Elegia nad Moabem Wyrok na Moab ; o tak , w nocy spustoszone , Ar - Moab zginęło ! O tak , w nocy spustoszone , Kir-Moab zginęło ! Córa Dibonu wstąpiła na wyżyny , by płakać ; nad Nebo i nad Medebą Moab lamentuje . Ostrzyżona każda jego głowa , każda broda zgolona . Na jego ulicach przywdziewają wór , na jego dachach jęczą . Na placach jego wszystko zawodzi , we łzach się rozpływa . Cheszbon i Eleale krzyknęły , aż do Jahas słychać ich głos . Dlatego drżą nerki Moabu , zalękła się jego dusza . Moje serce nad Moabem jęczy , jego uchodźcy idą aż do Soar [ Eglat Szeliszijja ] . O tak , drogą pod górę do Luchit z płaczem wstępują ! O tak , na drodze do Choronaim podnoszą krzyk rozpaczy ! Zaiste , wody Nimrim stają się pustkowiem , bo trawa wyschła , zniknęła murawa , zabrakło zieleni . Dlatego robią zapasy , a swe zasoby przenoszą za Potok Wierzbowy . Zaprawdę , krzyk obiega granice Moabu , aż do Eglaim brzmi jego biadanie , w Beer-Elim jego zawodzenie . Doprawdy , wody Dimonu są pełne krwi , bo zsyłam na Dimon dodatkowe klęski : lwa na ocalonych z Moabu i na pozostałych w kraju .
Prorok wylicza szereg miast kraju moabskiego.
Tekst popr.; inni tłum.: "do Bet i do Dibonu się wstępuje".
Dodana przez glosę nazwa miasta wg
; Wlg inaczej.
biblia, biblia online, pismo święte, pismo święte online, twoja biblia, ewangelia, stary testament, nowy testament, księga, księgi, prorocy, słowo boga