaczy i przejmie ich trwoga,

i położą swą ufność w Panu.

5 Szczęśliwy mąż, który złożył

swą nadzieję w Panu,

a nie idzie za pyszałkami

i za zwolennikami kłamstwa 40 ,5 Por. 1 ,1 n; 34 [33 ],9 ; Jr 17 ,5 nn..

6 Wiele Ty uczyniłeś

swych cudów, Panie, Boże mój,

a w zamysłach Twoich wobec nas

nikt Ci nie dorówna.

I gdybym chciał je wyrazić i opowiedzieć,

będzie ich więcej, niżby można zliczyć.

7 40 ,7 nn Podobnie jak prorocy Psalmista nie odrzuca ofiar i ich wartości (por. 54 [53 ],8 ), lecz żąda przede wszystkim posłuszeństwa wobec Pana i Jego słowa; por. 50 [49 ],8 -14 ; 51 [50 ],18 n; 1 Sm 15 ,22 ; Iz 1 ,11 nn; Jr 6 ,20 ; 7 ,22 n; Oz 6 ,6 ; Am 5 ,22 ; Mi 6 ,8 . Najważniejsza jest należyta postawa religijno-moralna, którą ofiary mają wyrażać. W tym celu Pan otworzył (dosł.: „przekopał”) Psalmiście uszy; por. Iz 50 ,5 . Słowa ww. 7 -10 Hbr 10 ,5 -9 wkłada w usta Chrystusa przychodzącego na świat, przy czym cytuje nieco inne brzmienie tekstu. Nie chciałeś ofiary krwawej ani obiaty,

lecz otwarłeś mi uszy;

całopalenia i żertwy za grzech nie żądałeś.

8 Wtedy powiedziałem: «Oto przychodzę;

w zwoju księgi o mnie napisano:

9 Jest moją radością, mój Boże, czynić Twoją wolę,

a Prawo Twoje mieszka w moim wnętrzu» 40 ,9 Por. zapowiedź Nowego Przymierza w Jr 31 ,33 ..

10 Głosiłem Twoją sprawiedliwość w wielkim zgromadzeniu;

oto nie powściągałem warg moich – Ty wiesz, o Panie.

11 Sprawiedliwości Twojej nie kryłem w głębi serca.

Głosiłem Twoją wierność i pomoc.

Nie taiłem Twej łaski ani Twej wierności

przed wielkim zgromadzeniem.

12 A Ty, o Panie, nie wstrzymuj

wobec mnie Twego miłosierdzia;

łaska Twa i wierność

niech mnie zawsze strzegą!

13 40 ,13 -18 stanowi z niewielkimi zmianami powtórzenie Ps 70 [69 ]. Osaczyły mnie bowiem nieszczęścia,

których nie ma liczby,

winy moje mnie przygniatają,

a gdybym mógł je widzieć,

byłyby liczniejsze niż włosy na mej głowie,

więc we mnie serce ustaje.

14 Panie, racz mnie wybawić;

Panie, pośpiesz mi na pomoc!

15 Niech się zawstydzą i razem okryją rumieńcem

ci, co na życie me czyhają, aby je odebrać.

Niech się cofną zawstydzeni

ci, którzy z niedoli mojej się weselą.

16 Niech osłupieją hańbą okryci,

którzy <mi> mówią: «Ha, ha!» 40 ,16 Ciesząc się z jego nieszczęścia; por. 35 [34 ],25 .

17 Niech się radują i weselą w Tobie

wszyscy, co Ciebie szukają,

i niech zawsze mówią: «Pan jest wielki» 40 ,17 Por. 35 [34 ],27 .

ci, którzy pragną Twego wybawienia.

18 Ja zaś jestem ubogi i nędzny,

ale Pan troszczy się o mnie.

Ty jesteś wspomożycielem moim i wybawieniem;

Boże mój, nie zwlekaj!