DODATKI Opowiadanie o Zuzannie W Babilonie mieszkał pewien mąż , imieniem Joakim . Wziął on żonę imieniem Zuzanna , córkę Chilkiasza ; była ona bardzo piękna i bogobojna . Rodzice jej byli sprawiedliwi i wychowali swą córkę zgodnie z Prawem Mojżesza . Joakim zaś był bardzo bogaty i posiadał ogród przyległy do swego domu . Przychodziło do niego wielu Żydów , ponieważ odznaczał się większą powagą niż inni . W tym roku wybrano spośród ludu dwóch starców na sędziów . Należeli oni do tych , o których powiedział Pan : « Wyszła nieprawość spośród sędziów-starców z Babilonu , którzy uchodzili tylko za kierowników narodu ». Ludzie ci bywali często w domu Joakima , a wszyscy ci , którzy prowadzili spór sądowy , przychodzili do nich . Gdy zaś koło południa odchodzili ludzie , Zuzanna udawała się na przechadzkę po ogrodzie swego męża . Obaj starcy widywali ją codziennie , gdy udawała się na przechadzkę , i zaczęli jej pożądać . Zatracili swój rozsądek i odwrócili swe oczy , zaniedbując spoglądania ku Niebu i zapominając o sprawiedliwych sądach . Obaj zostali opanowani tym pożądaniem , ale ukrywali wzajemnie przed sobą tę udrękę ; wstydzili się bowiem przyznać do swego pożądania , by z nią obcować . Tak więc codziennie starali się usilnie ją zobaczyć . Pewnego razu powiedział jeden do drugiego : « Wracajmy do domu , bo już pora obiadowa ». Rozeszli się więc każdy w swoją stronę . Obaj jednak zawrócili z drogi i spotkali się na tym samym miejscu . Dopytując się wzajemnie o przyczynę powrotu , przyznali się do swej żądzy . Wtedy omówili wspólnie porę , kiedy będą mogli Zuzannę spotkać samą . Oczekiwali więc sposobności . Pewnego dnia wyszła Zuzanna jak w poprzednich dniach jedynie w towarzystwie dwóch dziewcząt , chcąc się wykąpać w ogrodzie ; był bowiem upał . Nie było tam nikogo z wyjątkiem dwóch starców , którzy z ukrycia jej się przyglądali . Powiedziała do dziewcząt : « Przynieście mi olejek i wonności , a drzwi ogrodu zamknijcie , abym się mogła wykąpać ». Uczyniły , jak powiedziała , i zamknąwszy drzwi ogrodu , wyszły bocznymi drzwiami , by przynieść to , co im rozkazano . Nie dostrzegły zaś starców , ponieważ się ukryli . Gdy tylko dziewczęta odeszły , obaj starcy powstali i podbiegli do niej mówiąc : « Oto drzwi ogrodu są zamknięte i nikt nas nie widzi , my zaś pożądamy ciebie . Toteż zgódź się obcować z nami ! W przeciwnym razie zaświadczymy przeciw tobie , że był z tobą młodzieniec i dlatego odesłałaś od siebie dziewczęta ». Westchnęła Zuzanna i powiedziała : « Jestem w trudnym ze wszystkich stron położeniu . Jeżeli to uczynię , zasługuję na śmierć ; jeżeli zaś nie uczynię , nie ujdę waszych rąk . Wolę jednak niewinna wpaść w wasze ręce , niż zgrzeszyć wobec Pana ». Zawołała więc Zuzanna bardzo głośno ; krzyknęli także dwaj starcy przeciw niej . Jeden z nich pobiegł otworzyć drzwi ogrodu . Gdy domownicy usłyszeli krzyk w ogrodzie , pobiegli przez boczne drzwi , by zobaczyć , co się jej stało . Skoro starcy , opowiedzieli swoje , słudzy zmieszali się bardzo ; nigdy bowiem nie mówiono takich rzeczy o Zuzannie . Następnego dnia , gdy zebrał się lud u jej męża Joakima , przybyli dwaj starcy pełni niegodziwych zamiarów przeciw Zuzannie , by ją wydać na śmierć . Powiedzieli więc do ludu : « Poślijcie po Zuzannę , córkę Chilkiasza , która jest żoną Joakima ». Zawołano ją . Przyszła więc ze swymi rodzicami , dziećmi i wszystkimi swymi krewnymi . Była zaś Zuzanna delikatna i bardzo piękna . Ponieważ była zasłonięta , przeniewiercy kazali jej zdjąć zasłonę , by nasycić się jej pięknością . Wszyscy jej bliscy oraz ci , którzy ją widzieli , płakali . Dwaj sędziowie powstawszy włożyli ręce na jej głowę . Ona zaś płacząc spoglądała ku niebu , bo serce jej było pełne ufności w Panu . Starcy powiedzieli : « Gdy przechadzaliśmy się sami w ogrodzie , ona wyszła wraz z dwoma dziewczętami , zamknęła drzwi ogrodu i odesłała dziewczęta . Przyszedł zaś do niej młodzieniec , który był ukryty , i położył się z nią . Znajdując się na krańcu ogrodu i widząc nieprawość podbiegliśmy do nich . Widzieliśmy ich razem , ale jego nie mogliśmy pochwycić , bo