Mądrość naucza o dobrym i złym człowieku

25

1   25 ,1n Następują przysłowia liczbowe; zob. Prz 30 ,15 . W 25 ,1 wg LXX przemawia mądrość, wg przekł. syr. – mędrzec: „W trzech rzeczach upodobałem sobie, które są miłe Panu i ludziom”, co inni wolą. Trzema rzeczami się przyozdobiłam i okazałam się piękna

wobec Pana i ludzi:

zgodą wśród braci, przyjaźnią między sąsiadami

oraz zgodnie ze sobą żyjącymi żoną i mężem.

2 Trzech rodzajów [ludzi] nienawidzi moja dusza,

a [sposób] ich życia szczególnie mnie gniewa:

żebraka pysznego, bogacza kłamcy,

starca cudzołożnego, ogołoconego z rozumu.

3 Jeśli w młodości nie nazbierałeś,

jakim sposobem znajdziesz [coś] na starość?

4 Jakże przystoi osąd siwym włosom,

a starszym – umieć doradzać!

5 Jakże starcom przystoi mądrość,

a szanowanym – rozeznanie i rada!

6 Wieńcem starców jest wielkie doświadczenie,

a chlubą ich bojaźń Pańska.

7 Dziewięć myśli uznałem w sercu za błogosławione,

a dziesiątą językiem wypowiem:

człowiek, który ma pociechę z dzieci

i już za życia patrzy na upadek wrogów;

8 szczęśliwy, kto mieszka z żoną rozumną,

komu się język nie poślizgnął,

kto nie służył komuś niegodnemu siebie,

9 szczęśliwy, kto znalazł roztropność,

kto może przemawiać do uszu tych, którzy go słuchają;

10 jakże wielki jest ten, kto znalazł mądrość,

ale nikt nie jest większy od tego, kto się boi Pana.

11 Bojaźń Pańska wszystko przewyższa,

kto ją posiadł, do kogo będzie przyrównany? 25 ,11  Kilka rkp gr. ma w. 12 : „Bojaźń Pana jest początkiem umiłowania Go, wiara zaś początkiem zjednoczenia z Nim”.

Dobra i zła żona

13 Każda rana, byle nie rana serca,

wszelka złość, byle nie złość kobiety.

14 Każde natarcie, byle nie natarcie nienawidzących nas,

każda zemsta, byle nie zemsta wrogów.

15 Nie ma bowiem jadu nad jad 25 ,15  „Jadu nad jad” – popr. wg hebr. i przekł. staroż.; gr.: „głowy nad głowę”; „kobiety” – gr.: „wroga”. węża

i nie ma gniewu nad gniew kobiety.

16 Wolałbym mieszkać z lwem i smokiem,

niż mieszkać z kobietą przewrotną.

17 Złość kobiety zmienia jej wygląd,

zeszpeca jej twarz: [jest ona jak] niedźwiedzica 25 ,17  Rkp B: „wór” [pokutny]. Stych różnie tłum. już w przekł. staroż.; hebr. mówi o wyglądzie mężczyzny..

18 Mąż jej zasiądzie do stołu pośród swoich bliskich

i mimo woli będzie gorzko wzdychać.

19 Małe jest wszelkie zło wobec przewrotności kobiety,

toteż niech ją spotka los grzesznika.

20 Czym dla nóg starca wspinanie się po zboczu piaszczystym,

tym żona gadatliwa dla spokojnego męża.

21 Nie pozwól się doprowadzić do upadku pięknością kobiety

ani nie pożądaj kobiety!

22 Złem jest, bezwstydem i wielką hańbą,

jeśli żona utrzymuje swego męża.

23 Serce przygnębione, twarz zasmucona

i rana w sercu – [pochodzą od] żony przewrotnej;

a ręce bezwładne i kolana bez siły –

[od] takiej, która unieszczęśliwia swojego męża.

24 Początek grzechu przez kobietę

i przez nią też wszyscy umieramy 25 ,24  Por. Rdz 3 ,1 -6 ; Rz 5 ,12 ; 1 Kor 15 ,22 ; 1 Tm 2 ,14 ..

25 Nie dawaj ujścia wodzie

ani swobody przewrotnej żonie.

26 Jeżeli nie trzyma się rąk twoich,

odsuń ją od siebie 25 ,26  Tłum. gr. oddaje niewolniczo tekst hebr.: „Jeśli nie chodzi według rąk twoich (tzn. jeśli nie umie z tobą współpracować), odetnij ją od twego ciała”, tzn. daj jej list rozwodowy; por. Pwt 24 ,1 -4 ; Mt 19 ,3 ..