MĄDROŚĆ W DZIEJACH

Przykłady z życia patriarchów

1 To ona Prarodzica 10 ,1  Adama; zob. Wstęp. świata

ustrzegła, gdy sam jeden został stworzony,

i wyzwoliła go z jego własnego upadku,

2 dała mu też moc opanowania wszystkiego.

3 A gdy od niej odpadł Niegodziwiec 10 ,3  Kain: Rdz 4 ,8 nn. w swym gniewie,

w bratobójczym szale zgubił sam siebie.

4 Zatopioną z jego winy ziemię znowu ocaliła Mądrość,

na lichym drewnie sterując Sprawiedliwym 10 ,4  Noem: Rdz 6 ,9  – 8 ,18 ..

5 Gdy przyszło pomieszanie narodów za przewrotną zmowę 10 ,5  „Zmowę” – przy budowie wieży Babel: Rdz 11 ,1 - 9 ; „Sprawiedliwego” – Abrahama gotowego do złożenia ofiary z Izaaka: Rdz 12 ,1 nn; 22 ,1 -19 .,

ona uznała Sprawiedliwego, ustrzegła go nieskalanym przed Bogiem

i zachowała go silniejszym niż jego litość dla dziecka.

6 Ona wybawiła Sprawiedliwego 10 ,6  Lota z zatraty Sodomy i Gomory: Rdz 19 ,1 -29 .,

gdy przyszła zatrata na bezbożnych,

a on zbiegł przed ogniem na Pięć Miast spadającym.

7 Jeszcze jako świadectwo ich przewrotności:

pozostało dymiące pustkowie,

rośliny owocujące o niezwykłej porze

i sterczący słup soli, pomnik duszy, co nie dowierzała 10 ,7  Żona Lota: Rdz 19 ,26 ..

8 Gdy bowiem zboczyli z drogi Mądrości,

nie tylko tę szkodę ponieśli, że nie poznali, co dobre,

ale jeszcze zostawili żywym pamiątkę swej głupoty,

by nawet nie mogło pozostać w ukryciu to, w czym pobłądzili.

9 Lecz Mądrość wybawiła swych czcicieli z utrapień.

10 Ona Sprawiedliwego 10 ,10  „Sprawiedliwego” – Jakuba: Rdz 27 ,43 ; 28 ,2 -5 . 10 -22 ; 29 ,1 –31 ,16 ; „świętych” – inni odnoszą do aniołów lub do sanktuarium niebieskiego (por. 9 ,8 ), znanego z apokaliptyki judaizmu., co zbiegł przed gniewem brata,

po ścieżkach prostych powiodła;

ukazała mu Boże królestwo

i dała znajomość [rzeczy] świętych^s.

W mozołach mu poszczęściła

i pomnożyła owoc jego trudów.

11 Była przy nim pośród zachłannych jego gnębicieli

i obdarzyła go bogactwami.

12 Ustrzegła go przed wrogami,

uchroniła przed gotującymi zasadzki.

Rozstrzygnęła na jego korzyść ciężkie zmaganie 10 ,12  Zob. Rdz 32 ,25 -31 .,

by wiedział, że pobożność możniejsza jest niż wszystko.

13 Nie opuściła Sprawiedliwego 10 ,13  Józefa: Rdz rozdz. 37 ; 39  – 41 ., gdy go zaprzedano,

ale go wybawiła od grzechu.

14 Zeszła z nim razem do lochu

i nie opuściła go w więzach,

aż mu przyniosła berło królestwa

i władzę nad jego ciemięzcami.

Dowiodła, że kłamią jego oskarżyciele,

a jemu dała sławę na wieki.

Mądrość wyzwala Izraela z niewoli egipskiej

15 Ona lud święty, plemię nieskalane 10 ,15  Naród izraelski, święty przez swe wybranie (Wj 19 ,6 ).,

wyrwała spośród narodu ciemięzców.

16 Wstąpiła w duszę Sługi Pańskiego 10 ,16  Mojżesza sprowadzającego plagi na Egipt (Wj 7 ,1 –10 ,29 ).,

w znakach^s i cudach groźnym władcom się przeciwstawiła.

17 Oddała świętym^s zapłatę za ich trudy,

powiodła ich drogą cudowną

i stała się dla nich za dnia osłoną,

a światłem gwiazd wśród nocy 10 ,17  Słup ognisty: Wj 13 ,21 n..

18 Przeprawiła ich przez Morze Czerwone,

przeprowadziła przez wody mnogie,

19 a wrogów ich potopiła

i wyrzuciła z głębin otchłani.

20 Wzięli więc sprawiedliwi łupy z bezbożnych

i opiewali, Panie, święte imię^s Twoje,

i sławili zgodnie zwycięską Twą rękę.

21 Mądrość bowiem otworzyła usta niemych

i pozwoliła mówić wyraźnie językom niewprawnych 10 ,21  Aluzje do Wj 4 ,10 ; 6 ,12 .30 ; 15 ,1 -19 , tak interpretowane w Targ.; por. zwroty podobne: Ps 8 ,3 ; Iz 32 ,4 ..