Setnik z Kafarnaum Gdy Jezus dokończył wszystkich tych mów do ludu , który się przysłuchiwał , wszedł do Kafarnaum . Sługa pewnego setnika , szczególnie przez niego ceniony , chorował i bliski był śmierci . Skoro setnik posłyszał o Jezusie , wysłał do Niego starszyznę żydowską z prośbą , żeby przyszedł i uzdrowił mu sługę . Ci zjawili się u Jezusa i prosili Go usilnie : « Godzien jest , żebyś mu to wyświadczył - mówili - miłuje bowiem nasz naród i sam zbudował nam synagogę ». Jezus przeto wybrał się z nimi . A gdy był już niedaleko domu , setnik wysłał do Niego przyjaciół z prośbą : « Panie , nie trudź się , bo nie jestem godzien , abyś wszedł pod dach mój . I dlatego ja sam nie uważałem się za godnego przyjść do Ciebie . Lecz powiedz słowo , a mój sługa będzie uzdrowiony . Bo i ja , choć podlegam władzy , mam pod sobą żołnierzy . Mówię temu : " Idź !" - a idzie ; drugiemu : " Chodź !" - a przychodzi ; a mojemu słudze : " Zrób to !" - a robi ». Gdy Jezus to usłyszał , zadziwił się i zwracając się do tłumu , który szedł za Nim , rzekł : « Powiadam wam : Tak wielkiej wiary nie znalazłem nawet w Izraelu ». A gdy wysłani wrócili do domu zastali sługę zdrowego . Młodzieniec z Nain Wkrótce potem udał się do pewnego miasta , zwanego Nain ; a szli z Nim Jego uczniowie i tłum wielki . Gdy zbliżył się do bramy miejskiej , właśnie wynoszono umarłego - jedynego syna matki , a ta była wdową . Towarzyszył jej spory tłum z miasta . Na jej widok Pan użalił się nad nią i rzekł do niej : « Nie płacz !» Potem przystąpił , dotknął się mar - a ci , którzy je nieśli , stanęli - i rzekł : « Młodzieńcze , tobie mówię wstań !» Zmarły usiadł i zaczął mówić ; i oddał go jego matce . A wszystkich ogarnął strach ; wielbili Boga i mówili : « Wielki prorok powstał wśród nas , i Bóg łaskawie nawiedził lud swój ». I rozeszła się ta wieść o Nim po całej Judei i po całej okolicznej krainie . Poselstwo Jana Chrzciciela O tym wszystkim donieśli Janowi jego uczniowie . Wtedy Jan przywołał do siebie dwóch spośród swoich uczniów i posłał ich do Pana z zapytaniem : « Czy Ty jesteś Tym , który ma przyjść , czy też innego mamy oczekiwać ?» Gdy ludzie ci zjawili się u Jezusa , rzekli : « Jan Chrzciciel przysyła do Ciebie z zapytaniem : Czy Ty jesteś Tym , który ma przyjść , czy też innego mamy oczekiwać ?» W tym właśnie czasie wielu uzdrowił z chorób , dolegliwości i [ uwolnił ] od złych duchów ; oraz wielu niewidomych obdarzył wzrokiem . Odpowiedział im więc : « Idźcie i donieście Janowi to , coście widzieli i słyszeli : niewidomi wzrok odzyskują , chromi chodzą , trędowaci doznają oczyszczenia i głusi słyszą ; umarli zmartwychwstają , ubogim głosi się Ewangelię . A błogosławiony jest ten , kto we Mnie nie zwątpi ». Świadectwo Jezusa o Janie Gdy wysłannicy Jana odeszli , Jezus zaczął mówić do tłumów o Janie : « Coście wyszli oglądać na pustyni ? Trzcinę kołyszącą się na wietrze ? Ale coście wyszli zobaczyć ? Człowieka w miękkie szaty ubranego ? Oto w pałacach królewskich przebywają ci , którzy noszą okazałe stroje i żyją w zbytkach . Ale coście wyszli zobaczyć ? Proroka ? Tak , mówię wam , nawet więcej niż proroka . On jest tym , o którym napisano : Oto posyłam mego wysłańca przed Tobą , aby Ci przygotował drogę . Powiadam wam : Między narodzonymi z niewiast nie ma większego od Jana . Lecz najmniejszy w królestwie Bożym większy jest niż on ». I cały lud , który Go słuchał , nawet celnicy przyznawali słuszność Bogu , przyjmując chrzest Janowy . Faryzeusze zaś i uczeni w Prawie udaremnili zamiar Boży względem siebie , nie przyjmując chrztu od niego . Sąd Jezusa o współczesnych « Z kim więc mam porównać ludzi tego pokolenia ? Do kogo są podobni ? Podobni są do dzieci , które przebywają na rynku i głośno przymawiają jedne drugim : " Przygrywaliśmy wam , a nie tańczyliście ; biadaliśmy , a wyście nie płakali ". Przyszedł bowiem Jan Chrzciciel : nie jadł chleba i nie pił wina ; a wy mówicie : " Zły duch go opętał ". Przyszedł Syn Człowieczy : je i pije ; a wy mówicie : " Oto żarłok i pijak , przyjaciel celników i grzeszników ". A jednak wszystkie dzieci mądrości przyznały jej słuszność ». Nawrócona grzesznica Jeden z faryzeuszów zaprosił Go do siebie na posiłek . Wszedł więc do domu faryzeusza i zajął miejsce za stołem . A oto kobieta , która prowadziła w mieście życie grzeszne , dowiedziawszy się , że jest gościem w domu faryzeusza , przyniosła flakonik alabastrowy olejku , i stanąwszy z tyłu u nóg Jego , płacząc , zaczęła łzami oblewać Jego nogi i włosami swej głowy je wycierać . Potem całowała Jego stopy i namaszczała je olejkiem . Widząc to faryzeusz , który Go zaprosił , mówił sam do siebie : « Gdyby On był prorokiem , wiedziałby , co za jedna i jaka jest ta kobieta , która się Go dotyka , że jest grzesznicą ». Na to Jezus rzekł do niego : « Szymonie , mam ci coś powiedzieć ». On rzekł : « Powiedz , Nauczycielu !» « Pewien wierzyciel miał dwóch dłużników . Jeden winien mu był pięćset denarów , a drugi pięćdziesiąt . Gdy nie mieli z czego oddać , darował obydwom . Który więc z nich będzie go bardziej miłował ?» Szymon odpowiedział : « Sądzę , że ten , któremu więcej darował ». On mu rzekł : « Słusznie osądziłeś ». Potem zwrócił się do kobiety i rzekł Szymonowi : « Widzisz tę kobietę ? Wszedłem do twego domu , a nie podałeś Mi wody do nóg ; ona zaś łzami oblała Mi stopy i swymi włosami je otarła . Nie dałeś Mi pocałunku ; a ona , odkąd wszedłem , nie przestaje całować nóg moich . Głowy nie namaściłeś Mi oliwą ; ona zaś olejkiem namaściła moje nogi . Dlatego powiadam ci : Odpuszczone są jej liczne grzechy , ponieważ bardzo umiłowała . A ten , komu mało się odpuszcza , mało miłuje ». Do niej zaś rzekł : « Twoje grzechy są odpuszczone ». Na to współbiesiadnicy zaczęli mówić sami do siebie : « Któż On jest , że nawet grzechy odpuszcza ?» On zaś rzekł do kobiety : « Twoja wiara cię ocaliła , idź w pokoju !»
Por.
.
z przypisami.
;
Scena właściwa Łk, zupełnie różna od namaszczenia w Betanii (zob.
).
Nie jest nią Maria Magdalena (
), a tym mniej Maria z Betanii (
), jak to połączono dopiero w VI w. i tylko na Zachodzie.
Zgodnie z powyższą przypowieścią o dłużnikach wielka miłość grzesznicy nie jest przyczyną odpuszczenia jej grzechów, lecz skutkiem. Ufność jej w miłosierdzie Boże potęguje w niej tę miłość. Inni tłum.: "skoro wiele umiłowała".
biblia, biblia online, pismo święte, pismo święte online, twoja biblia, ewangelia, stary testament, nowy testament, księga, księgi, prorocy, słowo boga