Tylko Bóg panuje nad przyszłością

1 Słuchajcie tego, domu Jakuba,

którzy nosicie imię Izraela,

którzy pochodzicie 48 ,1  „Pochodzicie” – to i inne słowa w ww. 1 n – w hebr. forma 3  os. 1 m., i tak inni tłum.: „pochodzą... przysięgają... biorą imię”; „rzetelności” – por. Am 5 ,21 . z nasienia Judy.

Wy, którzy przysięgacie na imię^s Pana

i wysławiacie Boga Izraela,

lecz nie w prawdzie i nie w rzetelności.

2 Bo bierzecie imię od Miasta Świętego

i opieracie się na Bogu Izraela,

którego imię jest Pan Zastępów^s.

3 Oznajmiłem od dawna minione wydarzenia,

z moich ust one wyszły i ogłosiłem je;

w jednej chwili zacząłem działać i się spełniły.

4 Ponieważ wiedziałem, że jesteś uparty

i kark twój jest drągiem z żelaza,

a twoje czoło miedziane,

5 przeto zapowiedziałem ci naprzód,

ogłosiłem ci przyszłość, zanim nadeszła,

żebyś nie mówił: Mój bożek to sprawił,

moja rzeźba, mój posąg zarządził.

6 Ty słyszałeś i widziałeś to wszystko;

czy więc tego nie przyznasz?

Od tej chwili ogłaszam ci rzeczy nowe,

tajemne i tobie nie znane.

7 Dopiero co zostały stworzone, a nie od dawna;

i przed dniem dzisiejszym nie słyszałeś o nich,

żebyś nie mówił: Znałem je.

8 Wcale nie słyszałeś ani nie wiedziałeś,

ani twe ucho nie było przedtem otwarte,

bo wiedziałem, jak bardzo jesteś wiarołomny

i że od powicia zwą cię buntownikiem.

9 Przez wzgląd na moje imię powstrzymam oburzenie

i pohamuję się przez wzgląd na moją chwałę,

ażeby cię nie wytracić.

10 Oto przetopiłem cię w ogniu jak srebro

i wypróbowałem cię w piecu niedoli.

11 Przez wzgląd na Mnie, na Mnie samego, tak postępuję,

bo czyż mam być znieważany?

Chwały mojej nie oddam innemu.

Cyrus powołany przez Pana

12 «Słuchaj Mnie, Jakubie,

Izraelu, którego wezwałem:

Ja sam, Ja jestem pierwszy

i Ja również ostatni.

13 Moja to ręka położyła fundamenty ziemi

i moja prawica rozciągnęła niebo.

Gdy na nie zawołam,

stawią się natychmiast.

14 Zbierzcie się wy wszyscy i słuchajcie:

Kto z nich przepowiedział te rzeczy?

Ulubieniec Pana spełni Jego wolę 48 ,14  „Z nich” – tj. bogów; inni popr. na: „z was”, Izraelitów, do których Bóg przemawia; „ulubieniec Pana” – jest tu nim Cyrus. Tekst w. 14 cd skażony. Inni popr. za tekstami z Qumran i LXX: „Przyjaciel mój spełni wolę moją”.

co do Babilonu i jego plemienia – Chaldejczyków.

15 Ja, Ja to mówiłem i Ja go powołałem;

przywiodłem go i poszczęściłem jego drodze.

16 Zbliżcie się ku Mnie, słuchajcie tego:

Ja nie w skrytości mówiłem od początku;

odkąd się to spełniało, tam byłem».

«[Tak] więc teraz Pan Bóg

posłał mnie ze swoim Duchem» 48 ,16  Ostatnie zdanie wypowiada prorok lub Cyrus..

Pan przewodnikiem Izraela

17 Tak mówi Pan, twój Odkupiciel 48 ,17  Zob. przyp. do 41 ,14 .,

Święty^s Izraela:

«Ja jestem Pan, twój Bóg,

pouczający cię o tym, co pożyteczne,

kierujący tobą na drodze, którą kroczysz.

18 O gdybyś zważał na me przykazania,

stałby się pokój twój jak rzeka,

a sprawiedliwość twoja jak morskie fale.

19 Twoje potomstwo byłoby jak piasek,

i jak jego ziarnka twoje latorośle.

Nigdy nie usunięto by ani nie wymazano

twego imienia sprzed mego oblicza!

Pieśń na wyjście z Babilonu

20 Wychodźcie z Babilonu,

uciekajcie z Chaldei!

Wśród okrzyków wesela zwiastujcie to i głoście!

Rozgłaszajcie aż po krańce ziemi!

Mówcie: Pan wykupił swego sługę, Jakuba».

21 Nie czuli pragnienia, gdy On ich wiódł przez pustynię,

zdrojom ze skały kazał dla nich trysnąć;

rozłupał skałę, wypłynęła woda 48 ,21  Zob. przyp. do 40 ,3 ..

22 «Nie ma pokoju dla bezbożnych» – mówi Pan 48 ,22  Wiersz nie harmonizujący z kontekstem; być może glosa; por. 57 ,21 ..