PSALM 80 (79 ) Ps 80 Zbiorowa lamentacja społeczności.

Spustoszona winnica Pańska

1 Kierownikowi chóru. Na melodię: «Lilie świadectwa...» 80 ,1 Por. przyp. do 46 [45 ],1 .. Asafowy. Psalm.

2 Posłuchaj, Pasterzu Izraela 80 ,2 Por. 23 [22 ],1 z przyp.; 78 [77 ],52 ; 79 [78 ],13 ; 95 [94 ],7 ; 100 [99 ],3 . O Jahwe zasiadającym „na cherubach” – zob. 1 Sm 4 ,4 ; Ps 18 [17 ],11 ; 99 [98 ],1 .,

Ty, co jak trzodę wiedziesz ród Józefa.

Ty, który zasiadasz na cherubach, zabłyśnij,

3 przed Efraimem, Beniaminem i Manassesem! 80 ,3 Teofania ma przynieść zbawczą interwencję na rzecz uciśnionych lub nawet ujarzmionych pokoleń Izraela.

Wzbudź Twą potęgę

i przyjdź nam na pomoc!

4 O Boże, odnów nas

i rozjaśnij swe oblicze 80 ,4 Antropomorfizm wyrażający przychylność i łaskę Jahwe; por. niżej w. 8 i 20 ; Lb 6 ,25 . , abyśmy doznali zbawienia.

5 Panie, Boże Zastępów,

jak długo gniewać się będziesz,

choć lud Twój się modli?

6 Nakarmiłeś go chlebem płaczu

i obficie napoiłeś go łzami.

7 Uczyniłeś nas powodem waśni dla naszych sąsiadów,

a wrogowie nasi z nas szydzą.

8 Boże Zastępów, odnów nas

i rozjaśnij swe oblicze, abyśmy doznali zbawienia.

9 80 ,9 -14 Częste alegoryczne określenie Izraela; por. np. Iz 5 ,1 -7 ; Jr 2 ,21 ; 12 ,10 ; Oz 10 ,1 . Wyrwałeś winorośl z Egiptu,

wygnałeś pogan, a ją zasadziłeś.

10 Grunt dla niej przygotowałeś,

a ona zapuściła korzenie

i napełniła ziemię.

11 Góry okryły się jej cieniem,

a cedry Boże 80 ,11 Tj. najwyższe; por. 104 [103 ],16 . jej gałęźmi.

12 Swe latorośle rozpostarła aż do Morza,

a swoje pędy aż do Rzeki 80 ,12 Królestwo Dawida sięgało terytorialnie i wpływami od Morza Śródziemnego aż po Eufrat; por.1 Krl 5 ..

13 Dlaczego jej mury zburzyłeś,

tak że zrywa z niej [grona] każdy, kto przechodzi drogą,

14 że ją niszczy dzik leśny,

a polne zwierzęta obgryzają? 80 ,14 Królestwo Izraela – winnica, niegdyś troskliwie otoczona murem (opieką Boga: por. Iz 5 ,5 ), została po zburzeniu tegoż przez Boga (89 [88 ],41 n) wydana na pastwę nieprzyjaciół.

15 Powróć, o Boże Zastępów!

Wejrzyj z nieba, zobacz

i nawiedź tę winorośl;

16 i chroń tę, którą zasadziła Twa prawica,

<latorośl, którą umocniłeś dla siebie> 80 ,16 Tłum. przypuszczalne. Drugi wiersz stanowi dublet w.18 b..

17 Ci, którzy ją spalili w ogniu i wycięli,

niech zginą od grozy Twojego oblicza!

18 Niech ręka Twoja będzie nad mężem Twej prawicy,

nad synem człowieczym 80 ,18 W pierwotnym znaczeniu chodzi o króla (księcia?) Dawidowego, nazywanego tak samo jak w późniejszym okresie apokaliptyczna postać Syna Człowieczego (Dn 7 ,13 nn). NT używa tego określenia tylko, gdy mówi o Jezusie jako Mesjaszu., któregoś utwierdził dla siebie.

19 Nie odstąpimy już więcej od Ciebie;

zachowaj nas przy życiu, byśmy wzywali Twojego imienia.

20 Panie, Boże Zastępów, odnów nas

i rozjaśnij swe oblicze, abyśmy doznali zbawienia.