1  Jeśli posadzono cię na pierwszym miejscu, nie wbijaj się w pychę,

bądź pośród innych jak jeden z nich,

miej o nich staranie; dopiero wtedy usiądź!

2 Gdy wykonasz całe zadanie, zajmij swoje miejsce,

abyś się nimi radował

i byś otrzymał wieniec za sprawność.

3 Przemów, starcze, tobie to bowiem przystoi,

jednak z dokładnym wyczuciem, abyś nie przeszkadzał muzyce.

4 A kiedy jej słuchają, nie rozwódź się mową

ani nie okazuj swej mądrości w niestosownym czasie!

5 Czym pieczęć z rubinu w złotej oprawie,

tym koncert muzyków na uczcie przy winie.

6 Czym pieczęć szmaragdowa w złotym obramowaniu,

tym melodia muzyków przy słodkim winie.

7 Przemów, młodzieńcze, jeśli to konieczne,

skoro cię o to usilnie dwa razy proszono.

8 Mów zwięźle, w niewielu słowach [zamknij] wiele treści,

bądź jak ten, który coś wie, a zarazem umie milczeć.

9 Nie udawaj równego między dostojnikami,

a gdy inny mówi, wiele nie gadaj!

10 Przed gromem przelatuje błyskawica,

a skromnego człowieka poprzedza przychylność.

11 Gdy przyjdzie czas, powstań, nie bądź ostatni,

idź szybko do domu i nie postępuj lekkomyślnie!

12 Tam możesz się zabawić i czynić, co ci się podoba,

ale nie grzesz mową zuchwałą!

13 Za wszystko wysławiaj Tego, który cię stworzył

i który cię upaja swoimi dobrami.

Bojaźń Boża

14 Kto się boi Pana, przyjmie pouczenie,

a którzy od wczesnego rana Go szukają, znajdą [Jego] łaskę.

15 Ten, kto bada Prawo^s, życie swe nim wypełni,

ale obłudnik znajdzie w nim sposobność do upadku.

16 Ci, którzy się boją Pana, znajdą sprawiedliwość,

a ich słuszne działanie zabłyśnie jak światło.

17 Człowiek grzeszny unika nagany

i według swej woli znajdzie wymówkę.

18 Człowiek roztropny nie gardzi namysłem,

a obcy i pyszałek nie doznają obawy.

19 Nic nie czyń bez zastanowienia,

a po czynie nie żałuj.

20 Nie chodź drogą wyboistą,

abyś nogą nie zawadził o kamień.

21 Nie czuj się bezpieczny na drodze, nawet gdy nie ma przeszkód,

22 i miej się na baczności nawet wobec dzieci.

23 W każdym działaniu polegaj na swej duszy,

bo to jest właśnie zachowaniem przykazań.

24 Albowiem kto wierzy Prawu, zważa na przykazania,

a kto zaufał Panu, nie poniesie szkody.