Chwała Boża w historii Izraela

44

1  Wychwalajmy mężów sławnych

i ojców naszych w kolejności ich pochodzenia.

2 To Pan stworzył wielką tę chwałę,

wspaniałą swą wielkość od wieków.

3 Jedni panowali w swoich królestwach,

byli mężami słynącymi z potęgi,

doradcami dzięki swemu rozumowi,

którzy przepowiedzieli przyszłość w proroctwach.

4 Byli panującymi nad krajami dzięki [swym] rozstrzygnięciom

i dzięki znajomości pism ludu 44 ,4  Hebr. wykazuje kilka różnych wersji. Stych różnie tłum.,

mądre słowa były w ich nauczaniu.

5 Układali pieśni wraz z muzyką

i pisali poezje.

6 Mężowie bogaci, wyposażeni w potęgę,

zażywali pokoju w swych domach.

7 Wszyscy ci przez pokolenia byli wychwalani

i stali się dumą swych czasów.

8 Niektórzy spomiędzy nich zostawili po sobie imię^s,

tak że opowiada się ich chwałę,

9 ale są i tacy, o których nie pozostała pamięć,

zginęli, jakby wcale nie istnieli,

byli, ale jak gdyby ich nie było,

a dzieci ich po nich.

10 Lecz także ci są mężami czcigodnymi 44 ,10  Popr. wg hebr.; gr.: „miłosierdzia”. Wiersz różnie komentowany: jedni odnoszą to słowo do postaci określonych w w. 9 , inni – do wyliczonych od w. 16 .,

których dobre czyny nie zostały zapomniane;

11 pozostały one wraz z ich potomstwem,

dobrym dziedzictwem są ich następcy.

12 Potomstwo ich trzyma się przymierzy,

a dzięki nim – ich dzieci.

13 Potomstwo ich trwać będzie na wieki,

a chwała ich nie będzie wymazana.

14 Ciała ich w pokoju pogrzebano,

a imię ich żyje w pokoleniach.

15 Narody opowiadać będą ich mądrość,

a zgromadzenie głosić ich chwałę.

Henoch

16 Henoch spodobał się Panu i został przeniesiony 44 ,16  „Przeniesiony” – Rdz 5 ,24 (LXX); Hbr 11 ,5 ; „nawrócenia” – hebr.: „znajomości”, którą apokryfy ST odnoszą do tajników przyrody i dziejów; zob. Rdz 5 ,24 .

jako przykład nawrócenia dla pokoleń.

Noe

17 Noe okazał się doskonale sprawiedliwy 44 ,17  „Sprawiedliwy” – por. Rdz 6 ,5 -9 ; 8 ,21n ; 9 ,9n ; „okupem” – hebr.: „odroślą”.,

a w czasie gniewu stał się okupem,

dzięki niemu ocalała Reszta^s dla ziemi,

kiedy nastał potop.

18 Zostały z nim zawarte wieczne przymierza^s,

aby już więcej nie zgładził potop wszystkiego, co żyje 44 ,18  Dosł.: „ciała”..

Abraham

19 Abraham, wielki ojciec mnóstwa narodów 44 ,19  Por. Rdz 17 ,4n .;

w chwale nikt mu nie dorównał.

20 On zachował prawo^s Najwyższego,

wszedł z Nim w przymierze;

na ciele swym utrwalił [znak] przymierza,

a w doświadczeniu okazał się wierny 44 ,20  Por. Rdz rozdz. 15 ; 17 ; 22 ,1 -18 ; Hbr 11 ,17 ..

21 Dlatego Bóg przysięgą zapewnił go,

że w jego potomstwie będą błogosławione narody,

że go rozmnoży jak proch ziemi,

jak gwiazdy wywyższy jego potomstwo,

że da im dziedzictwo

od morza aż do morza

i od Rzeki^s aż po krańce ziemi.

Izaak i Jakub

22 I co do Izaaka to samo postanowił

przez wzgląd na Abrahama, jego ojca 44 ,22  Por. Rdz 17 ,19 ; 26 ,3nn..

23 Błogosławieństwo wszystkich ludzi i przymierze

złożył na głowie Jakuba;

uznał go w jego błogosławieństwach 44 ,23  Hebr.: „pierworodztwie”; por. Rdz 27 ,27nn; 28 ,14 ; 35 ,9 -12 ; 49 ,28 .,

dał mu [ziemię] w dziedzictwo,

wymierzył mu działy

i podzielił między dwanaście pokoleń.