Obowiązki względem rodziców

1  Mnie, ojca, posłuchajcie, dzieci,

i tak postępujcie, abyście były zbawione.

2 Albowiem Pan uczcił ojca przez dzieci,

a prawa matki nad synami utwierdził.

3 Kto czci ojca, zyskuje odpuszczenie grzechów,

4 a kto szanuje matkę, jakby skarby gromadził.

5 Kto czci ojca, radość mieć będzie z dzieci,

a w czasie modlitwy będzie wysłuchany.

6 Kto szanuje ojca, długo żyć będzie,

a kto posłuszny jest Panu, da wytchnienie swej matce;

7 jak panom służy tym, co go zrodzili.

8 Czynem i słowem czcij ojca swego,

aby spoczęło na tobie jego błogosławieństwo.

9 Albowiem błogosławieństwo ojca umacnia domy dzieci,

a przekleństwo matki wywraca fundamenty.

10 Nie przechwalaj się niesławą swego ojca,

albowiem niesława ojca nie jest dla ciebie chwałą.

11 Chwała bowiem człowieka płynie ze czci ojca,

a matka w niesławie jest ujmą dla dzieci.

12 Synu, wspomagaj swego ojca w starości,

nie zasmucaj go w jego życiu.

13 A jeśliby nawet rozum stracił, miej wyrozumiałość,

nie pogardzaj nim, choć jesteś w pełni sił.

14 Miłosierdzie względem ojca nie pójdzie w zapomnienie,

w miejsce grzechów zamieszka u ciebie.

15 W dzień twego ucisku wspomni się o tobie,

jak szron w piękną pogodę, tak rozpłyną się twoje grzechy.

16 Kto porzuca ojca swego, jest jak bluźnierca,

a przeklęty przez Pana, kto pobudza do gniewu swą matkę.

Pokora

17 Synu, z łagodnością prowadź swe sprawy,

a [każdy], kto jest prawy, będzie cię miłował.

18 Im większy jesteś, tym bardziej się uniżaj,

a znajdziesz łaskę u Pana.

20 Wielka jest bowiem potęga Pana

i przez pokornych bywa chwalony.

21 Nie szukaj tego, co dla ciebie zbyt ciężkie,

ani nie badaj tego, co zbyt trudne dla ciebie.

22 O tym rozmyślaj, co ci nakazano,

bo rzeczy zakryte nie są ci potrzebne.

23 Nie trudź się niepotrzebnie nad tym, co siły twoje przekracza –

więcej, niż zniesie rozum ludzki, zostało ci objawione.

24 Wielu bowiem domysły ich w błąd wprowadziły

i o złe przypuszczenia potknęły się ich rozumy.

Pycha

26 Serce zatwardziałe na ostatku dozna klęski,

a miłujący niebezpieczeństwo od niego zginie.

27 Serce zatwardziałe przygniotą utrapienia,

a grzesznik będzie dodawał grzech do grzechu.

28 Na chorobę pyszałka nie ma lekarstwa,

albowiem nasienie zła zapuściło w nim korzenie.

29 Serce rozumnego rozważa przypowieść,

a ucho słuchacza – to pragnienie mędrca.

Miłosierdzie względem biednych

30 Woda gasi płonący ogień,

a jałmużna gładzi grzechy.

31 Kto dobrodziejstwami odpłaca, pamięta o tym, co będzie potem,

a w chwili, gdy upadnie, znajdzie podporę.