PSALM 137 (136 ) Ps 137 Zbiorowa lamentacja wygnańców judzkich, połączona z elementami złorzeczenia.

Nad rzekami Babilonu

1 Nad rzekami 137 ,1 Zapewne chodzi o kanały nad dolnym Eufratem i Tygrysem, nad którymi zbierali się wygnańcy z Judy, by opłakiwać zburzenie Jerozolimy (uroczystości liturgiczne z obmyciami); por. Ez 1 ,1 ; 3 ,15 . Babilonu –

tam myśmy siedzieli i płakali,

na wspomnienie Syjonu.

2 Na topolach tamtej krainy

zawiesiliśmy nasze harfy.

3 Bo tam żądali od nas

pieśni ci, którzy nas uprowadzili,

pieśni radości ci, którzy nas uciskali:

«Zaśpiewajcie nam

jakąś z pieśni syjońskich!» 137 ,3 Chodziło zapewne o pieśni religijne lub nawet o „pieśni Syjonu” w sensie Ps 46 [45 ]; 48 [47 ]; 76 [75 ]; 84 [83 ] lub 87 [86 ].

4 Jakże możemy śpiewać

pieśń Pańską

w obcej krainie? 137 ,4 Wśród Izraelitów panowało przekonanie, że godziwy kult można było sprawować jedynie w ziemi Pańskiej, tj. w Palestynie. Ziemia obca była uważana za „nieczystą” (Oz 9 ,3 n; Am 7 ,17 ).

5 Jeruzalem, jeśli zapomnę o tobie,

niech [o mnie] zapomni 137 ,5 Tzn. niech odmówi mi służby. Inni za LXX popr.: „niech uschnie”. moja prawica!

6 Niech język mi przyschnie do podniebienia,

jeśli nie będę pamiętał o tobie,

jeśli nie będę przedkładał Jeruzalem

ponad największą moją radość.

7 Przypomnij, Panie,

synom Edomu

dzień Jeruzalem,

kiedy oni mówili: «Burzcie, burzcie –

aż do samych fundamentów!» 137 ,7 Złorzeczenie pod adresem Edomu (sens złorzeczeń: zob. przyp. do 54 [53 ],7 ), częste u proroków. Edomici czynnie pomagali Babilończykom przy zdobyciu miasta w 586 r. przed Chr. i cieszyli się z jego upadku; por. Ab 8 -15 ; Ez 25 ,12 nn; 35 ,5 -15 .

8 137 ,8 n Podyktowane prawem odwetu (Wj 21 ,24 n), straszne złorzeczenie pod adresem Babilonu odzwierciedla nie tylko nienawiść do okrutnego najeźdźcy, ale także barbarzyńskie zwyczaje panujące w toczonych wówczas wojnach; por. 2 Krl 8 ,12 ; Iz 13 ,16 ; Oz 10 ,14 ; 14 ,1 ; Na 3 ,10 . Córo Babilonu, niszczycielko,

szczęśliwy, kto ci odpłaci

za zło, jakie nam wyrządziłaś!

9 Szczęśliwy, kto schwyci i roztrzaska

o skałę twoje dzieci.