Eliasz

1  Następnie powstał Eliasz, prorok jak ogień,

a słowo jego płonęło jak pochodnia.

2  On głód na nich sprowadził,

a swoją gorliwością zmniejszył ich liczbę.

3 Słowem Pańskim zamknął niebo,

z niego również trzy razy sprowadził ogień.

4 Jakże wsławiony jesteś, Eliaszu, przez swoje cuda

i któż się może pochwalić, że do ciebie jest podobny?

5 Ty, który ze śmierci wskrzesiłeś zmarłego

i słowem Najwyższego [wywiodłeś go] z Otchłani^s.

6 Ty, który strąciłeś królów ku zagładzie,

a z łoża – okrytych chwałą.

7 Ty, który na Synaju usłyszałeś naganę

i na Horebie^s wyroki pomsty.

8 Ty, który namaściłeś królów jako mścicieli,

i proroków, następców po sobie.

9 Ty, który zostałeś wzięty w wirze ognia,

na wozie [zaprzężonym] w ogniste rumaki.

10 O tobie napisano w karceniach dotyczących przyszłości,

że masz uśmierzyć gniew, zanim zapłonie,

by zwrócić serce ojca do syna

i pokolenia Jakuba odnowić.

11 Szczęśliwi, którzy cię widzieli,

i ci, którzy w miłości posnęli,

albowiem i my na pewno żyć będziemy.

Elizeusz

12 Gdy wir zakrył Eliasza,

Elizeusz został napełniony jego duchem.

Za dni swoich nie lękał się [żadnego] władcy

i nikt nie osiągnął nad nim przewagi.

13 Nic nie było zbyt wielkie dla niego,

i [nawet] w [grobowym] spoczynku ciało jego prorokowało.

14 Za życia czynił cuda,

nawet po śmierci jego czyny były przedziwne.

Niewierność i kara

15 Mimo tego wszystkiego lud się nie nawrócił;

nie odstąpili od swoich grzechów,

aż zostali uprowadzeni daleko od swej ziemi

i rozproszeni po całym świecie.

16 Pozostało tylko bardzo mało ludu

i panujący z rodu Dawida:

jedni z nich czynili to, co [Panu] miłe,

inni zaś namnożyli grzechów.

Ezechiasz i Izajasz

17 Ezechiasz obwarował swe miasto,

wprowadził wodę do jego środka,

przekuł żelazem skałę

i pobudował cysterny na wodę.

18   Za jego dni przybył Sennacheryb

i posłał rabsaka – ów wyruszył.

Podniósł on rękę przeciw Syjonowi^s

i w pysze swojej się chełpił.

19 Wtedy zadrżały ich serca i ręce

i chwyciły ich bóle jak u rodzących.

20 Wzywali Pana miłosiernego,

wyciągając ręce do Niego,

a Święty^s z nieba wnet ich wysłuchał

i wybawił przez Izajasza.

21 Poraził obóz Asyryjczyków:

wytracił ich Jego anioł.

22 Albowiem Ezechiasz czynił to, co było miłe Panu,

i trzymał się mocno dróg^s swego przodka, Dawida,

a wskazywał je prorok Izajasz,

wielki i godny wiary w swoim widzeniu.

23 Za dni jego cofnęło się słońce,

a on przedłużył życie królowi.

24 Wielkim duchem ujrzał rzeczy ostateczne

i pocieszył lamentujących na Syjonie.

25 Objawił rzeczy przyszłe aż do wieczności,

i rzeczy ukryte – wprzód, nim nastały.