Modlitwa o wybawienie Izraela

36

1  Zmiłuj się nad nami, Władco, Boże wszechrzeczy, i spojrzyj,

ześlij bojaźń przed Tobą na wszystkie narody,

2 wyciągnij rękę przeciw obcym narodom,

niech zobaczą Twoją potęgę.

3 Tak jak przez nas wobec nich okazałeś się święty,

tak przez nich wobec nas okaż się wielki!

4 Niech Cię uznają, jak my uznaliśmy,

że nie ma Boga prócz Ciebie, o Panie!

5 Odnów znaki^s i powtórz cuda 36 ,5  Te, które się działy w czasie wyjścia Żydów z niewoli egipskiej (Wj rozdz. 7 –15 ); por. Mdr 10 ,15 –12 ,27 .,

wsław rękę i prawe ramię^s!

6 Wzbudź gniew i wylej oburzenie,

zniszcz przeciwnika i zetrzyj na proch wroga!

7 Przyśpiesz chwilę sposobną i pomnij na przysięgę,

aby wysławiano Twoje wielkie dzieła 36 ,7  Hebr.: „Przyśpiesz czas i bacz na koniec, bo któż ci może powiedzieć: Co czynisz?”.

8 Ognisty gniew niech strawi tego, kto chce się uratować,

a ci, którzy krzywdzą Twój lud, niech znajdą zagładę!

9 Zetrzyj głowy wrogich władców,

którzy mówią: «Prócz nas nie ma nikogo!»

10 Zgromadź wszystkie szczepy Jakuba

i weź je w posiadanie, jak było od początku.

11 Panie, zmiłuj się nad narodem, który jest nazwany Twoim imieniem^s,

nad Izraelem 36 ,11  „Izraelem” – zob. Rdz 32 ,25 -29 ; „pierworodnego” – por. Wj 4 ,22 ; Pwt 7 ,6 ; Jr 31 ,9 ; Oz 11 ,1 ., którego przyrównałeś do pierworodnego.

12 Zlituj się nad Twoim świętym miastem,

nad Jeruzalem, miejscem Twego odpoczynku!

13 Napełnij Syjon^s wysławianiem Twej mocy

i lud Twój chwałą swoją!

14 Daj świadectwo tym, którzy od początku są Twoimi stworzeniami,

i wypełnij proroctwa dane w Twym imieniu!

15 Daj zapłatę tym, którzy oczekują Ciebie,

i prorocy Twoi niech będą uznani za prawdomównych!

16 Wysłuchaj, Panie, prośby tych, co Cię błagają 36 ,16  „Błagają” – hebr.: „sług Twoich, bo zawsze miałeś upodobanie w swym ludzie”; „Aaronowym” – wg Lb 6 ,24 -27 .,

zgodnie z błogosławieństwem Aaronowym dla Twego ludu.

17 Niech wszyscy na ziemi poznają,

że jesteś Panem i Bogiem wieków.

Naucz się roztropnie rozróżniać

18 Wnętrzności chłoną każdy pokarm,

ale jeden pokarm jest lepszy od drugiego.

19 Jak podniebienie rozpoznaje pokarm z dziczyzny,

tak serce mądre – mowy kłamliwe.

20 Serce przewrotne powoduje smutek,

ale człowiek z wielkim doświadczeniem potrafi mu odpłacić.

21 Kobieta przyjmie każdego męża,

lecz jedna dziewczyna jest lepsza od drugiej.

22 Piękność kobiety rozwesela oblicze

i przewyższa wszystkie pożądania człowieka;

23 a jeśli w słowach jej będzie współczucie i słodycz,

mąż jej nie jest [już] jak zwykli ludzie.

24 Kto zdobędzie żonę, ma początek pomyślności,

pomoc podobną do siebie 36 ,24  Rdz 2 ,20 . i mocną ostoję.

25 Gdzie nie ma ogrodzenia, rozdrapią posiadłość,

a gdzie brakuje żony, tam mąż wzdycha zbłąkany.

26 Któż zaufa obrotnemu zbójcy 36 ,26  Hebr.: „uzbrojonej gromadzie”.,

biegającemu od miasta do miasta?

27 Tak samo – człowiekowi, który nie ma gniazda

i zatrzymuje się tam, gdzie go mrok zastanie.