Małżeństwo Jakuba Jakub , wyruszywszy w dalszą drogę , powędrował do ziemi synów Wschodu . Tam ujrzał studnię w polu i trzy stada owiec wylegujących się wokół niej ; z tej bowiem studni pojono stada . Wielki zaś kamień przykrywał jej otwór . Toteż gromadzono tu wszystkie stada i wtedy dopiero odsuwano kamień znad otworu studni , a po napojeniu owiec przesuwano go znów na dawne miejsce nad otwór studni . Jakub rzekł do czekających tam pasterzy : « Bracia moi , skąd jesteście ?» Odpowiedzieli mu : « Jesteśmy z Charanu ». On zaś pytał ich : « Czy znacie Labana , syna Nachora ?» Oni na to : « Znamy ». I jeszcze zapytał ich : « Czy dobrze się miewa ?» Odpowiedzieli : « Dobrze . Ale oto jego córka , Rachela , nadchodzi z trzodą ». Wtedy [ Jakub ] rzekł : « Ponieważ jeszcze jest jasny dzień i nie czas zapędzać trzody , napójcie trzodę i idźcie ją paść ». Oni zaś powiedzieli : « Nie możemy poić , dopóki nie spędzą wszystkich stad i nie odsuną kamienia znad otworu studni , wtedy będziemy poić owce ». Gdy Jakub tak z nimi rozmawiał , Rachela , która była pasterką , nadeszła ze stadem owiec swego ojca . A gdy Jakub ujrzał Rachelę , córkę Labana , brata swej matki , i trzodę tegoż Labana , zbliżył się , odsunął kamień znad otworu studni i napoił trzodę Labana . A potem ucałował Rachelę i rozpłakał się w głos . Kiedy zaś powiedział Racheli , że jest siostrzeńcem jej ojca , synem Rebeki , pobiegła i opowiedziała o tym swemu ojcu . Gdy Laban usłyszał nowinę , że to jest Jakub , jego siostrzeniec , wybiegł mu na spotkanie , uściskał go i ucałował , i wprowadził go do swego domu . Wtedy to Jakub opowiedział Labanowi o wszystkim . Laban rzekł do Jakuba : « Przecież jesteś moją kością i ciałem ». A gdy Jakub przebywał u Labana miesiąc , rzekł do niego Laban : « Czyż dlatego , że jesteś moim krewnym , masz mi służyć za darmo ? Powiedz mi więc , jaką mam ci dać zapłatę ?» - Miał zaś Laban dwie córki ; starsza nazywała się Lea , a młodsza Rachela . Oczy Lei były jakby zgaszone , Rachela zaś miała piękną postać i miłą powierzchowność . - Ponieważ Jakub pokochał Rachelę , rzekł do Labana : « Będę ci służył przez siedem lat za twą młodszą córkę , Rachelę ». Laban powiedział : « Wolę dać ją tobie niż komu innemu . Pozostań więc u mnie ». I tak służył Jakub za Rachelę przez siedem lat , a wydały mu się one jak dni kilka , bo bardzo miłował Rachelę . Wreszcie rzekł Jakub do Labana : « Ponieważ czas już upłynął , daj mi córkę twą za żonę , abym się z nią połączył ». Wtedy Laban , zaprosiwszy wszystkich mieszkańców tej miejscowości , wyprawił ucztę . A gdy był wieczór , Laban wziął córkę swą Leę i wprowadził ją do Jakuba , i ten zbliżył się do niej . Dał też Laban tej córce swej niewolnicę Zilpę . Rano Jakub zobaczył , że ma przed sobą Leę . Rzekł więc do Labana : « Cóż mi uczyniłeś ? Czyż nie za Rachelę ci służyłem ? Czemu mnie oszukałeś ?» Laban odpowiedział : « Nie ma tu u nas zwyczaju wydawania za mąż [ córki ] młodszej przed starszą . Bądź przez tydzień z tą , a potem damy ci drugą , za którą jednak będziesz u mnie służył jeszcze siedem następnych lat ». Jakub przystał na to i był przez tydzień z tą . Potem Laban dał mu córkę swą , Rachelę , za żonę . Racheli dał Laban również niewolnicę Bilhę , aby jej usługiwała . Jakub więc zbliżył się do Racheli i kochał ją bardziej niż Leę . I pozostał na służbie u Labana przez siedem następnych lat . Dzieci Jakuba Gdy Pan widział , że Lea została odsunięta , otworzył jej łono ; Rachela zaś była niepłodna . Lea poczęła więc i urodziła syna , i dała mu imię Ruben mówiąc : « Wejrzał Pan na moje upokorzenie ; teraz mąż mój będzie mnie miłował ». A gdy znów poczęła i urodziła syna , rzekła : « Usłyszał Pan , że zostałam odsunięta , i dał mi jeszcze to dziecko »; nazwała więc je Symeon . Potem znów poczęła i urodziła syna , i rzekła : « Już teraz mąż mój przywiąże się do mnie , bo urodziłam mu trzech synów »; dlatego dała mu imię Lewi . I jeszcze raz poczęła , i urodziwszy syna rzekła : « Tym razem będę sławić Pana »; dlatego dała mu imię Juda . Po czym przestała rodzić .
Tzn. do Mezopotamii.
Dosł.: "do nich".
Hebr. Rachel (= owieczka).
Tzn. bliskim krewnym.
Inni tłum.: "czułe".
Uroczystości weselne trwały tydzień (por.
).
Cały opis kolejnych narodzin i nadawania imion patriarchom ma cechy ulubionego u Semitów rodzaju literackiego - "wyjaśniania" pochodzenia imion. Etymologia przy tym stosowana jest ludowa, oparta często na dalekim podobieństwie dźwięków hebrajskich: Ruben (Re'uben) - "wejrzał na ucisk"; Symeon (Szim'on) - "usłyszał" i "odsunięta"; Lewi - "przywiąże się"; Juda (Jehuda) - "będę sławić Pana"; Dan - "sądził"; Neftali (Naftali)- "walki nadludzkie"; Gad - "szczęścił"; Aser (Aszer) - "szczęśliwość"; Issachar - "zapłata"; Zabulon (Zebulon) - "obdarzać" i "wywyższyć"; Józef (Josef) - "odjął" i "dodał".
biblia, biblia online, pismo święte, pismo święte online, twoja biblia, ewangelia, stary testament, nowy testament, księga, księgi, prorocy, słowo boga