Podział kraju

1 45 ,1 -7  Ez dzieli kraj na równoległe, równe strefy, nie bacząc na względy geograficzne i ludnościowe. Przy tym posiadłości dziedziczne kapłanów, lewitów i władcy zajmują miejsce centralne. Kiedy będziecie dzielić losem kraj na posiadłości dziedziczne, macie zastrzec Panu, jako świętą daninę, z kraju świętą część, długą na dwadzieścia pięć tysięcy [łokci^s] i szeroką na dwadzieścia tysięcy [łokci]; ma to być na całym jego obszarze teren święty. 2 Z tego należeć będzie do przybytku kwadrat wielkości pięćset na pięćset [łokci] dokoła, a na pięćdziesiąt łokci dokoła będzie wolna przestrzeń 45 ,2  Wierszowi 45 ,2  znacznie lepiej odpowiada miejsce po w. 4 .. 3 A z tego obwodu odmierzysz [obszar długości] dwudziestu pięciu tysięcy [łokci] i szerokości dziesięciu tysięcy [łokci]; na tym ma stać najświętszy przybytek. 4 To ma być święta część kraju; ma ona należeć do kapłanów pełniących służbę przy przybytku, którzy się gromadzą po to, by służyć Panu; ma to być miejsce dla domów i wolne miejsce na pastwiska dla ich trzód 45 ,4  Popr. wg LXX i Targ.; inni zatrzymują hebr.: „świątyni”.. 5 A obszar długi na dwadzieścia pięć tysięcy [łokci] i szeroki na dziesięć tysięcy [łokci] ma należeć do lewitów^s, którzy pełnią służbę przy świątyni, to ma być ich własność razem z miastami – na mieszkanie. 6 A jako własność miasta macie wyznaczyć obszar szeroki na pięć tysięcy [łokci], a długi na dwadzieścia pięć tysięcy [łokci], odpowiednio do zastrzeżonej świętej części. To ma należeć do całego domu Izraela. 7 A władcy [macie wydzielić obszar] po obu stronach świętej części oraz własności miasta, wzdłuż świętej części i wzdłuż własności miejskiej po stronie zachodniej na zachód i po stronie wschodniej na wschód, odpowiadający długością poszczególnym działom od granicy zachodniej do granicy wschodniej 8 kraju. To ma przypaść mu w udziale jako własność w Izraelu, aby władcy już nie uciskali mojego ludu, ale pozostawili kraj domowi Izraela według jego pokoleń. 9 Tak mówi Pan Bóg: Dość wam tego, władcy Izraela! Połóżcie kres gwałtowi i uciskowi, a wykonujcie prawo i sprawiedliwość! Zaprzestańcie obdzierać lud mój! – wyrocznia^s Pana Boga. 10 Będziecie używali sprawiedliwej wagi i sprawiedliwej efy^s, i sprawiedliwej bat^s. 11 Efa i bat mają mieć jednakową miarę, tak by bat obejmowała dziesiątą część chomera^s i efa obejmowała dziesiątą część chomera. 12 Sykl^s ma wynosić dwadzieścia ger^s; minę^s ma stanowić dwadzieścia syklów, dwadzieścia pięć syklów i piętnaście syklów 45 ,12  Inni popr. za LXX: „dziesięć syklów – to jedna piąta część miny, pięć syklów – jedna dziesiąta, pięćdziesiąt syklów – cała mina”..

Daniny kultowe

13 Oto święta danina, którą będziecie uiszczali: szósta część efy z chomera pszenicy, szósta część efy z chomera jęczmienia – 14 ustalona ilość oliwy wynosi dziesiątą część bat z kor^s, a dziesięć bat stanowi kor – 15 także jedna owca z trzody liczącej dwieście owiec, jako danina od wszystkich pokoleń izraelskich na ofiarę pokarmową, całopalenie i ofiarę pojednania, aby na nich dokonać obrzędu przebłagania – wyrocznia Pana Boga. 16 Cały lud w kraju winien tę daninę uiścić na ręce władcy Izraela. 17 Każdy natomiast władca ma się troszczyć o całopalenie, ofiarę pokarmową i płynną, na święta, dni nowiu, szabaty^s i na wszystkie uroczystości ludu izraelskiego. On ma się troszczyć o ofiarę przebłagalną, ofiarę pokarmową, o całopalenie i ofiarę biesiadną, aby dom Izraela oczyścić z grzechu.

Święto Paschy^s

18 Tak mówi Pan Bóg: W miesiącu pierwszym, pierwszego dnia miesiąca, weźmiesz jednego młodego cielca bez skazy, aby dokonać oczyszczenia świątyni. 19 Kapłan zaś weźmie z krwi ofiary przebłagalnej i pokropi nią w kierunku drzwi świątyni, ku czterem rogom podstawy ołtarza, ku drzwiom bramy wewnętrznego dziedzińca. 20 Podobnie będziecie czynić w miesiącu siódmym, pierwszego dnia miesiąca, z powodu tych, którzy bądź na skutek słabości, bądź na skutek niewiedzy zbłądzili, i tak oczyścicie świątynię. 21 W miesiącu pierwszym, czternastego dnia tego miesiąca, będziecie święcili Paschę^s. Przez siedem dni winno się spożywać chleby przaśne. 22 Władca zaś winien w tym dniu jako ofiarę przebłagalną – za siebie i za cały lud kraju – złożyć młodego cielca. 23 W ciągu tych siedmiu dni winien on jako całopalenie złożyć dla Pana siedem młodych cielców, siedem baranów, zwierzęta bez skazy, codziennie przez siedem dni, a jako ofiarę przebłagalną codziennie jednego kozła. 24 Jako ofiarę pokarmową ma on złożyć po jednej efie przy ofierze z młodego cielca i barana, a także hin^s oliwy z efy. 25 W miesiącu zaś siódmym, piętnastego dnia tegoż miesiąca, z powodu święta ofiaruje to samo, w ciągu siedmiu dni, jak również ofiarę przebłagalną, całopalenie, ofiarę pokarmową i oliwę.