Księga Koheleta (Eklezjastes)
1 Bo wszystko to rozważyłem
i wszystko to zbadałem.
Dlatego że sprawiedliwi i mędrcy oraz ich czyny
są w ręku Boga –
zarówno miłość, jak i nienawiść 9 ,1 Por. 2 ,25 n. Sens: człowiek nie wie, czy Bóg mu sprzyja, czy nie; lub też: nawet ze swych uczuć nie zdaje sobie sprawy; por. 3 ,8 a. –
nie rozpozna człowiek tego wszystkiego,
co przed oczyma jego się dzieje.
2 Wszystko jednakie dla wszystkich:
Ten sam los spotyka
tak sprawiedliwego, jak i złoczyńcę 9 ,2 Opuszczono: „dobrego”.,
tak czystego, jak i nieczystego,
zarówno składającego ofiary, jak i tego,
który nie składa ofiar;
tak samo jest z dobrym, jak i z grzesznikiem,
z przysięgającym, jak i z takim,
który przysięgi się boi.
Zażywać radości za życia
3 To złem jest we wszystkim,
co się dzieje pod słońcem,
że jeden dla wszystkich jest los.
A przy tym serce synów ludzkich pełne jest zła
i głupota w ich sercu, dopóki żyją.
A potem – do zmarłych!
4 Bo któż stanowi wyjątek?
Wszyscy żyjący mogą jeszcze mieć nadzieję –
bo lepszy jest żywy pies
niż lew nieżywy –
5 ponieważ żyjący wiedzą, że umrą,
a zmarli niczego zgoła nie wiedzą,
zapłaty też więcej już żadnej nie mają,
bo pamięć o nich idzie w zapomnienie.
6 Zarówno ich miłość,
jak ich nienawiść, jak również ich zazdrość – dawno już przeminęły,
i już nigdy więcej nie będą miały udziału
w tym wszystkim, co dzieje się pod słońcem.
7 Dalej więc! W weselu chleb swój spożywaj
i w radości pij swoje wino.
Już bowiem Bóg przyjął 9 ,7 Inni tłum.: „znalazł upodobanie” lub „ocenił”. twe czyny.
8 W każdym czasie niech szaty twe będą białe,
olejku też niechaj na głowę twoją nie zbraknie! 9 ,8 Białe szaty i olejek – oznaki wesela.
9 Używaj życia z niewiastą 9 ,9 Wlg: „z żoną”, co popierają paralele fenickie., którą ukochałeś,
po wszystkie dni marnego twego życia,
których ci [Bóg] użyczył pod słońcem.
Po wszystkie dni twej marności.
Bo taki jest udział twój w życiu i w twoim trudzie,
jaki zadajesz sobie pod słońcem.
10 Każdego dzieła, które twa ręka napotka,
podejmij się według twych sił.
Bo nie ma żadnego działania ni rozumienia,
ani poznania, ani mądrości w Szeolus,
do którego zdążasz.
Człowiek zależny jest od przypadku
11 A dalej widziałem pod słońcem,
że to nie chyżym bieg się udaje
i nie waleczni w walce zwyciężają.
Tak samo nie mędrcom chleb przypada w udziale
ani rozumnym bogactwo,
ani też nie uczeni cieszą się względami.
Bo czas i przypadek rządzi wszystkim 9 ,11 Człowiek nie kieruje sam swoim losem, raczej jest zależny od czasu (por. 3 ,1 -8 ) i przypadku, a wszystko jest w ręku Boga; por. 9 ,1 ..
12 Bo też i nie zna człowiek swego czasu,
jak ryby, które się łowi w sieć zdradliwą,
i jak ptaki w sidła schwytane.
Jak one, tak uwikłani zostają ludzie w złej chwili,
gdy spada na nich znienacka.
Mądrości się nie docenia
13 Ale i taki przykład mądrości widziałem pod słońcem,
a wielką mi się ona wydawała:
14 Małe miasteczko, i mężów w nim niewielu.
I naszedł je potężny król,
a wkoło je otoczywszy, zbudował przeciwko niemu wielkie machiny oblężnicze.
15 I znalazł się w nim człowiek
biedny, lecz mądry,
i ten uratował miasto dzięki swej mądrości.
A nikt nie pamięta 9 ,15 Inni tłum.: „znalazłby się... uratowałby, lecz nikt nie pamiętał”.
o tym biednym człowieku.
16 Więc powiedziałem:
«Lepsza jest mądrość niż siła».
Lecz mądrość biednego bywa w pogardzie,
a słowa jego nie mają posłuchu.
Wyższość mądrości nad głupotą
17 Spokojne słowa mędrców więcej znaczą
niż krzyk panującego wśród głupców.
18 Lepsza jest mądrość od narzędzi wojennych,
lecz jeden grzesznik 9 ,18 Syr.: „błąd”, co inni wolą. popsuć może wiele dobrego.