Księga Hioba
Trzecia mowa Elihu: Sprawy ludzkie nie są Bogu obojętne
Czy Hiob jest sprawiedliwy?
1 Zabrał głos Elihu i rzekł:
2 «Czy uznajesz za słuszne to,
co rzekłeś: Jestem prawy przed Bogiem?
3 Powiedziałeś: Co mi to da,
czy większa to korzyść od grzechu?
4 Ja na to ci słowem odpowiem
i twym przyjaciołom wraz z tobą.
Komu szkodzi grzech?
5 Spojrzyj na niebo! Popatrz!
Zobacz obłoki wysoko nad tobą!
6 Gdy zgrzeszysz, co ty Mu zrobisz?
Mnożąc swe grzechy, czy Mu zaszkodzisz?
7 Czy dajesz Mu coś, gdy jesteś prawy?
Czy otrzyma coś z twojej ręki?
8 Podobnych do ciebie złość twa [dosięga],
a twoja prawość – syna człowieczego.
Czemu Bóg nie wysłuchuje?
9 Z ogromu ucisku się płacze,
pod możnych przemocą się krzyczy,
10 a nikt nie mówi: Gdzie Bóg, mój Stwórca,
co nocy użycza pieśni wesela,
11 uczy nas więcej niż dzikie zwierzęta,
mądrzejsi jesteśmy od ptaków podniebnych.
12 Wołania są bez odpowiedzi
ze względu na pychę nieprawych.
13 Zaiste tego, co czcze, Bóg nie słucha,
na to Wszechmogący nie zwraca uwagi.
Cierpliwość Boga
14 35 ,14 n Inni uważają, że przytoczono tu słowa Hioba. Jeszcze mniej, gdy mówisz, że Go nie dostrzegasz.
U Niego sąd, na Niego czekaj!
15 A teraz, gdy gniew Jego nie karze,
jakby nie bardzo zważał na grzech,
16 Hiob usta otwiera na darmo
i mnoży słowa bezmyślnie».