ZBIÓR ÓSMY (31,1-9)

Powołanie króla

1 Słowo do Lemuela, króla Massa 31 ,1  Miasto w pn. Arabii, w kraju Izmaelitów.,

które skierowała do niego matka:

2 Cóż, synu? Cóż, synu mego łona?

Cóż, synu moich ślubów?

3 Nie dawaj kobietom swej mocy 31 ,3  Inni popr.: „boków”; por. Syr 47 ,19 .

ani godności gubiącym królów.

4 Nie dla królów, Lemuelu,

nie dla królów picie wina

ani dla władców pożądanie sycery^s,

5 by pijąc, praw nie zapomnieli,

nie zapomnieli prawa ubogich.

6 Dajcie sycerę będącemu w udręce,

wino zgorzkniałemu na duchu:

7 niech pije, niech o nędzy zapomni,

na trud już niepomny.

8 Usta otwórz dla niezdolnych do mowy,

na sąd dla wszystkich godnych litości.

9 Rządź uczciwie, usta swe otwórz,

osądź uciemiężonych i biednych.

POEMAT O DZIELNEJ NIEWIEŚCIE

Alef10Niewiastę dzielną kto znajdzie?

Jej wartość przewyższa perły.

Bet 11Serce małżonka jej ufa,

na zyskach mu nie zbywa;

Gimel12nie czyni mu źle, ale dobrze

przez wszystkie dni jego życia.

Dalet13O wełnę i len się stara,

pracuje starannie rękami.

He14Podobnie jak okręt kupiecki

żywność sprowadza z daleka.

Waw15Wstaje, gdy jeszcze jest noc,

i żywność rozdziela domowi,

<a obowiązki swoim dziewczętom>.

Zain 16Bada rolę i kupuje ją,

z zarobku swych rąk zasadza winnicę.

Chet17Przepasuje mocą swe biodra,

umacnia swoje ramiona.

Tet18Widzi bogaty plon swojej pracy:

jej lampa wśród nocy nie gaśnie.

Jod19Swe ręce wyciąga po kądziel,

jej palce chwytają wrzeciono.

Kaf20Otwiera dłoń ubogiemu,

do nędzarza wyciąga swe ręce.

Lamed21Dla domu nie boi się śniegu,

bo cały dom odziany jest w szkarłat.

Mem22Sporządza sobie przykrycie,

jej suknia z bisioru^s i purpury.

Nun23W bramie^s jej mąż szanowany,

gdy wśród starszych swej ziemi zasiądzie.

Samek24Len wyrabia i sprzedaje,

pasy dostarcza kupcowi.

Ain25Strojem jej siła i godność,

do dnia się przyszłego uśmiecha.

Pe26Otwiera usta z mądrością,

na języku jej miła nauka.

Sade27Bada bieg spraw domowych,

nie jada chleba lenistwa.

Kof28Powstają synowie, aby ją wysławiać,

i mąż jej, by ją uwielbiać:

Resz29«Wiele córek zdolnie pracuje,

lecz ty przewyższasz wszystkie».

Szin30Kłamliwy wdzięk i marne jest piękno:

chwalić należy niewiastę, co boi się Pana.

Taw 31Uznajcie owoce jej rąk,

niech w bramie sławią jej czyny.

31,10-31 Niezależne dzieło literackie, pisane wierszem alfabetycznym; zob. przyp. do Ps 9; ukazuje ideał kobiety izraelskiej, jak Hi 31,1-40 – mężczyzny.

31,15 Zapewne glosa. 31,21 Część rkp i LXX: „podwójnie”. 31,24 Dosł.: „Kananejczykowi”; zob. Hi 40,30.