14

1  Szczęśliwy mąż, który nie potknął się w mowie 14 ,1  Dosł.: „ustami”.

i nie jest przybity smutkiem z powodu grzechów.

2 Szczęśliwy, którego własna dusza nie potępia,

i ten, kto nie stracił nadziei.

Zazdrość i skąpstwo

3   14,3n Por. Koh 5,9; 6,2. Dla człowieka skąpego bogactwa nie są dobrem,

a sknerze na co pieniądze?

4 Ten, który gromadzi, od ust sobie odejmując, dla innych gromadzi,

a z jego dostatków inni wystawnie żyć będą.

5 Kto jest zły dla siebie, czyż będzie dobry dla innych? –

nie nacieszy się on swoimi pieniędzmi.

6 Nie ma gorszego człowieka niż ten, który jest sknerą dla siebie samego

i to jest odpłatą za jego przewrotność;

7 jeśli coś dobrego zrobi, przez zapomnienie to uczyni,

a na ostatek okaże swą przewrotność.

8 Zły jest, kto zazdrosnym okiem patrzy,

odwraca oblicze i z góry spogląda na innych.

9 Oko chciwca nie zadowoli się tym, co posiada,

a niegodziwa przewrotność wysusza [mu] duszę.

10 Oko złe zazdrości chleba,

i brakuje go na jego stole.

11 Dziecko, stosownie do swej zamożności, troszcz się o siebie,

a ofiary Panu godnie przynoś!

12 Pamiętaj, że śmierć nie zwleka,

a pakt Otchłani^s nie został ci odkryty 14 ,12  Tzn. dekret Boży wyznaczający czas, kiedy ktoś ma umrzeć..

13 Zanim umrzesz, czyń dobrze przyjacielowi

i według swej możności hojnie go obdarz!

14   14 ,14nn Por. Koh 2 ,24 ; 8 ,15 ; 9 ,7 -10 ; 11 ,9n . Nie pozbawiaj się dnia szczęśliwego,

a przedmiot szlachetnego pożądania niech cię nie omija!

15 Czyż zostawisz drugiemu owoc prac twoich

i trudy twoje na dzielenie losem?

16 Dawaj, bierz i raduj swą duszę,

albowiem w Otchłani nie ma co szukać rozkoszy.

17 Wszelkie ciało starzeje się jak odzienie,

i to jest odwieczne prawo: «Na pewno umrzesz».

18 Jak zielone liście na dorodnym drzewie,

jedne spadają, a drugie wyrastają,

podobnie pokolenia z ciała i krwi,

jedno umiera, a drugie się rodzi.

19 Każde dzieło podlegające zepsuciu przepadnie,

a razem z nim odejdzie jego wykonawca.

Szczęście mędrca

20 Szczęśliwy mąż, który się troszczy o mądrość

i który rozumnie się zastanawia,

21 który rozważa drogi jej w swym sercu

i zastanawia się nad jej tajnikami 14 ,21  Por. Ps 119 [118 ]..

22 Wyjdź za nią jak tropiciel

i na drogach jej przygotuj zasadzkę!

23 Kto zaglądać będzie przez jej okna,

kto słuchać przy jej drzwiach;

24 kto zamieszka blisko jej domu

i wbije kołek w jej ściany 14 ,24  Tak blisko zajmie miejsce, że kołek, do którego się wiąże sznury namiotu, wbije w ścianę domu, gdzie mieszka mądrość.;

25 kto postawi blisko niej swój namiot

i zajmie miejsce w siedzibie szczęścia,

26 umieści swe dzieci pod jej dachem

i pod jej gałęziami będzie przebywał,

27 tego zasłoni ona przed żarem,

a on odpoczywać będzie w jej chwale 14 ,27  Może aluzja do Wj 16 ,10 ; 24 ,16 ; hebr.: „pod jej osłoną”..