Przemowa mądrości

24

1  Mądrość wychwala sama siebie,

chlubi się pośród swego ludu.

2 Otwiera usta na zgromadzeniu Najwyższego

i chlubi się przed Jego potęgą 24 ,2  Synonim Izraela, który w Piśmie Świętym jest nazywany też wojskiem Pana (np. 1 Sm 17 ,45 ).:

3   24,3-12 Por. Ps 92[91],2; 104[103],3; Prz 8,22-31. Ja wyszłam z ust Najwyższego

i niby mgła okryłam ziemię.

4 Rozbiłam namiot na wysokościach,

a tron mój na słupie obłoku 24 ,4  Por. Wj 33 ,9n ..

5 Okrąg nieba sama obeszłam

i przechadzałam się w głębi przepaści.

6 Na falach morza, na ziemi całej,

w każdym ludzie i narodzie zdobyłam <panowanie> 24 ,6  Za rkp i przekł. staroż.; gr.: „wzbogaciłam się”, co inni zatrzymują..

7 Pomiędzy nimi wszystkimi szukałam, gdzie by spocząć

i w czyim dziedzictwie mam się zatrzymać.

8 Wtedy przykazał mi Stwórca wszystkiego,

Ten, co mnie stworzył, wyznaczył mi mieszkanie

i rzekł: «W Jakubie rozbij namiot

i w Izraelu obejmij dziedzictwo!»

9 Przed wiekami, na samym początku mnie stworzył

i już nigdy istnieć nie przestanę.

10 W świętym przybytku, w Jego obecności, zaczęłam pełnić służbę 24 ,10  Liturgia świątynna jest więc dziełem mądrości.

i przez to na Syjonie^s mocno stanęłam.

11 Podobnie w mieście umiłowanym dał mi odpoczynek,

w Jeruzalem jest moja władza.

12 Zapuściłam korzenie w sławnym narodzie,

w posiadłości Pana, w Jego dziedzictwie.

13 Wyrosłam jak cedr na Libanie^s

i jak cyprys na górach Hermonu^s.

14 Wyrosłam jak palma w Engaddi^s,

jak krzewy róży w Jerychu,

jak wspaniała oliwka na równinie,

wyrosłam w górę jak platan.

15 Wszystko przepoiłam wonnością jak cynamon i aspalat 24 ,15  „Aspalat” – rodzaj balsamu; „mirra”, „galbanum” – odmiany wonnej żywicy; „onyks” – tutaj muszelki pewnego gatunku mięczaków, wchodzące w skład kadzidła używanego w przybytku; zob. Wj 30 ,34 . pachnący

i miłą woń wydałam jak mirra wyborna,

jak galbanum, onyks, wonna żywica

i obłok kadzidła w przybytku.

16 Jak terebint^s gałęzie swe rozłożyłam,

a gałęzie moje – to gałęzie chwały i wdzięku.

17 Jak szczep winny wypuściłam pełne krasy latorośle,

a kwiaty moje [wydają] owoc sławy i bogactwa 24 ,17  Wlg dodaje w. 18 : „Jam matka pięknej miłości i bogobojności, i poznania, i nadziei świętej. We mnie wszelka łaska drogi i prawdy, we mnie wszystka nadzieja żywota i cnoty”..

19 Przyjdźcie do mnie, którzy mnie pragniecie,

nasyćcie się moimi owocami!

20 Pamięć o mnie jest słodsza nad miód,

a posiadanie mnie – nad plaster miodu.

21 Którzy mnie spożywają, nadal łaknąć będą,

a którzy mnie piją, nadal będą pragnąć 24 ,21  Por. J 4 ,13n ..

22 Kto mi jest posłuszny, nie dozna wstydu,

a którzy ze mną 24 ,22  Inni tłum.: „dla mnie”, „przeze mnie”, „przez wzgląd na mnie”. działają, nie zgrzeszą.

Uwagi autora o mądrości i Prawie

23 Tym wszystkim jest księga przymierza^s Boga Najwyższego,

Prawo^s, które dał nam Mojżesz,

jako dziedzictwo plemionom Jakuba 24 ,23  Por. Ba 4 ,1 . Kilka rkp ma w. 24 : „Nie przestawajcie być mocni w Panu, przylgnijcie do Niego, aby was umocnił. Pan wszechmogący jest Bogiem jedynym, a poza Nim nie ma Zbawcy”..

25 Zalewa ono mądrością jak Piszon 24 ,25  Zob. Rdz 2 ,11 .

i jak Tygrys w dniach nowych plonów;

26 obficie napełnia rozumem jak Eufrat

i jak Jordan w czasie żniw;

27 wylewa naukę jak Nil 24 ,27  „Nil” – popr. wg syr.; gr.: „światło”; „Gichon” – zob. Rdz 2 ,13 .

lub Gichon w czasie winobrania.

28 Pierwszy nie pozna jej 24 ,28  Tzn. mądrości księgi przymierza. do końca,

ostatni też do dna jej nie zgłębi,

29 gdyż myśl jej pełniejsza jest niż morze,

a rada głębsza niż wielka Otchłań^s.

30 Ja zaś jestem jak odnoga rzeki

i jak wodociąg, co sprowadza wodę do ogrodu.

31 Powiedziałem: «Nawodnię mój ogród

i nasycę moją rolę».

Oto moja odnoga stała się rzeką,

a rzeka moja – morzem.

32 Nadto sprawię, że nauka świecić będzie jak jutrzenka,

i ukażę to jak najdalej.

33 Owszem, wyleję naukę jak proroctwo

i przekażę ją pokoleniom na wieki.

34 Patrzcie, że nie tylko dla siebie samego się natrudziłem,

lecz także i dla tych wszystkich, którzy jej szukają.