MOWA O ZBURZENIU JEROZOLIMY I PRZYJŚCIU CHRYSTUSA

Zniszczenie świątyni 24,1nn Por. Mk 13,1-4; Łk 21,5nn.

24

1 Po wyjściu Jezusa ze świątyni podeszli do Niego uczniowie, aby Mu pokazać budowle świątyni. 2 Lecz On rzekł do nich: «Widzicie to wszystko? Zaprawdę, powiadam wam, nie zostanie tu kamień na kamieniu, który by nie był zwalony». 3 A gdy siedział na Górze Oliwnej, podeszli do Niego uczniowie i pytali na osobności: «Powiedz nam, kiedy to nastąpi i jaki będzie znak^s Twego przyjścia i końca świata?» 24 ,3  Możliwe, że w mowie do Apostołów Jezus odróżniał wyraźnie przepowiednie o zburzeniu Jerozolimy od przepowiedni dotyczących końca świata i swego przyjścia. Tak, jak je przedstawia Mt, jest czasem bardzo trudno odróżnić jedne od drugich. Trzeba raczej przyjąć, że z wyjątkiem 25 ,31 -46  mowa eschatologiczna Jezusa odnosi się zarówno do zburzenia Jerozolimy, jak i do końca świata. Jezus posługuje się tu stylem apokaliptycznym, mówi o zburzeniu Miasta Świętego i następnie o końcu świata. Samo zburzenie Jerozolimy i świątyni było „dniem Pańskim” dla ST. Wówczas Jezus przyszedł, żeby zapoczątkować swoje królestwo. Drugi raz przyjdzie przy końcu wieków, żeby je przekazać Ojcu, aby Bóg był wszystkim we wszystkich (1  Kor 15 ,28 ).

Początek boleści 24,4-8 Por. Mk 13,5-8; Łk 21,8-11; 2 Krn 15,6; Iz 19,2; Dn 2,28.

4 A Jezus im odpowiedział: «Strzeżcie się, żeby was kto nie zwiódł. 5 Wielu bowiem przyjdzie pod moim imieniem i będą mówić: To ja jestem Mesjaszem 24 ,5  Przed r. 70  wielu awanturników podawało się za Mesjasza.. I wielu w błąd wprowadzą. 6 Będziecie słyszeć o wojnach i odgłosy wojen; baczcie! Nie trwóżcie się tym! To <wszystko> musi się stać, ale to jeszcze nie koniec. 7 Powstanie bowiem naród przeciw narodowi i królestwo przeciw królestwu. Wystąpi głód i zaraza, a miejscami trzęsienia ziemi. 8 Lecz to wszystko jest [dopiero] początkiem boleści.

Prześladowanie uczniów 24,9-14 Por. Mk 13,9-13; Łk 21,12-19.

9 Wtedy wydadzą was na udrękę i będą was zabijać, i będziecie w nienawiści u wszystkich narodów z powodu mego imienia^s. 10 A wówczas wielu zachwieje się w wierze; będą wzajemnie się wydawać i jedni drugich nienawidzić. 11 Powstaną liczni fałszywi prorocy i wielu w błąd wprowadzą; 12 a ponieważ wzmoże się nieprawość, ostygnie miłość wielu. 13 Lecz kto wytrwa do końca, ten będzie zbawiony. 14 A ta Ewangelia^s o królestwie będzie głoszona po całej ziemi na świadectwo wszystkim narodom. I wtedy nadejdzie koniec.

Znaki zapowiadające zburzenie Jerozolimy 24,15-22 Por. Mk 13,14-32; Łk 21,20-24.

15 Gdy więc ujrzycie ohydę spustoszenia, o której mówi prorok Daniel, zalegającą miejsce święte 24 ,15  Por. 1  Mch 1 ,54 ; Dn 9 ,27  ma prawdopodobnie na myśli bóstwo pogańskie, którego posąg Antioch IV Epifanes postawił w świątyni (167 r. przed Chr.). Jezus stosuje tę przepowiednię do zdobycia miasta oraz świątyni przez wojska rzymskie; zob. Łk 21 ,20 -24 . – kto czyta, niech rozumie – 16 wtedy ci, którzy będą w Judei, niech uciekają w góry. 17 Kto będzie na dachu, niech nie schodzi, by zabrać rzeczy z domu. 18 A kto będzie na polu, niech nie wraca, żeby wziąć swój płaszcz. 19 Biada 24 ,19  W sensie: będą godne współczucia. zaś brzemiennym i karmiącym w owe dni! 20 A módlcie się, żeby ucieczka wasza nie wypadła w zimie albo w szabat^s. 21 Będzie bowiem wówczas wielki ucisk, jakiego nie było od początku świata aż dotąd 24 ,21  Dn 12 ,1 . i nigdy nie będzie. 22 Gdyby ów czas nie został skrócony, nikt by nie ocalał. Lecz z powodu wybranych ów czas zostanie skrócony.

Przyjście Chrystusa 24,23-31 Por. Mk 13,24-27; Łk 21,25-28.

