Odpowiedź Hioba : Fakty przeczą zasadzie odpłaty doczesnej Hiob na to odpowiedział , i rzekł : « Słuchajcie , słuchajcie mej mowy , może mnie tym pocieszycie . Dopuśćcie i mnie też do słowa , potem pozwalam wam szydzić . A czyż ja do ludzi mam żal ? Czy niesłusznie duch mój jest wzburzony ? Spójrzcie na mnie , zdziwieni , i ręką przymknijcie swe usta ! Źli są szczęśliwi Jest myśl , co mnie tak przeraża , że drżę na całym ciele : Czemuż to żyją grzesznicy ? Wiekowi są i potężni . Trwałe jest u nich potomstwo i dano oglądać im wnuki . Ich domy są bezpieczne , bez strachu , gdyż nie sięga ich Boża rózga . Ich buhaj jest zawsze płodny , krowa im rodzi , nie roni . Swych chłopców puszczają jak owce : niech dzieci biegają radośnie , chwytają za miecz i harfę i tańczą do wtóru piszczałki . Pędzą swe dni w dobrobycie , w spokoju zstępują do Szeolu . " Oddal się - mówili do Boga - nie chcemy znać Twoich dróg . Po cóż służyć Wszechmogącemu ? Co da nam modlitwa do Niego ?" Czyż w ich rękach nie ma szczęścia , choć ich myśli od Niego daleko ? Winowajcę karać , nie potomstwo ! Czy często gaśnie lampa niewiernych , czy na nich klęska spada ? Gniew Boży rujnuje nieprawych ? Czyż są podobni do słomy na wietrze lub do plew pędzonych przez wicher ? " Bóg chowa cierpienia dla synów " . Trzeba je zadać samemu , niech pozna , niech ujrzy oczami swą klęskę , niech gniew Wszechmocnego wypije ! Czy mu po śmierci zależy na domu , gdy liczba miesięcy skończona ? Czy śmierć jest wyrównaniem ? Czy Boga chcesz uczyć mądrości , Tego , co sądzi mocarzy ? Jeden umiera szczęśliwy , ze wszech miar bezpieczny , beztroski . Naczynia ma pełne mleka , szpik jego kości jest świeży . Drugi zaś kończy w boleści i szczęścia nigdy nie zaznał . A w ziemi leżą razem , obydwu pokrywa robactwo . Nawet po śmierci źli są szanowani Wasze myśli są mi już znane i plany , jak chcecie mnie dręczyć . Mówicie : " A gdzie dom bogacza lub namiot mieszkalny złoczyńców ?" Czy nie pytacie podróżnych ? Co mówią - nie wiecie dokładnie ? Grzesznik ocalał w dni grozy i w czasie , gdy nadciąga kara . Więc kto mu wypomni złe życie i któż zapłaci za czyny ? Takiego grzebią uroczyście i straże stawiają przy grobie . Toteż przyjemne są mu grudy ziemi , bo tłum ludzi jest za nim , jak i przed nim bez liku . Więc czemu mnie próżno cieszycie , gdy prawdzie odpowiedź zaprzecza ?»
Wlg: "I czyńcie pokutę".
Hiob zmienia ton z emocjonalnego na rozumiejący - oparty na wierze. Zwraca uwagę na niesprawiedliwość społeczną z moralnego punktu widzenia.
Hiob odpiera zarzut jakoby indywidualna kara, wymierzana za życia grzesznika, nie znała wyjątków. Opiera się na doświadczeniu, jak jego rozmówcy (por.
).
Inni popr.: "bębenek".
Centralna myśl Hioba: źli za życia są szczęśliwi, nie cierpią za poprzednie grzechy. Podstawą dyskusji jest równość wszystkich po śmierci, co rzuca światło na całość zagadnienia.
Hiob stwierdza niedoskonałość odpowiedzialności zbiorowej.
Wlg: "Do połowy skrócona".
Hiob nie odmawia Bogu mądrości, zwraca tylko uwagę na fakt braku różnicy między złymi a dobrymi (por.
). Powodów takiego postępowania Boga my przeniknąć nie jesteśmy w stanie.
Inni tłum.: "uda obrosły mu tłuszczem".
Nawet śmierć nie jest karą dla wielu zbrodniarzy na tronach, bo ich czczą jeszcze w mogile.
biblia, biblia online, pismo święte, pismo święte online, twoja biblia, ewangelia, stary testament, nowy testament, księga, księgi, prorocy, słowo boga