Trzeci poemat Mądrości: Biesiada Mądrości

Zaproszenie

1 Mądrość zbudowała sobie dom,

wyciosała siedem kolumn 9 ,1  Przepych zewnętrzny symbolem bogactwa duchowego.,

2 nabiła swych zwierząt, namieszała wina 9 ,2  Starożytni pili wino zmieszane z wodą.

i zastawiła stół.

3 Służące odesłała i woła

na wyżynnych miejscach miasta:

4 «Prostaczek niech tutaj przyjdzie!»

Do tego, komu brak rozumu, mówiła:

5 «Chodźcie, nasyćcie się moim chlebem,

pijcie wino, które zmieszałam.

6 Odrzućcie naiwność, a żyć będziecie,

chodźcie prosto drogą rozsądku».

Podatność na pouczenia

Pouczenie szydercy i prawego

7 Kto poucza szydercę, ściąga na siebie wzgardę,

kto strofuje bezbożnego, [czyni to] na własną szkodę 9 ,7  Tłum. przybliżone..

8 Nie strofuj szydercy, by cię nie znienawidził,

strofuj mądrego, a będzie cię kochał.

9 Ucz mądrego, a będzie mądrzejszy,

oświecaj prawego, a zwiększy swą umiejętność.

10 Początkiem mądrości jest bojaźń Pańska 9 ,10  „Bojaźń Pańska” – por. 1 ,7  z przyp.; „Świętego” – w hebr. lm., ale mowa o Jahwe.,

rozsądkiem – poznanie Świętego^s.

11 Bo dzięki mnie twe dni się pomnożą,

lata życia będą ci dodane.

12 Gdy jesteś rozumny, pomagasz sobie,

jako szyderca, sam [kark] podstawiasz.

Czwarty poemat: Uczta Głupoty

Lekkomyślność zapraszającej

13 Kobieta Głupota 9 ,13  Uosobienie głupoty. jest podniecona,

Lekkomyślność nie posiada wiedzy.

14 Przy bramie swego domu usiadła,

na tronie 9 ,14  Wyraz pychy., na wyżynach w mieście,

15 by wołać na przechodzących drogą,

na tych, co idą prostymi ścieżkami:

Pokusy

16 «Niech zboczy tu niedoświadczony».

Odzywa się do nierozważnego:

17 «Przyjemna jest woda kradziona,

chleb skrycie jedzony jest smaczny».

18 Nie wie, że są tam cienie zmarłych,

jej zaproszeni w głębinach Szeolu^s 9 ,18  Taka gościna prowadzi do śmierci zrywającej łączność z Bogiem..