Błogosławieństwo Izraela

1 Teraz więc słuchaj, Jakubie, mój sługo,

Izraelu, którego wybrałem!

2 Tak mówi Pan, który cię uczynił,

który cię ukształtował w łonie matki, który cię wspomaga:

Nie bój się, sługo mój, Jakubie,

Jeszurunie 44 ,2  Nazwa dana Izraelowi; por. Pwt 32 ,15  z przyp.; 33 ,5 .26 ., którego wybrałem.

3 Bo rozleję wody po spragnionej glebie

i zdroje po wyschniętej ziemi.

Wyleję Ducha mego na twoje plemię

i błogosławieństwo moje na twych potomków.

4 Wyrastać będą jak trawa w wodzie,

jak wierzby nad płynącymi wodami.

5 Jeden powie: Należę do Pana,

a drugi się nazwie imieniem Jakuba,

inny zaś napisze na swej ręce: Pan 44 ,5  Tj. Jahwe. Wyznanie nawróconych pogan.

i otrzyma imię Izrael.

Tylko Pan jest prawdziwym Bogiem

6 Tak mówi Pan, Król Izraela,

Odkupiciel 44 ,6  „Odkupiciel” – zob. przyp. do 41 ,14 ; „ostatni” – zob. 41 ,4 . jego, Pan Zastępów^s:

Ja jestem pierwszy i Ja ostatni;

i nie ma poza Mną boga.

7 Któż jest do Mnie podobny? – Niech woła,

niech to ogłosi i niech Mi dowiedzie!

Kto przepowiedział przyszłość od wieków

i to, co ma nadejść, niech nam obwieści!

8 Nie drżyjcie ani nie lękajcie się!

Czy nie przepowiedziałem z dawna i nie oznajmiłem?

Wy jesteście moimi świadkami: czy jest jakiś bóg oprócz Mnie?

albo inna skała? – Ja nie znam takiego!

Satyra na bałwochwalstwo

9 Wszyscy rzeźbiarze bożków są niczym; dzieła ich ulubione na nic się nie zdadzą; ich czciciele sami nie widzą ani nie zdają sobie sprawy, że się okrywają hańbą. 10 Kto rzeźbi bożka i odlewa posąg, żeby nie mieć korzyści? 11 Oto wszyscy czciciele tego bożka zawstydzą się; jego wykonawcy sami są ludźmi. Wszyscy oni niechaj się zbiorą i niech staną! Razem się przestraszą i wstydem okryją. 12 Wykonawca posągu urabia żelazo na rozżarzonych węglach i młotami nadaje mu kształty; wykańcza je swoim silnym ramieniem; oczywiście, jest głodny i brak mu siły; nie pił wody, więc jest wyczerpany. 13 Rzeźbiarz robi pomiary na drzewie, kreśli rylcem kształt, obrabia je dłutami i stawia znaki cyrklem; wydobywa z niego kształty ludzkie na podobieństwo pięknej postaci człowieka, aby postawić go w domu. 14 44 ,14 -19  Por. Mdr 13 ,11 -19 . Narąbał sobie drewna cedrowego, wziął drewna cyprysowego i dębowego – a upatrzył je sobie między drzewami w lesie – zasadził jesion, któremu ulewa zapewnia wzrost. 15 [Drewno] służy człowiekowi na opał; część z niego bierze na ogrzewanie, część, aby rozpalić ogień i upiec chleb, na koniec z reszty wykonuje boga, przed którym pada na twarz, tworzy rzeźbę, przed którą wybija pokłony. 16 Jedną połowę spala w ogniu i na rozżarzonych węglach piecze mięso; potem zjada pieczeń i nasyca się. Ponadto grzeje się i mówi: Hej! Ale się zagrzałem i korzystam ze światła! 17 Z tego zaś, co zostanie, robi swego boga, bożyszcze swoje, któremu oddaje pokłon i przed którym pada na twarz, i modli się, mówiąc: Ratuj mnie, bo ty jesteś bogiem moim!

18 [Tacy] nie mają świadomości ani zrozumienia, gdyż [mgłą] przesłonięte są ich oczy, tak iż nie widzą, i serca ich, tak iż nie rozumieją. 19 Taki się nie zastanawia; nie ma wiedzy ani zrozumienia, żeby sobie powiedzieć: Jedną połowę spaliłem w ogniu, nawet chleb upiekłem na rozżarzonych węglach, i upiekłem mięso, które zjadam, a z reszty zrobię rzecz obrzydliwą. Będę oddawał pokłon kawałkowi drewna.

20 Taki się karmi popiołem; zwiedzione serce wprowadziło go w błąd. On nie może ocalić swej duszy i powiedzieć: Czyż nie jest fałszem to, co trzymam w ręku?

Orędzie Boże do Izraela

21 Pamiętaj o tych rzeczach, Jakubie,

i żeś sługą moim, Izraelu!

Ukształtowałem ciebie, jesteś moim sługą.

Izraelu, nie pójdziesz u Mnie w niepamięć.

22 Usunąłem twe grzechy jak chmurę

i twoje wykroczenia jak obłok.

Powróć do Mnie, bo cię odkupiłem».

Pieśń radości

23 Wznoście okrzyki, niebiosa, bo Pan [już] działa!

Wykrzykujcie, podziemne krainy!

Góry, zabrzmijcie okrzykami,

i ty, lesie, z każdym twoim drzewem!

Bo Pan odkupił Jakuba

i chwałę swą okazał w Izraelu.

Wszechmoc Boga

24 Tak mówi Pan, twój Odkupiciel,

Twórca twój już w łonie matki:

«Ja jestem Pan, uczyniłem wszystko,

sam rozpiąłem niebiosa,

rozpostarłem ziemię; a któż był ze Mną?

25 Ja jestem tym, który niweczy znaki wróżów

i wykazuje głupotę wieszczków,

wstecz zawraca mędrców

i wiedzę ich czyni głupstwem,

26 potwierdza mowę swojego sługi

i spełnia radę swoich wysłanników.

To Ja mówię Jeruzalem: Będziesz zaludnione,

i miastom judzkim: Będziecie odbudowane.

Ja podniosę je z ruin.

27 To Ja mówię otchłani wód: Wyschnij!

i wysuszam twoje rzeki.

28 Ja mówię o Cyrusie 44 ,28  Zob. przyp. do 41 ,1 -5 .: Mój pasterz,

i spełni on wszystkie moje pragnienia,

mówiąc do Jeruzalem: Niech cię odbudują!

i do świątyni: Wznieś się z fundamentów!»