Mądrość Syracha (Eklezjastyk)
Bogactwa i zuchwałość
1 Nie polegaj na swych bogactwach
i nie mów: «One mi wystarczą».
2 Nie daj się uwieść żądzom i sile,
by iść za zachciankami swego serca.
3 Nie mów: «Któż ma nade mną panować?»
Albowiem Pan z całą pewnością wymierzy [ci] sprawiedliwość.
4 Nie mów: «Zgrzeszyłem i cóż mi się stało?»
Albowiem Pan jest cierpliwy.
5 Nie bądź bez obawy co do przebaczenia,
byś miał dodawać grzech do grzechu.
6 Nie mów: «Wielkie jest Jego miłosierdzie,
zgładzi mnóstwo moich grzechów!»
U Niego bowiem jest miłosierdzie, ale i gniew,
a na grzeszników spadnie Jego zapalczywość.
7 Nie odwlekaj nawrócenias do Pana
ani nie odkładaj z dnia na dzień;
nagle bowiem gniew Jego przyjdzie
i zginiesz w czasie odpłaty.
8 Nie polegaj na bogactwach niesprawiedliwie nabytych,
nic ci bowiem nie pomogą w dniu klęski.
Opanowanie języka
9 Nie przewiewaj zboża przy każdym wietrze
ani nie chodź po każdej ścieżce,
tak bowiem [czyni] grzesznik o dwoistej mowie.
10 Twardo stój przy swym przekonaniu
i jedno niech będzie twe słowo!
11 Bądź skory do słuchania,
a odpowiadaj po namyśle.
12 Jeśli znasz się na rzeczy, odpowiedz bliźniemu,
a jeśli nie, rękę połóż na ustach!
13 W mowie jest chwała i niesława,
a język człowieka [bywa] jego upadkiem.
14 Bacz, abyś nie był nazwany oszczercą,
i nie zastawiaj swym językiem sideł.
Bo na złodzieja [spada] hańba,
a surowe potępienie na człowieka o dwoistej mowie.
15 Nie uchybiaj ani w wielkich, ani w małych rzeczach,
i nie stawaj się wrogiem, zamiast być przyjacielem;
jak bowiem złe imię odziedziczy hańbę i naganę,
tak również grzesznik o dwoistej mowie.