był silniejszy od nas , i otworzywszy drzwi rzucił się do ucieczki . Gdy zaś pochwyciliśmy ją pytając , kim był młodzieniec , nie chciała nam powiedzieć . Takie jest nasze oskarżenie ». Zgromadzenie dało im wiarę jako starszym ludu i sędziom . Skazano ją na karę śmierci . Wtedy Zuzanna zawołała donośnym głosem : « Wiekuisty Boże , który poznajesz to , co jest ukryte , i wiesz wszystko , zanim się stanie . Ty wiesz , że złożyli fałszywe oskarżenie przeciw mnie . Oto umieram , chociaż nie uczyniłam nic z tego , o co mię ci złośliwie obwiniają ». A Pan wysłuchał jej głosu . Gdy ją prowadzono na stracenie , wzbudził Bóg świętego ducha w młodzieńcu imieniem Daniel . Zawołał on donośnym głosem : « Jestem czysty od jej krwi !» Cały zaś lud zwrócił się do niego , mówiąc : « Co oznacza to słowo , które wypowiedziałeś ?» On zaś powstawszy wśród nich powiedział : « Czy tak bardzo jesteście nierozumni , synowie Izraela , że skazujecie córkę izraelską bez dochodzenia i pewności ? Wróćcie do sądu , bo ci ją fałszywie obwinili ». Cały lud powrócił śpiesznie . Starsi zaś powiedzieli : « Usiądź tu wśród nas i wyjaśnij nam , bo tobie dał Bóg przywilej starszeństwa ». Daniel powiedział do nich : « Oddzielcie ich , jednego daleko od drugiego , a osądzę ich ». Gdy zaś zostali oddzieleni od siebie , zawołał jednego z nich i powiedział do niego . « Zestarzałeś się w przewrotności , a teraz wychodzą na jaw twe grzechy , jakie poprzednio popełniałeś , wydając niesprawiedliwe wyroki . Potępiałeś niewinnych i uwalniałeś winnych , chociaż Pan powiedział : " Nie przyczynisz się do śmierci niewinnego i sprawiedliwego ". Teraz więc , jeśli ją rzeczywiście widziałeś , powiedz , pod jakim drzewem widziałeś ich obcujących ze sobą ?» On zaś powiedział : « Pod lentyszkiem » . Daniel odrzekł : « Dobrze ! Skłamałeś na swą własną zgubę . Już bowiem anioł Boży otrzymał od Boga wyrok na ciebie , by cię rozedrzeć na dwoje ». Odesławszy go rozkazał przyprowadzić drugiego i powiedział do niego : « Potomku kananejski a nie judzki , piękność sprowadziła cię na bezdroża , a żądza uczyniła twe serce przewrotnym . Tak postępowaliście z córkami izraelskimi , one zaś bojąc się obcowały z wami . Córka judzka jednak nie zgodziła się na waszą nieprawość . Powiedz mi więc teraz , pod jakim drzewem spotkałeś ich obcujących ze sobą ?» On zaś powiedział : « Pod dębem ». Wtedy Daniel powiedział do niego : « Dobrze ! Skłamałeś i ty na swoją własną zgubę . Czeka bowiem anioł Boży z mieczem w ręku , by rozciąć cię na dwoje , by was wytępić ». Całe zgromadzenie zawołało głośno i wychwalało Boga , że ocala tych , co pokładają w Nim nadzieję . Zwrócili się następnie przeciw obu starcom , ponieważ Daniel wykazał na podstawie ich własnych słów nieprawdziwość oskarżenia . Postąpiono z nimi według miary zła , wyrządzonego przez nich bliźnim , zabijając ich według Prawa Mojżeszowego . W dniu tym ocalono niewinną krew . Chilkiasz zaś i jego żona wychwalali Boga z powodu swej córki Zuzanny ; [ czynili to ] wraz z jej mężem Joakimem i wszystkimi krewnymi , ponieważ nie znaleziono w niej nic hańbiącego . A Daniel od tego dnia i na przyszłość zasłynął wśród ludu jako wielki .
Opowiadanie o motywach ludowych, zaczerpniętych z życia diaspory żydowskiej w Babilonie.
Żydzi począwszy od pierwszych lat niewoli cieszyli się pewną autonomią w Babilonie, posiadali m.in. własny trybunał sądowy. Niesprawiedliwość i przewrotność sędziów była częstym zjawiskiem jeszcze w okresie monarchii (np.
). "Wyszła... narodu" - słowa te nawiązują może do
lub
.
Karę za cudzołóstwo przewiduje
i
Kobiety Wschodu publicznie występowały z zasłoniętą twarzą, podobnie jak jeszcze dzisiaj w niektórych okolicach Palestyny.
Słowa protestu przeciw niesłusznemu wyrokowi.
Por.
Nazwy drzew dobrane są stosownie do ludowego charakteru opowiadania i nawiązują do kary na przewrotnych sędziów. Gra słów między wyrażeniami greckimi trudna do oddania w języku polskim.
Zgodnie z prawem odwetu
biblia, biblia online, pismo święte, pismo święte online, twoja biblia, ewangelia, stary testament, nowy testament, księga, księgi, prorocy, słowo boga