PSALM 118 (117 ) Ps 118 Hymn świąteczny pochodzenia liturgicznego.

Świąteczny hymn dziękczynny

1 Alleluja.

Dziękujcie Panu, bo jest dobry,

bo łaska Jego trwa na wieki 118 ,1 Częsta formuła używana w psalmach, zwłaszcza liturgicznych; por. np. 100 [99 ],5 ; 107 [106 ],1 ; Jr 33 ,11 . Tutaj służy ona za refren (ww. 1 - 4 .29 ), podobnie jak w całym Ps 136 [135 ]..

2 118 ,2 nn Zob. przyp. do 115 ,9 nn.Niech mówi dom Izraela:

«Jego łaska na wieki».

3 Niech mówi dom Aarona:

«Jego łaska na wieki».

4 Niech mówią bojący się Pana:

«Jego łaska na wieki».

5 Zawołałem z ucisku do Pana,

Pan mnie wysłuchał i wywiódł na wolność.

6 Pan jest ze mną, nie lękam się –

cóż mi może zrobić człowiek? 118 ,6 Hbr 13 ,6 przytacza to w pouczeniu religijno-moralnym.

7 Pan ze mną, mój wspomożyciel,

ja zaś będę mógł patrzeć z góry na mych wrogów.

8 Lepiej się uciec do Pana,

niż pokładać ufność w człowieku.

9 Lepiej się uciec do Pana,

niżeli zaufać książętom.

10 Wszystkie narody mnie otoczyły,

lecz starłem je na proch 118 ,10 Popr. wg syr. i Targ., dosł.: „obrzezałem”, co inni zatrzymują. w imię Pańskie.

11 <Otoczyły mnie, tak, otoczyły mnie,

lecz starłem je na proch w imię Pańskie> 118 ,11 Zapewne glosa lub błędne powtórzenie, którego nie znają rkp przedmasoreckie z Qumran i z genizy w Kairze..

12 Otoczyły mnie w krąg jak pszczoły,

paliły 118 ,12 Tłum. przybliżone wg LXX; hebr.: „zgasły”, co inni zatrzymują; inni popr.: „trzaskały jak ciernie w ogniu”. jak ogień ciernie,

lecz starłem je na proch w imię Pańskie.

13 Popchnięto mnie 118 ,13 Tekst popr. wg LXX; hebr.: „popchnęłaś mnie”, co inni zatrzymują jako zwrot skierowany do Śmierci., popchnięto, bym upadł,

lecz Pan mi dopomógł.

14 118 ,14 nn Por. Wj 15 ,2 ; Iz 12 ,2 ; „pieśń” – inni popr.: „ścieżka”.Pan, moja moc i pieśń,

stał się moim zbawieniem.

15 Okrzyki radości i wybawienia

w namiotach ludzi sprawiedliwych:

Prawica Pańska moc okazuje,

16 prawica Pańska wysoko wzniesiona,

prawica Pańska moc okazuje.

17 118 ,17 n Por. Iz 54 ,8 ; Jr 10 ,24 . Nie umrę, lecz będę żył

i głosił dzieła Pańskie.

18 Ciężko mnie Pan ukarał,

ale na śmierć mnie nie wydał.

19 Otwórzcie mi bramy sprawiedliwości,

chcę wejść i złożyć dzięki Panu 118 ,19 Por. 24 [23 ],7 -10 . Aluzja do świątyni..

20 Oto jest brama Pana,

przez nią wejdą sprawiedliwi 118 ,20 Por. Iz 26 ,2 ..

21 Dziękować Ci będę, że mnie wysłuchałeś

i stałeś się moim zbawieniem.

22 118 ,22 n Psalmista porównuje się do kamienia używanego do wznoszenia budowli, który jednak został przez budowniczych odrzucony jako nieprzydatny. Wbrew ich mniemaniom stał się on najbardziej istotnym kamieniem narożnikowym, podtrzymującym budowlę. Symbolika pochodzi z Iz 28 ,16 (Za 3 ,9 ; 4 ,7 ) i jest często stosowana w NT do Chrystusa (Mt 21 ,42 ; Dz 4 ,11 ; 1 Kor 3 ,11 ; Ef 2 ,20 ; 1 P 2 ,7 n).Kamień odrzucony przez budujących

stał się kamieniem węgielnym.

23 Stało się to przez Pana,

cudem jest w oczach naszych.

24 Oto dzień, który Pan uczynił,

radujmy się nim i weselmy!

25 O Panie, wybaw!

O Panie, daj pomyślność! 118 ,25 Por. Ne 1 ,11 .

26 Błogosławiony, który przybywa w imię Pańskie!

Błogosławimy wam z domu Pańskiego 118 ,26 Błogosławieństwo kapłańskie w ramach uroczystości liturgicznych w odpowiedzi na w. 25 . W Mt 21 ,9 aklamacja na cześć Jezusa – Mesjasza przy Jego wjeździe do Jerozolimy („Hosanna” – „wybaw!”, por. w. 25 ). Wyrażenie to ma sens jednoznacznie mesjańsko-eschatologiczny, jak wynika ze słów Jezusa w Mt 23 ,39 ..

27 Pan 118 ,27 „Pan” – Jahwe; tłum. przybliżone; „Ścieśnijcie... ołtarza” – aluzja do procesji liturgicznej, zwłaszcza w Święto Namiotów; por. Kpł 23 ,40 ; Ne 8 ,15 ; 2 Mch 10 ,7 . Inni tłum.: „Urządźcie taniec aż do boków ołtarza”. jest Bogiem,

niech nas oświeci!

Ścieśnijcie szeregi, z gałęziami w rękach,

aż do rogów ołtarza.

28 Jesteś moim Bogiem, chcę Ci dziękować;

Boże mój, chcę Ciebie wywyższać 118 ,28 Por. Wj 15 ,2 ..

29 Wysławiajcie Pana, bo jest dobry,

bo łaska Jego na wieki.