27

1  Wielu grzeszy z chęci zysku,

a ten, kto stara się wzbogacić, wzrok 27 ,1  Dosł.: „oko”; bądź w sensie niezważania na Prawo Boże; por. Ps 10 ,5 [9 ,26 ], bądź w sensie braku litości; por. Prz 28 ,27 . odwraca.

2 Jak kołek wbija się między kamienie ze sobą spojone,

tak grzech się wdziera między sprzedaż a kupno.

3 Jeśli się ktoś bojaźni Pańskiej pilnie nie uchwyci,

wnet jego dom stanie się ruiną.

Mowa

4 Gdy sitem się przesiewa, zostają odpadki,

podobnie błędy człowieka przy jego ocenie 27 ,4  Inni: „w jego mowie” czy „rozumowaniu”..

5 Piec poddaje próbie naczynia garncarza,

a sprawdzianem człowieka jest jego wypowiedź.

6 Jak o uprawie drzewa świadczy jego owoc,

tak mowa o zamyśle serca człowieka.

7 Nie chwal męża przed wypowiedzią 27 ,7  Inni tłum.: „zanim go ocenisz” lub „zanim się namyślisz”.,

to bowiem jest próbą dla ludzi.

Sprawiedliwość

8 Jeśli podążasz za tym, co sprawiedliwe, osiągniesz to

i przywdziejesz jak wspaniałą szatę.

9 Ptaki trzymają się razem z podobnymi sobie,

a prawda powróci do tych, którzy ją w czyn wprowadzają.

10 Jak lew zasadza się na zdobycz,

tak grzech na popełniających niegodziwości.

11 Mowa bogobojnego jest zawsze mądrością,

głupi zaś zmienia się jak księżyc.

12 Skracaj czas [przebywania] między nierozumnymi,

a wśród mądrych przedłużaj!

13 Opowiadanie głupich budzi odrazę,

a śmiech ich płynie z grzesznej przyjemności.

14 Od gadania tego, kto często przysięga, jeżą się włosy,

a kłótnia takich ludzi zmusza do zatykania uszu.

15 Rozlewem krwi bywa kłótnia pyszałków,

i przykro słuchać ich wyzwisk.

Tajemnice

16 Kto zdradza tajemnice, traci zaufanie

i nie znajdzie sobie przyjaciela.

17 Kochaj przyjaciela i bądź mu wierny,

a jeślibyś zdradził jego tajemnice, nawet nie usiłuj biec za nim!

18 Jak bowiem człowiek stracił tego, kto mu umarł,

tak straciłeś przyjaźń bliźniego;

19 i jakbyś wypuścił ptaka trzymanego w ręce,

tak oddaliłeś bliźniego i już go nie złowisz.

20 Nawet nie biegnij za nim, bo jest daleko

i uciekł jak sarna z sideł.

21 Rana może być opatrzona,

obelga darowana,

ale ten, kto wyjawił tajemnice, stracił nadzieję.

Obłuda

22 Kto mruga okiem 27 ,22  Oznaka nieszczerości; por. Prz 6 ,13 ; 10 ,10 . – knuje zło,

i nikt go od tego nie odwiedzie.

23 Wobec ciebie usta jego są słodkie

i podziwiać będzie twoje słowa,

ale później odmieni swoje usta

i sprawi, że się potkniesz na twoich słowach 27 ,23  Ostatni stych różnie tłum..

24 Wiele znienawidziłem, ale nic tak bardzo, jak takiego,

a i Pan go nienawidzi.

25 Kto rzuca kamień w górę, rzuca go na swoją głowę,

a cios podstępem zadany zrani także uderzającego 27 ,25  Dosł.: „rozdziela razy”..

26 Ten, kto kopie dół, sam w niego wpadnie,

a kto zastawia sidła, sam w nie zostanie schwytany.

27 Kto źle czyni, na tego spadnie zło,

a nawet nie pozna, skąd na niego przyjdzie.

28 Drwiny i obelgi są dla pyszałka,

a pomsta jak lew czyha na niego.

29 W sidła dali się schwytać zadowoleni z upadku bogobojnych,

i zżera ich boleść jeszcze przed śmiercią.

Nienawiść

30 Złość i gniew są obrzydliwościami,

których trzyma się grzesznik.