Eliasz

48

1  Następnie powstał Eliasz, prorok jak ogień,

a słowo jego płonęło jak pochodnia.

2   48,2n Por. 1 Krl rozdz. 17; 18,2-38; 2 Krl 1,9-13. On głód na nich sprowadził,

a swoją gorliwością zmniejszył ich liczbę.

3 Słowem Pańskim zamknął niebo,

z niego również trzy razy sprowadził ogień.

4 Jakże wsławiony jesteś, Eliaszu, przez swoje cuda

i któż się może pochwalić, że do ciebie jest podobny?

5 Ty, który ze śmierci wskrzesiłeś zmarłego

i słowem Najwyższego [wywiodłeś go] z Otchłani^s 48 ,5  Por. 1 Krl 17 ,17 -24 ..

6 Ty, który strąciłeś królów ku zagładzie,

a z łoża – okrytych chwałą 48 ,6  Por. 1 Krl 21 ,17 -24 ; 2 Krl 1 ,1 -8 ..

7 Ty, który na Synaju usłyszałeś naganę

i na Horebie^s wyroki pomsty 48 ,7 Por. 1 Krl 19 ,9 -18 ..

8 Ty, który namaściłeś królów jako mścicieli,

i proroków, następców po sobie 48 ,8 Por. 1 Krl 19 ,15 -21 ; lp. wg hebr.; słusznie co do Elizeusza..

9 Ty, który zostałeś wzięty w wirze ognia,

na wozie [zaprzężonym] w ogniste rumaki .

10 O tobie napisano w karceniach dotyczących przyszłości,

że masz uśmierzyć gniew, zanim zapłonie,

by zwrócić serce ojca do syna

i pokolenia Jakuba odnowić 48 ,10  Hebr.: „Jak napisano, jesteś przeznaczony na przyszłe czasy, by położyć kres gniewowi przed dniem Pańskim, by zwrócić serca rodziców ku dzieciom i przywrócić szczepy Izraela”; cyt. Ml 3 ,24 ..

11 Szczęśliwi, którzy cię widzieli,

i ci, którzy w miłości posnęli,

albowiem i my na pewno żyć będziemy 48 ,11  Hebr. ma tylko: „Szczęśliwy, kto ciebie widział i umarł, i ty jesteś szczęśliwy, bo żyjesz”. Obecny tekst gr. wyraża wiarę w zmartwychwstanie..

Elizeusz

12 Gdy wir zakrył Eliasza,

Elizeusz został napełniony jego duchem.

Za dni swoich nie lękał się [żadnego] władcy

i nikt nie osiągnął nad nim przewagi 48 ,12 Por. 2 Krl 2 ,9n ; 6 ,16 .32 ..

13 Nic nie było zbyt wielkie dla niego,

i [nawet] w [grobowym] spoczynku ciało jego prorokowało 48 ,13 Por. 2 Krl 13 ,20n ..

14 Za życia czynił cuda,

nawet po śmierci 48 ,14 Inni tłum.: „przy śmierci” i tu odnoszą: 2 Krl 13 ,14 -19 . jego czyny były przedziwne.

Niewierność i kara

15 Mimo tego wszystkiego lud się nie nawrócił;

nie odstąpili od swoich grzechów,

aż zostali uprowadzeni daleko od swej ziemi

i rozproszeni po całym świecie.

16 Pozostało tylko bardzo mało ludu 48 ,16  Hebr.: „Reszta”.

i panujący z rodu Dawida:

jedni z nich czynili to, co [Panu] miłe,

inni zaś namnożyli grzechów.

Ezechiasz i Izajasz

17 Ezechiasz obwarował swe miasto,

wprowadził wodę do jego środka,

przekuł żelazem skałę

i pobudował cysterny na wodę 48 ,17  Por. 2 Krl 20 ,20 ; 2 Krn 32 ,5 .30 ; Iz 22 ,11 ; inni odnoszą do poszerzenia zbiorników..

18   48 ,18 -21  Por. 2 Krl 18 ,13 –19 ,37 ; Iz rozdz. 36n . Za jego dni przybył Sennacheryb

i posłał rabsaka – ów wyruszył.

Podniósł on rękę przeciw Syjonowi^s

i w pysze swojej się chełpił.

19 Wtedy zadrżały ich 48 ,19  Tzn. oblężonych Izraelitów. serca i ręce

i chwyciły ich bóle jak u rodzących.

20 Wzywali Pana miłosiernego,

wyciągając ręce do Niego,

a Święty^s z nieba wnet ich wysłuchał

i wybawił przez Izajasza.

21 Poraził obóz Asyryjczyków:

wytracił ich Jego anioł.

22 Albowiem Ezechiasz czynił to, co było miłe Panu,

i trzymał się mocno dróg^s swego przodka, Dawida,

a wskazywał je prorok Izajasz,

wielki i godny wiary w swoim widzeniu.

23 Za dni jego cofnęło się słońce,

a on przedłużył życie królowi 48 ,23  Por. 2 Krl 20 ,5 -11 ; Iz 38 ,4 -8 .21n ..

24 Wielkim duchem ujrzał rzeczy ostateczne

i pocieszył lamentujących na Syjonie.

25 Objawił rzeczy przyszłe aż do wieczności,

i rzeczy ukryte – wprzód, nim nastały.