Bóg i Jego niewierny naród

1 2 ,1 nn Niektórzy umieszczają po 3 ,5 . Liczba synów Izraela będzie

jak piasek nadmorski,

którego ani nie można zmierzyć,

ani nie można zliczyć.

A zamiast im mówić: Wy nie jesteście moim ludem,

będą im mówić: Dzieci Boga żywego.

2 Złączą się wówczas synowie Judy z synami Izraela

i ustanowią sobie jedną głowę;

z [całego] kraju się zbiorą,

bo wielki będzie dzień Jizreel 2 ,2  Por. ww. 24 n – dzień zasiewu (1 ,4 ), którego dokona Bóg, być może synonim dnia Pańskiego..

3 Mówcie do braci swoich: Mój lud,

a do swych sióstr: Umiłowana.

4 Spór prowadźcie z waszą matką 2 ,4  „Waszą matką” – mówi Bóg o swym niewiernym narodzie; „cudzołożnicy” – aluzja do bliżej nie znanych oznak nierządnic (por. Rdz 38 ,15 ; Prz 7 ,10 ) lub oznak kultu bałwochwalczego; por. Rdz 35 ,4 ., prowadźcie spór!

Ona bowiem już nie jest moją żoną,

a Ja już nie jestem jej mężem.

Winna usunąć znaki nierządu ze swej twarzy

i spomiędzy swych piersi ozdoby cudzołożnicy.

5 W przeciwnym razie obnażę ją zupełnie 2 ,5  Zob. Ez 16 ,37 n z przyp.,

i stanie się taka jak w dzień swych urodzin;

uczynię ją podobną do pustyni,

sprawię, że będzie jak ziemia wyschnięta,

i umrze z pragnienia.

6 Dzieciom jej nie okażę litości,

bo są to dzieci nierządu.

7 Matka ich bowiem uprawiała nierząd,

okryła się hańbą ta, co je poczęła;

mówiła bowiem: Pobiegnę za swymi kochankami,

co chleb mi dają i wodę,

wełnę, len, oliwę i napój.

8 Dlatego zamknę jej drogę cierniami

i murem otoczę,

tak że nie znajdzie swych ścieżek.

9 Za kochankami swymi pobiegnie,

ale ich nie dogoni;

zacznie ich szukać,

ale nie znajdzie.

Wtedy powie:

Pójdę i wrócę do mego męża pierwszego 2 ,9  Por. 6 ,1 ; Jr 3 ,22 ; Łk 15 ,17 n.,

bo wówczas lepiej mi było niż teraz.

10 Nie wie już o tym, że to Ja właśnie

dałem jej zboże, moszcz, świeżą oliwę,

że nie skąpiłem srebra ni złota,

z którego uczyniono Baala^s.

11 Dlatego wrócę i zabiorę

swoje zboże w odpowiedniej chwili

i swój moszcz we właściwej porze,

odbiorę moją wełnę i len,

co miały okryć jej nagość.

12 Teraz obnażę ją przed oczami kochanków 2 ,12  Zob. Ez 16 ,37 .,

i nikt jej nie wyrwie Mi z ręki.

13 Położę kres wszystkim jej zabawom,

świętom, dniom nowiu, szabatom^s

i wszystkim uroczystym zebraniom.

14 Zniszczę jej winnice i sady figowe,

o których mówiła:

Oto zapłata moja,

jaką mi dali moi kochankowie.

W gąszcz je obrócę

i będą się nimi pasły dzikie zwierzęta.

15 Ukarzę ją za dni Baalów,

gdy im paliła kadzidła,

a zdobna w swe kolczyki i naszyjniki

biegała za swymi kochankami,

a o Mnie zapomniała

– wyrocznia^s Pana.

16 Dlatego zwabię ją

i wyprowadzę na pustynię 2 ,16  Życie na pustyni w czasie wyjścia z Egiptu uważane było za ideał; por. 12 ,10 ; Am 5 ,25 . Izrael w swych początkach (jeszcze jako dziecko) szedł wiernie za Bogiem obecnym w obłoku; por. Jr 2 ,2 n. Powrót z niewoli babilońskiej porównywano do nowego wyjścia z Egiptu; por. Iz 40 ,3 n.,

i przemówię do jej serca.

17 Tam zwrócę jej winnice,

a z równiny Akor 2 ,17  Symbol nieszczęścia; por. Joz 7 ,24 nn; Iz 65 ,10 . [uczynię] bramę nadziei –

i tam odpowie

jak w dniu, w którym wychodziła z ziemi egipskiej.

18 I stanie się w owym dniu – wyrocznia Pana –

że nazwie Mnie: Mąż mój,

a już nie powie: Mój Baal 2 ,18  Tytuł baal (pan) dawała zwykle żona mężowi. Stosowano go również do Boga. Ponieważ oznaczał równocześnie bóstwo kananejskie (por. Sdz 2 ,13 n), Ozeasz zakazuje nazywać nim Boga..

19 Usunę z jej ust imiona Baalów,

a imion ich już się nie wspomni.

20 2 ,20 -25  Aluzja do czasów mesjańskich, kiedy razem ze sprawiedliwością i świętością zapanuje dobrobyt (por. Am 9 ,13 ) i pokój; por. Iz 11 ,6 n. W owym dniu zawrę z nimi przymierze,

z dzikim zwierzęciem i ptactwem podniebnym,

i z tym, co pełza po ziemi.

Łuk, miecz i wojnę usunę z kraju,

sprawię, że będą odpoczywać bezpiecznie.

21 I poślubię cię sobie na wieki,

poślubię przez sprawiedliwość i prawo,

przez miłość i miłosierdzie.

22 Poślubię cię sobie przez wierność,

a poznasz Pana 2 ,22  Chodzi tu o poznanie nie tylko umysłem, ale również o wierność przymierzu, uznanie dobrodziejstw Bożych i odwzajemnienie się miłością..

23 2 ,23 n Zwrot „odpowiedzieć” oznacza wysłuchanie. W owym dniu odpowiem – wyrocznia Pana –

[oczekiwaniu] niebios, a one

odpowiedzą [oczekiwaniu] ziemi;

24 ziemia odpowie [oczekiwaniom] zboża, wina i oliwy;

a one odpowiedzą [oczekiwaniu] Jizreel 2 ,24  Por. 1 ,4  – tu użyte w znaczeniu dodatnim: „nasienie Boże”..

25 Rozsieję 2 ,25  Ten sam źródłosłów co w „Jizreel”. Sens wiersza: Miłość Boża względem narodu usuwa przekleństwo wyrażone w imionach; por. z 1 ,6 .9 . Tekst cyt. w NT: Rz 9 ,25 ; 1  P 2 ,10 . go po kraju,

zlituję się nad Lo-Ruchama,

powiem do Lo-Ammi: Ludem moim jesteś,

a on odpowie: Mój Boże!»