23 Wtedy jeśliby wam ktoś powiedział: „Oto tu jest Mesjasz” albo: „Tam”, nie wierzcie! 24 Powstaną bowiem fałszywi mesjasze i fałszywi prorocy i działać będą wielkie znaki i cuda, by w błąd wprowadzić, jeśli to możliwe, także wybranych. 25 Oto wam przepowiedziałem. 26 Jeśli więc wam powiedzą: „Oto jest na pustyni” – nie chodźcie tam! „Oto wewnątrz domu”, nie wierzcie! 27 Albowiem jak błyskawica zabłyśnie na wschodzie, a jaśnieje aż na zachodzie, tak będzie z przyjściem Syna Człowieczego. 28 Gdzie jest padlina, tam się i sępy zgromadzą 24 ,28  Zob. Łk 17 ,37 ..

29 Zaraz też po ucisku owych dni słońce się zaćmi i księżyc nie da swego blasku; gwiazdy zaczną spadać z nieba i moce niebios zostaną wstrząśnięte 24 ,29  Iz 13 ,10 ; 34 ,4 .. 30 Wówczas ukaże się na niebie znak Syna Człowieczego 24 ,30  „Znak Syna Człowieczego” – będzie nim albo sam Chrystus objawiający się w triumfie Kościoła, jako wywyższony przez Boga, pełen potęgi i chwały, albo krzyż (według Ojców greckich); „będą narzekać... niebieskich” – Dn 7 ,13n ; Za 12 ,10nn., i wtedy będą narzekać wszystkie narody ziemi; i ujrzą Syna Człowieczego, przychodzącego na obłokach niebieskich z wielką mocą i chwałą. 31 Pośle On swoich aniołów z trąbą o głosie potężnym, i zgromadzą Jego wybranych 24 ,31  „Trąbą” – por. 1  Kor 15 ,52 ; 1  Tes 4 ,16  oraz z ST: Pwt 30 ,4 ; Iz 27 ,13 ; Jl 2 ,1 -17 ; „wybranych” – tych spośród Żydów, których Pan Bóg zachowa w katastrofie narodu, by ich razem z poganami przyjąć do swego królestwa. z czterech stron świata, od krańca do krańca nieba.

Przykład z figowca 24,32-35 Por. Mk 13,28-31; Łk 21,29-33.

32 A od figowca uczcie się przez podobieństwo. Gdy jego gałązka nabrzmiewa sokami i wypuszcza liście, poznajecie, że zbliża się lato. 33 Tak samo i wy, gdy ujrzycie to wszystko, wiedzcie, że [to] blisko jest, u drzwi. 34 Zaprawdę, powiadam wam: Nie przeminie to pokolenie, aż się to wszystko stanie 24 ,34  Słowa te wskazują, że chodzi tu raczej o zburzenie Jerozolimy niż o koniec świata. Inni zaś „to pokolenie” odnoszą w ogóle do Izraela na całej przestrzeni dziejów.. 35 Niebo i ziemia przeminą, ale moje słowa nie przeminą.

Nieznany czas przyjścia 24,36-41 Por. Mk 13,32.

36 Lecz o dniu owym i godzinie nikt nie wie, nawet aniołowie niebiescy 24 ,36  Część rkp ma tu jeszcze słowa „ani Syn”, jak w Mk 13 ,32 ., tylko sam Ojciec. 37 A jak było za dni Noego, tak będzie z przyjściem Syna Człowieczego. 38 Albowiem jak w czasie przed potopem jedli i pili, żenili się i za mąż wydawali aż do dnia, kiedy Noe wszedł do arki, 39 i nie spostrzegli się, aż przyszedł potop i pochłonął wszystkich, tak również będzie z przyjściem Syna Człowieczego. 40 Wtedy dwóch będzie w polu: jeden będzie wzięty, drugi zostawiony. 41 Dwie będą mleć na żarnach: jedna będzie wzięta, druga zostawiona.

Potrzeba czujności 24,42nn Por. Mk 13,33-37; Łk 21,34nn.

42 Czuwajcie więc, bo nie wiecie, w którym dniu Pan wasz przyjdzie. 43 A to rozumiejcie: Gdyby gospodarz wiedział, o jakiej porze nocy nadejdzie złodziej, na pewno by czuwał i nie pozwoliłby włamać się do swego domu. 44 Dlatego i wy bądźcie gotowi, bo o godzinie, której się nie domyślacie, Syn Człowieczy przyjdzie.

Przypowieść o wiernym i niewiernym słudze 24,45-51 Por. Łk 12,41-46.

45 Któż jest tym sługą wiernym i roztropnym, którego pan ustanowił nad swoją służbą, żeby we właściwej porze rozdał jej żywność? 46 Szczęśliwy ów sługa, którego pan, gdy wróci, zastanie przy tej czynności. 47 Zaprawdę, powiadam wam: Postawi go nad całym swoim mieniem. 48 Lecz jeśli taki zły sługa powie sobie w sercu: „Mój pan się ociąga [z powrotem]”, 49 i zacznie bić swoje współsługi, i będzie jadł i pił z pijakami, 50 to nadejdzie pan tego sługi w dniu, kiedy się nie spodziewa, i o godzinie, której nie zna. 51 Każe surowo go ukarać 24 ,51  Dosł.: „przeciąć na pół”, „ćwiartować”; inni tłum.: „odłączyć”. i wyznaczy mu miejsce z obłudnikami. Tam będzie płacz i zgrzytanie zębów.