Nowe uzdrowienie w szabat Gdy Jezus przyszedł do domu pewnego przywódcy faryzeuszów , aby w szabat spożyć posiłek , oni Go śledzili . A oto zjawił się przed Nim pewien człowiek chory na wodną puchlinę . Wtedy Jezus zapytał uczonych w Prawie i faryzeuszów : « Czy wolno w szabat uzdrawiać , czy też nie ?» Lecz oni milczeli . On zaś dotknął go , uzdrowił i odprawił . A do nich rzekł : « Któż z was , jeśli jego syn albo wół wpadnie do studni , nie wyciągnie go zaraz , nawet w dzień szabatu ?» I nie mogli mu na to odpowiedzieć . Skromność Potem opowiedział zaproszonym przypowieść , gdy zauważył , jak sobie pierwsze miejsca wybierali . Tak mówił do nich : « Jeśli cię kto zaprosi na ucztę , nie zajmuj pierwszego miejsca , by czasem ktoś znakomitszy od ciebie nie był zaproszony przez niego . Wówczas przyjdzie ten , kto was obu zaprosił , i powie ci : " Ustąp temu miejsca !"; i musiałbyś ze wstydem zająć ostatnie miejsce . Lecz gdy będziesz zaproszony , idź i usiądź na ostatnim miejscu . Wtedy przyjdzie gospodarz i powie ci : " Przyjacielu , przesiądź się wyżej !"; i spotka cię zaszczyt wobec wszystkich współbiesiadników . Każdy bowiem , kto się wywyższa , będzie poniżony , a kto się poniża , będzie wywyższony ». Kogo zapraszać na ucztę Do tego zaś , który Go zaprosił , rzekł : « Gdy wydajesz obiad albo wieczerzę , nie zapraszaj swoich przyjaciół ani braci , ani krewnych , ani zamożnych sąsiadów , aby cię i oni nawzajem nie zaprosili , i miałbyś odpłatę . Lecz kiedy urządzasz przyjęcie , zaproś ubogich , ułomnych , chromych i niewidomych . A będziesz szczęśliwy , ponieważ nie mają czym tobie się odwdzięczyć ; odpłatę bowiem otrzymasz przy zmartwychwstaniu sprawiedliwych ». Przypowieść o uczcie Słysząc to , jeden ze współbiesiadników rzekł do Niego : « Szczęśliwy jest ten , kto będzie ucztował w królestwie Bożym ». Jezus mu odpowiedział : « Pewien człowiek wyprawił wielką ucztę i zaprosił wielu . Kiedy nadszedł czas uczty , posłał swego sługę , aby powiedział zaproszonym : Przyjdźcie , bo już wszystko jest gotowe . Wtedy zaczęli się wszyscy jednomyślnie wymawiać . Pierwszy kazał mu powiedzieć : " Kupiłem pole , muszę wyjść , aby je obejrzeć ; proszę cię , uważaj mnie za usprawiedliwionego !" Drugi rzekł : " Kupiłem pięć par wołów i idę je wypróbować ; proszę cię , uważaj mnie za usprawiedliwionego !" Jeszcze inny rzekł : " Poślubiłem żonę i dlatego nie mogę przyjść ". Sługa powrócił i oznajmił to swemu panu . Wtedy rozgniewany gospodarz nakazał słudze : " Wyjdź co prędzej na ulice i zaułki miasta i wprowadź tu ubogich , ułomnych , niewidomych i chromych !" Sługa oznajmił : " Panie , stało się , jak rozkazałeś , a jeszcze jest miejsce ". Na to pan rzekł do sługi : " Wyjdź na drogi i między opłotki i zmuszaj do wejścia , aby mój dom był zapełniony . Albowiem powiadam wam : Żaden z owych ludzi , którzy byli zaproszeni , nie skosztuje mojej uczty "». Obowiązki uczniów Jezusa A szły z Nim wielkie tłumy . On odwrócił się i rzekł do nich : « Jeśli kto przychodzi do Mnie , a nie ma w nienawiści swego ojca i matki , żony i dzieci , braci i sióstr , nadto i siebie samego , nie może być moim uczniem . Kto nie nosi swego krzyża , a idzie za Mną , ten nie może być moim uczniem . Bo któż z was , chcąc zbudować wieżę , nie usiądzie wpierw i nie oblicza wydatków , czy ma na wykończenie ? Inaczej , gdyby założył fundament , a nie zdołałby wykończyć , wszyscy , patrząc na to , zaczęliby drwić z niego : " Ten człowiek zaczął budować , a nie zdołał wykończyć ". Albo który król , mając wyruszyć , aby stoczyć bitwę z drugim królem , nie usiądzie wpierw i nie rozważy , czy w dziesięć tysięcy ludzi może stawić czoło temu , który z dwudziestoma tysiącami nadciąga przeciw niemu ? Jeśli nie , wyprawia poselstwo , gdy tamten jest jeszcze daleko , i prosi o warunki pokoju . Tak więc nikt z was , kto nie wyrzeka się wszystkiego , co posiada , nie może być moim uczniem . Dobra jest sól ; lecz jeśli nawet sól smak swój utraci , to czymże ją zaprawić ? Nie nadaje się ani do ziemi , ani do nawozu ; precz się ją wyrzuca . Kto ma uszy do słuchania , niechaj słucha !»
Por.
.
z przypisem.
To drugie zaproszenie było w zwyczaju u Żydów, jak dziś jeszcze jest u Arabów. Odmówić temu zaproszeniu - to wielka zniewaga.
;
Nie chodzi tu o uczucie nienawiści, lecz o wewnętrzne oderwanie się, o postawienie miłości Boga i Chrystusa ponad wszystko, nawet ponad najbliższych.
biblia, biblia online, pismo święte, pismo święte online, twoja biblia, ewangelia, stary testament, nowy testament, księga, księgi, prorocy, słowo boga