Miecz Pański

1 Pan skierował do mnie te słowa: 2 «Synu człowieczy, obróć się na południe 21 ,2  Hebr.: negeb; inni zostawiają jako nazwę krainy. i skieruj swą mowę ku południowi, i prorokuj przeciw lasowi krainy południowej. 3 Powiedz lasowi południa: Słuchaj słowa Pańskiego! Tak mówi Pan Bóg: Oto podłożę pod ciebie ogień, który strawi wszelkie zielone i wszelkie suche drzewo. Gorejący ten płomień będzie nieugaszony, i spłoną w nim wszystkie istoty, począwszy od południa aż do północy. 4 I każdy żyjący zobaczy, że to Ja, Pan, go zapaliłem, a nie zostanie ugaszony». 5 Wówczas powiedziałem: «Ach, Panie Boże, oni mówią o mnie: Ten tylko przypowieści opowiada».

6 Pan skierował do mnie te słowa: 7 «Synu człowieczy, zwróć swoje oblicze ku Jerozolimie. Skieruj swą mowę przeciwko miejscom świętym i prorokuj przeciwko ziemi izraelskiej! 8 Powiedz ziemi izraelskiej: Tak mówi Pan: Oto Ja jestem przeciwko tobie i dobędę miecza mego z pochwy, i wytnę spośród ciebie sprawiedliwego i grzesznika. 9 Ponieważ wytnę spośród ciebie sprawiedliwego i grzesznika, dlatego miecz mój wydobyty zostanie z pochwy na wszelkie ciało od południa aż do północy. 10 I wszyscy poznają, że Ja, Pan, wydobyłem miecz z pochwy; już nie powróci do niej.

11 Ty zaś, synu człowieczy, jęcz, jakbyś miał biodra złamane, w goryczy jęcz na ich oczach! 12 A gdy powiedzą do ciebie: Dlaczego jęczysz? – odpowiedz: Z powodu wieści, która gdy nadejdzie, [sprawi, że] wszystkie serca osłabną, wszystkie ręce omdleją, wszelki duch zamilknie i wszelkie kolano się rozpłynie jak woda. Oto nadchodzi, dokonuje się» – wyrocznia^s Pana Boga.

13 Pan skierował do mnie te słowa: 14 «Synu człowieczy, prorokuj i przemawiaj: Tak mówi Pan. Mów:

Miecz, miecz! 21 ,14  Babilończycy, którzy z dopuszczenia Jahwe karzą niewierny naród.

Wyostrzono go i wyczyszczono.

15 Na krwawy bój wyostrzono,

by lśnił jak błyskawica, wyczyszczono... 21 ,15  Opuszczono dalszy ciąg jako skażony i niezrozumiały: „Albo będziemy się cieszyć. Berło mego syna gardzi każdym drzewem”.

16 Kazałem go wyczyścić, by chwycić w dłoń;

miecz wyostrzono i wyczyszczono,

by dać go w rękę tego, co zabija.

17 Krzycz i lamentuj, synu człowieczy,

gdyż zawisł on nad moim ludem,

nad wszystkimi książętami izraelskimi,

wydanymi pod miecz wespół z moim ludem,

a więc uderz się w biodro 21 ,17  Objaw żalu.;

18 albowiem próba [nadeszła] 21 ,18  TM skażony. Zawiera też słowa: „A cóż to, że nawet nie ma berła, które gardzi”; zapewne glosa, którą opuszcza NWlg.

– wyrocznia Pana Boga.

19 A ty, synu człowieczy, prorokuj

i bij dłonią o dłoń!

Miecz podwoi i potroi [ofiary],

miecz mnożący zabitych,

wielki miecz,

który wokół was krąży 21 ,19  LXX, Wlg, syr.: „wprawia ich w osłupienie”; „was przeraża”..

20 Aby serce omdlało,

by się mnożyły ofiary,

u wszystkich bram umieściłem miecz,

sporządzony, by rzucać błyskawice,

naostrzony, aby mordować.

21 Uderzaj w prawo i lewo,

dokądkolwiek ostrze twoje jest skierowane.

22 Także i Ja będę bił dłonią o dłoń,

a gniew mój uśmierzę.

Ja, Pan, powiedziałem».

Król babiloński na skrzyżowaniu dróg

23 Potem Pan skierował do mnie te słowa: 24 «A ty, synu człowieczy, nakreśl sobie dwie drogi, którymi pójdzie miecz króla babilońskiego. Obydwie będą wychodziły z jednego kraju. Następnie postaw drogowskaz na początku drogi wiodącej do miasta. 25 Potem nakreśl drogę, którą pójdzie miecz do 21 ,25  Wg LXX, syr., Targ.: „od”, co inni wolą. Rabba Ammonitów, ku Judzie, do samej Jerozolimy. 26 Albowiem król babiloński stanął na rozdrożu, na początku obydwu dróg, aby się pytać wyroczni; potrząsa strzałami, zapytuje posążki bóstw i przypatruje się wątrobie 21 ,26  Różne starożytne formy wróżb; por. Pwt 18 ,10 .. 27 W jego prawej ręce jest odpowiedź: Jerozolima – aby dać rozkaz do walki, wydać okrzyk bojowy, ustawić tarany naprzeciwko bram, usypać wały i wznieść szańce. 28 W ich oczach będzie to jednak wyrocznia zwodnicza – mają przecież najświętsze przysięgi – on jednak przypomina o winach, z powodu których zostaną pojmani. 29 Dlatego tak mówi Pan Bóg: Ponieważ przypomnieliście sobie swoje nieprawości, a wasze przewinienia stały się jawne i grzechy w całym waszym postępowaniu widoczne, dlatego z własnej winy zostaniecie pojmani. 30 A o tobie, niecny bezbożniku, władco izraelski 21 ,30  Jest nim Sedecjasz, ostatni król judzki., którego dzień nadchodzi z ostatnim twoim występkiem, 31 tak mówi Pan Bóg: Zdejmij zawój, usuń koronę! Wszystko będzie inne; co jest małe, zostanie wywyższone, a to, co wysokie, będzie poniżone. 32 Ruinę, ruinę z ciebie uczynię taką, jakiej nigdy nie było, dopóki nie przyjdzie ten, do którego należy sąd i któremu go przekażę.

Sąd nad Ammonitami

33 A ty, synu człowieczy, prorokuj i mów: Tak mówi Pan Bóg: W sprawie Ammonitów i ich zniewagi powiedz: Miecz, miecz został wydobyty ku mordowaniu, wyostrzony, aby dokonać zagłady i lśnić – 34 podczas gdy tobie ukazują się mylne wyrocznie i jawią ci się zwodnicze zapowiedzi – aby go spuścić na kark złoczyńców bezbożnych, których dzień nadszedł z ostatnim ich występkiem. 35 Schowaj go jednak do pochwy! W miejscu, gdzie zostałeś stworzony, i w kraju, gdzie się zrodziłeś, będę cię sądził. 36 Wyleję na ciebie mój gniew, rozniecę przeciwko tobie ogień mojej zapalczywości i wydam cię w ręce ludzi dzikich, sprawców zniszczenia. 37 Staniesz się strawą dla ognia, krew twoja będzie płynąć środkiem kraju i nie pozostawisz po sobie wspomnienia – ponieważ Ja, Pan, tak powiedziałem».