Sięga potężnie od krańca do krańca i włada wszystkim z dobrocią . Ją to pokochałem , jej od młodości szukałem : pragnąłem ją sobie wziąć za oblubienicę i stałem się miłośnikiem jej piękna . Sławi ona swe szlachetne pochodzenie , gdyż obcuje z Bogiem i miłuje ją Władca wszechrzeczy , bo jest wtajemniczona w wiedzę Boga i w Jego dziełach dokonuje wyboru . Owoce Mądrości Jeśli w życiu bogactwo jest dobrem pożądanym - cóż cenniejszego niż Mądrość , która wszystko sprawia ? Jeśli rozwaga jest twórcza - któreż ze stworzeń bardziej twórcze niż Mądrość ? I jeśli kto miłuje sprawiedliwość - jej to dziełem są cnoty : uczy bowiem umiarkowania i roztropności , sprawiedliwości i męstwa , od których nie ma dla ludzi nic lepszego w życiu . A jeśli kto jest żądny wielkiej wiedzy - ona zna przeszłość i o przyszłości wnioskuje , zna zawiłości słów i rozwiązania zagadek , wiedza wyprzedza znaki i cuda , następstwa chwil i czasów . Postanowiłem więc wziąć ją za towarzyszkę życia , wiedząc , że mi będzie doradczynią w dobrem , a w troskach i w smutku pociechą . Dzięki niej znajdę chwałę u ludu i cześć u starszych , sam będąc młody . Bystrym znajdą mnie w sądzie , wzbudzę podziw u możnych . Gdy będę milczał - wyczekiwać będą , a gdy przemówię - uważać ; i jeśli długo przemawiać będę - położą rękę na ustach . Przez nią zdobędę nieśmiertelność , zostawię wieczną pamięć potomnym . Będę władał ludami , poddane mi będą narody : usłyszawszy mnie ulękną się władcy straszliwi . Okażę się dobrym wśród ludu i mężnym na wojnie . Wszedłszy do swego domu przy niej odpocznę , bo obcowanie z nią nie sprawia przykrości ani współżycie z nią nie przynosi udręki , ale wesele i radość . Gdym sobie nad tym pomyślał i rozważyłem to w sercu , że w zażyłości z Mądrością leży nieśmiertelność , w przyjaźni z nią szlachetna rozkosz , w dziełach jej rąk nieprzebrane bogactwa , a roztropność we wspólnych z nią ćwiczeniach i sława w posiadaniu jej nauki - krążyłem , szukając , jak by ją wziąć do siebie . Byłem dzieckiem dorodnym i dusza przypadła mi dobra , a raczej : będąc dobrym wszedłem do ciała nieskalanego . Wiedząc jednak , że nie zdobędę jej inaczej , tylko jeśli Bóg udzieli - a i to już było sprawą Mądrości wiedzieć , czyja jest ta łaska - udałem się do Pana i błagałem Go i mówiłem z całego serca :
Por.
.
Tzn. Mądrości.
;
Nie można się tu dopatrywać wpływów nauki pitagorejsko-platońskiej o preegzystencji dusz, bo ta nauka jest autorowi zupełnie obca. Wiersz ten jest tylko sprostowaniem poprzedniego, w którym autor zdawał się przyznawać ciału pierwszeństwo godności przed duszą.
biblia, biblia online, pismo święte, pismo święte online, twoja biblia, ewangelia, stary testament, nowy testament, księga, księgi, prorocy, słowo boga