Jezus i Samarytanka A kiedy Pan dowiedział się , że faryzeusze usłyszeli , iż Jezus pozyskuje sobie więcej uczniów i chrzci więcej niż Jan - chociaż w rzeczywistości sam Jezus nie chrzcił , lecz Jego uczniowie - opuścił Judeę i odszedł znów do Galilei . Trzeba Mu było przejść przez Samarię . Przybył więc do miasteczka samarytańskiego , zwanego Sychar , w pobliżu pola , które [ niegdyś ] dał Jakub synowi swemu , Józefowi . Było tam źródło Jakuba . Jezus zmęczony drogą siedział sobie przy studni . Było to około szóstej godziny . Nadeszła [ tam ] kobieta z Samarii , aby zaczerpnąć wody . Jezus rzekł do niej : « Daj Mi pić !» Jego uczniowie bowiem udali się przedtem do miasta dla zakupienia żywności . Na to rzekła do Niego Samarytanka : « Jakżeż Ty będąc Żydem , prosisz mnie , Samarytankę , bym Ci dała się napić ?» Żydzi bowiem z Samarytanami unikają się nawzajem . Jezus odpowiedział jej na to : « O , gdybyś znała dar Boży i [ wiedziała ], kim jest Ten , kto ci mówi : " Daj Mi się napić " - prosiłabyś Go wówczas , a dałby ci wody żywej » . Powiedziała do Niego kobieta : « Panie , nie masz czerpaka , a studnia jest głęboka . Skądże więc weźmiesz wody żywej ? Czy Ty jesteś większy od ojca naszego Jakuba , który dał nam tę studnię , z której pił i on sam , i jego synowie i jego bydło ?» W odpowiedzi na to rzekł do niej Jezus : « Każdy , kto pije tę wodę , znów będzie pragnął . Kto zaś będzie pił wodę , którą Ja mu dam , nie będzie pragnął na wieki , lecz woda , którą Ja mu dam , stanie się w nim źródłem wody wytryskającej ku życiu wiecznemu ». Rzekła do Niego kobieta : « Daj mi tej wody , abym już nie pragnęła i nie przychodziła tu czerpać ». A On jej odpowiedział : « Idź , zawołaj swego męża i wróć tutaj !» A kobieta odrzekła Mu na to : « Nie mam męża ». Rzekł do niej Jezus : « Dobrze powiedziałaś : Nie mam męża . Miałaś bowiem pięciu mężów , a ten , którego masz teraz , nie jest twoim mężem . To powiedziałaś zgodnie z prawdą ». Rzekła do Niego kobieta : « Panie , widzę , że jesteś prorokiem . Ojcowie nasi oddawali cześć Bogu na tej górze , a wy mówicie , że w Jerozolimie jest miejsce , gdzie należy czcić Boga ». Odpowiedział jej Jezus : « Wierz Mi , kobieto , że nadchodzi godzina , kiedy ani na tej górze , ani w Jerozolimie nie będziecie czcili Ojca . Wy czcicie to , czego nie znacie , my czcimy to , co znamy , ponieważ zbawienie bierze początek od Żydów . Nadchodzi jednak godzina , owszem już jest , kiedy to prawdziwi czciciele będą oddawać cześć Ojcu w Duchu i prawdzie , a takich to czcicieli chce mieć Ojciec . Bóg jest duchem : potrzeba więc , by czciciele Jego oddawali Mu cześć w Duchu i prawdzie ». Rzekła do Niego kobieta : « Wiem , że przyjdzie Mesjasz , zwany Chrystusem . A kiedy On przyjdzie , objawi nam wszystko ». Powiedział do niej Jezus : « Jestem nim Ja , który z tobą mówię ». Na to przyszli Jego uczniowie i dziwili się , że rozmawiał z kobietą . Jednakże żaden nie powiedział : « Czego od niej chcesz ? - lub : - Czemu z nią rozmawiasz ?» Kobieta zaś zostawiła swój dzban i odeszła do miasta . I mówiła tam ludziom : « Pójdźcie , zobaczcie człowieka , który mi powiedział wszystko , co uczyniłam : Czyż On nie jest Mesjaszem ?» Wyszli z miasta i szli do Niego . Tymczasem prosili Go uczniowie , mówiąc : « Rabbi , jedz !» On im rzekł : « Ja mam do jedzenia pokarm , o którym wy nie wiecie ». Mówili więc uczniowie jeden do drugiego : « Czyż Mu kto przyniósł coś do zjedzenia ?» Powiedział im Jezus : « Moim pokarmem jest wypełnić wolę Tego , który Mnie posłał , i wykonać Jego dzieło . Czyż nie mówicie : " Jeszcze cztery miesiące , a nadejdą żniwa ?" Oto powiadam wam : Podnieście oczy i popatrzcie na pola , jak bieleją na żniwo . Żniwiarz otrzymuje już zapłatę i zbiera plon na życie wieczne , tak iż siewca cieszy się razem ze żniwiarzem . Tu bowiem okazuje się prawdziwym powiedzenie : Jeden sieje , a drugi zbiera . Ja was wysłałem żąć to , nad czym wyście się nie natrudzili . Inni się natrudzili , a w ich trud wyście weszli » . Wielu Samarytan z owego miasta zaczęło w Niego wierzyć dzięki słowu kobiety świadczącej : « Powiedział mi wszystko , co uczyniłam ». Kiedy więc Samarytanie przybyli do Niego , prosili Go , aby u nich pozostał . Pozostał tam zatem dwa dni . I o wiele więcej ich uwierzyło na Jego słowo , a do tej kobiety mówili : « Wierzymy już nie dzięki twemu opowiadaniu , na własne bowiem uszy usłyszeliśmy i jesteśmy przekonani , że On prawdziwie jest Zbawicielem świata ». Powrót do Galilei Po dwóch dniach wyszedł stamtąd do Galilei . Jezus wprawdzie sam stwierdził , że prorok nie doznaje czci we własnej ojczyźnie . Kiedy jednak przybył do Galilei , Galilejczycy przyjęli Go , ponieważ widzieli wszystko , co uczynił w Jerozolimie w czasie świąt . I oni bowiem przybyli na święto . Syn dworzanina Następnie przybył powtórnie do Kany Galilejskiej , gdzie przedtem przemienił wodę w wino . A w Kafarnaum mieszkał pewien urzędnik królewski , którego syn chorował . Usłyszawszy , że Jezus przybył z Judei do Galilei , udał się do Niego z prośbą , aby przyszedł i uzdrowił jego syna : był on bowiem już umierający . Jezus rzekł do niego : « Jeżeli znaków i cudów nie zobaczycie , nie uwierzycie ». Powiedział do Niego urzędnik królewski : « Panie , przyjdź , zanim umrze moje dziecko ». Rzekł do niego Jezus : « Idź , syn twój żyje ». Uwierzył człowiek słowu , które Jezus powiedział do niego , i szedł z powrotem . A kiedy był jeszcze w drodze , słudzy wyszli mu naprzeciw , mówiąc , że syn jego żyje . Zapytał ich o godzinę , o której mu się polepszyło . Rzekli mu : « Wczoraj około godziny siódmej opuściła go gorączka ». Poznał więc ojciec , że było to o tej godzinie , o której Jezus rzekł do niego : « Syn twój żyje ». I uwierzył on sam i cała jego rodzina . Ten już drugi znak uczynił Jezus od chwili przybycia z Judei do Galilei .
Por.
;
.
Tzn. około południa.
Woda żywa - źródlana, tak upragniona na Wschodzie, symbolizująca życie dane przez Boga (np.
itd.). Tutaj jest symbolem Ducha Świętego (
).
Źródłem nowego życia (
) i nowego kultu jest Duch Święty. Kult ten jest "prawdziwy", ponieważ wynika z nowego objawienia i stanowi realizację zapowiedzi z ST. Nie przeczy to konieczności wyrażania tej czci na zewnątrz.
Rolę siewców w ST spełniali prorocy, zapowiadający przyjście Chrystusa, a następnie Chrystus. Rozpoczęte przez Niego dzieło (
) będą kontynuować Apostołowie i ich następcy (
biblia, biblia online, pismo święte, pismo święte online, twoja biblia, ewangelia, stary testament, nowy testament, księga, księgi, prorocy, słowo boga