PSALM 116 (114 –115 ) Ps 116 Indywidualna pieśń dziękczynna.

Dziękczynienie uratowanego od śmierci

1 Alleluja.

Miłuję Pana, albowiem usłyszał

głos mego błagania,

2 bo ucha swego nakłonił ku mnie

w dniu, w którym wołałem.

3 Oplotły mnie więzy śmierci,

dosięgły mnie pęta Szeolu,

popadłem w ucisk i udrękę 116 ,3 Psalmista znajdował się w niebezpieczeństwie utraty życia, popadł już niemal w sferę śmierci, jak się wydawało, nieodwołalnie..

4 Ale wezwałem imienia Pańskiego:

«O Panie, ratuj me życie!»

5 Pan jest łaskawy i sprawiedliwy

i Bóg nasz jest miłosierny 116 ,5 Por. 86 [85 ],15 ; 111 [110 ],4 ; 112 [111 ],4 ..

6 Pan strzeże ludzi pełnych prostoty;

byłem bezsilny, a On mnie wybawił.

7 Powróć, moja duszo, do swego spokoju,

bo Pan ci dobro wyświadczył.

8 Uchronił bowiem moje życie od śmierci,

moje oczy – od łez,

moje nogi – od upadku 116 ,8 Por. 56 [55 ],14 ; Iz 25 ,8 ..

9 Będę chodził w obecności Pańskiej

w krainie żyjących.

(Wlg: 115)

10 Ufałem, nawet gdy mówiłem 116 ,10 Tę część wiersza przytacza 2 Kor 4 ,13 , odnosząc tekst do wiary nadprzyrodzonej (w zmartwychwstanie Chrystusa i chrześcijan).116 ,11 Por. 12 [11 ],3 ; 62 [61 ],10 .:

«Jestem w wielkim ucisku».

11 Powiedziałem w swym przygnębieniu:

«Każdy człowiek kłamie!»

12 Cóż oddam Panu

za wszystko, co mi wyświadczył?

13 Podniosę kielich zbawienia 116 ,13 Zapewne gest dziękczynny, stosowany w liturgii ST (Wj 29 ,40 ) przy ofierze z płynów (libacji), jak też u chrześcijan (1 Kor 10 ,16 ). „Kielich” oznaczał w ogóle los lub ostateczną decyzję; por. przyp. do 16 [15 ],5 ; w tym sensie ST często mówi o „pucharze lub kubku gniewu Pana” (Iz 51 ,17 .22 ; Jr 25 ,15 -29 ; Lm 4 ,21 ) jako o decyzji kary. Ten sam obraz może mieć, jak się wydaje, także znaczenie pozytywne, zadatku wyzwolenia.

i wezwę imienia Pańskiego.

14 Moje śluby, złożone Panu, wypełnię

przed całym Jego ludem.

15 Drogocenna jest w oczach Pana

śmierć Jego czcicieli 116 ,15 Tzn. Bóg nie pragnie śmierci swoich czcicieli, lecz ratuje ich od niej (w. 8 ); por. 16 [15 ],10 n; 72 [71 ],14 . Przekł. staroż. pod wpływem nauki o zmartwychwstaniu ciał zmieniły sens wyrażenia, uważając śmierć za drogę połączenia się z Bogiem i otrzymania nagrody. Tak rozumie ten wiersz także chrześcijańska liturgia i Martyrologium Rzymskie..

16 O Panie, jestem Twoim sługą,

Twym sługą, synem Twojej służebnicy 116 ,16 Zob. 86 [85 ],16 z przyp. –

Ty rozerwałeś moje kajdany.

17 Tobie złożę ofiarę pochwalną

i wezwę imienia Pańskiego.

18 Moje śluby, złożone Panu, wypełnię

przed całym Jego ludem,

19 na dziedzińcach domu Pańskiego,

pośrodku ciebie, Jeruzalem.