Józef wszedłszy do faraona oznajmił mu : « Ojciec mój i bracia z trzodami , bydłem i całym dobytkiem przybyli z ziemi Kanaan i są już w kraju Goszen ». Po czym Józef przedstawił faraonowi pięciu swych braci , których zabrał z sobą . Faraon zapytał jego braci : « Jakie jest wasze zajęcie ?» Odpowiedzieli mu : « Pasterzami trzód jesteśmy zarówno my , słudzy twoi , jak i nasi przodkowie ». I dalej mówili do faraona : « Przybyliśmy , aby się zatrzymać jako przychodnie w tym kraju , gdyż brakuje paszy dla trzód twoich sług , tak ciężki jest głód w ziemi Kanaan . Niechaj więc teraz zamieszkają słudzy twoi w Goszen !» Faraon rzekł do Józefa : « Ojciec twój i twoi bracia przybyli do ciebie . Cały kraj egipski stoi przed tobą otworem . W najbardziej żyznej jego części osiedl twego ojca i twych braci ; niechaj więc zamieszkają w kraju Goszen . Jeśli zaś wiesz , że są wśród nich ludzie dzielni , uczyń ich zarządcami mojego żywego dobytku , niech czuwają nad moimi trzodami ». Potem Józef przyprowadził swego ojca , Jakuba , i przedstawił go faraonowi . A gdy Jakub złożył faraonowi życzenia pomyślności , faraon zapytał go : « Ile lat życia sobie liczysz ?» Jakub odpowiedział faraonowi : « Liczba lat mojego pielgrzymowania - sto i trzydzieści . Niezbyt długie i smutne były lata mego życia ; nie są one tak długie , jak lata pielgrzymowania mych przodków ». Po czym Jakub , życząc faraonowi pomyślności , odszedł . Józef osiedlił ojca i braci , dając im posiadłość w najbardziej żyznej części Egiptu , w ziemi Ramses , jak mu polecił faraon . I zaopatrywał ojca i braci , i całą rodzinę swego ojca w żywność , stosownie do liczby dzieci . Rządy Józefa w Egipcie w latach głodu W całym kraju nie było żywności , toteż nastał bardzo ciężki głód . Ziemie Egiptu i Kanaanu były wyczerpane skutkiem głodu . Józef zaś gromadził wówczas wszystkie pieniądze , jakie znajdowały się w Egipcie i Kanaanie , za zboże , które kupowano , i pieniądze te oddawał do pałacu faraona . W końcu wyczerpały się pieniądze mieszkańcom Egiptu i Kanaanu , i wtedy wszyscy Egipcjanie przychodzili do Józefa , prosząc go : « Daj nam chleba . Czyż mamy umrzeć na twoich oczach ? Nie mamy już bowiem pieniędzy ». A Józef mówił : « Jeśli nie macie pieniędzy , sprowadźcie wasz żywy dobytek , a dam wam za niego zboże ». Sprowadzili więc swój żywy dobytek do Józefa i on dawał im żywność w zamian za konie , za stada owiec i wołów oraz za osły . I tak w owym roku żywił ich w zamian za cały ich żywy dobytek . A gdy ten rok upłynął , przyszli w następnym i oznajmili mu : « Nie mamy co ukrywać przed tobą , panie mój , że gdy już wyczerpały się nam pieniądze i gdy stada nasze są u ciebie , nie pozostało nam nic , co moglibyśmy dać tobie , panie , oprócz nas samych i naszej ziemi ! Dlaczego na twoich oczach mamy zginąć my i nasza ziemia ? Kup więc nas i ziemię naszą za chleb ; będziemy niewolnikami faraona , a nasza ziemia [ jego własnością ]. Byleś nam dał ziarno do siewu , a przetrwamy , nie pomrzemy i ziemia nasza nie będzie leżała odłogiem ». Józef wykupił więc wszystkie grunty w Egipcie dla faraona ; każdy bowiem Egipcjanin sprzedał swe pole , gdyż głód był coraz większy . Tak więc ziemia stała się własnością faraona . Ludność zaś od jednego do drugiego krańca Egiptu przeniósł do miast . Nie wykupił tylko gruntów kapłanów , gdyż był przywilej faraona dla kapłanów i na jego podstawie mieli oni zapewnione utrzymanie . Dlatego nie sprzedali swych gruntów . Potem Józef przemówił do ludności : « Oto dzisiaj nabyłem was i waszą ziemię dla faraona . Macie tu ziarno , obsiejcie ziemię . A gdy nadejdą żniwa , oddacie piątą część plonów faraonowi , cztery zaś części zostawicie sobie na obsianie pola i na wyżywienie dla was , dla waszych domowników [ i dla waszej dziatwy ]!» Odpowiedzieli : « Zachowałeś nas przy życiu ! Obyś nas darzył życzliwością , panie nasz , a my będziemy niewolnikami faraona !» - Rozporządzenie , które dał Józef w sprawie roli w Egipcie , obowiązuje po dzień dzisiejszy : piątą część plonów [ należy oddawać ] faraonowi . Jedynie grunty kapłanów nie stały się własnością faraona . Jakub i synowie Józefa Izrael zamieszkał w Egipcie , w kraju Goszen . Wzięli go sobie na własność , a że byli płodni , bardzo się rozmnożyli . Jakub , przeżywszy w Egipcie siedemnaście lat , doczekał się sto czterdziestego siódmego roku życia . A gdy zbliżała się śmierć Izraela , kazał wezwać swego syna Józefa i rzekł do niego : « Jeśli darzysz mnie życzliwością , połóż mi twą rękę pod biodro na dowód twojej wiernej miłości , że nie pogrzebiesz mnie w Egipcie , ale gdy zasnę z mymi przodkami , wywieziesz mnie z Egiptu i pogrzebiesz w ich grobie ». Odrzekł : « Uczynię , jak powiedziałeś ». Wtedy [ Izrael ] powiedział : « Przysięgnij mi !» A gdy przysiągł , Izrael opadł na wezgłowie swego łoża .
Dosł.: "błogosławił". Inni tłum.: "złożył hołd".
Staroż. przekł.: "uczynił niewolnikami".
Gest towarzyszący przysiędze (zob.
).
biblia, biblia online, pismo święte, pismo święte online, twoja biblia, ewangelia, stary testament, nowy testament, księga, księgi, prorocy, słowo boga