PASCHA I WYMARSZ Czas Paschy W pierwszym miesiącu drugiego roku po wyjściu z Egiptu mówił Pan do Mojżesza na pustyni Synaj : « W oznaczonym czasie winni Izraelici obchodzić Paschę . Będziecie ją obchodzić dnia czternastego tego miesiąca , o zmierzchu . Macie ją obchodzić według odnoszących się do niej praw i zwyczajów ». Nakazał więc Mojżesz Izraelitom obchodzić Paschę . Obchodzili ją na pustyni Synaj dnia czternastego pierwszego miesiąca , o zmierzchu . Izraelici wykonali dokładnie wszystko , co Pan nakazał Mojżeszowi . Wypadki szczególne Znaleźli się jednak mężowie , którzy z powodu [ dotknięcia ] zwłok ludzkich zaciągnęli nieczystość i nie mogli w tym dniu obchodzić Paschy . Mężowie ci stanęli w owym dni przed Mojżeszem i Aaronem i rzekli do nich : « Zaciągnęliśmy nieczystość z powodu [ dotknięcia ] zwłok ludzkich . Czemuż więc mamy być wykluczeni ze złożenia daru ofiarnego dla Pana w oznaczonym czasie razem ze wszystkimi Izraelitami ?» A Mojżesz im odpowiedział : « Zaczekajcie , a ja posłucham , co Pan względem was rozporządzi ». Pan w ten sposób przemówił do Mojżesza : « Tak mów do Izraelitów : Jeśli kto z was albo z waszych potomków zaciągnie nieczystość przy zwłokach albo będzie w tym czasie odbywał daleką podróż , winien [ mimo to ] obchodzić Paschę dla Pana . [ Ci wszyscy ] winni ją obchodzić czternastego dnia o zmierzchu , w drugim miesiącu ; powinni wtedy spożywać chleb przaśny i gorzkie zioła . Nie mogą nic zostawić aż do rana ani też żadnej kości łamać ; winni obchodzić Paschę według ustalonego obrzędu . Kto zaś jest czysty i nie jest w podróży , a mimo to zaniedba świętowania Paschy , taki ma być wyłączony spośród swego ludu , gdyż nie przyniósł Panu w oznaczonym czasie daru ofiarnego . Taki człowiek poniesie odpowiedzialność za swój grzech . Jeśli jakiś obcy zatrzymał się pośród was i ma obchodzić Paschę dla Pana , winien ją obchodzić według praw i zwyczajów odnoszących się do Paschy . Jedne i te same prawa dotyczą obcych jak też i tubylców ». Obłok jako znak obecności Pana W dniu , kiedy ustawiono przybytek , okrył go wraz z Namiotem Świadectwa obłok , i od wieczora aż do rana pozostawał nad przybytkiem na kształt ognia . I tak działo się zawsze : obłok okrywał go [ w dzień ], a w nocy - jakby blask ognia . Kiedy obłok podnosił się nad przybytkiem , Izraelici zwijali obóz , a w miejscu , gdzie się zatrzymał , rozbijali go znowu . Na rozkaz Pana Izraelici zwijali obóz i znowu na rozkaz Pana rozbijali go z powrotem ; jak długo obłok spoczywał na przybytku , pozostawali w tym samym miejscu . Nawet wtedy , gdy obłok przez długi czas rozciągał się nad przybytkiem , Izraelici , posłuszni rozkazowi Pana , nie zwijali obozu . Lecz zdarzało się również tak , że obłok krótki czas pozostawał nad przybytkiem ; wtedy również rozbijali obóz na rozkaz Pana i na tenże rozkaz go zwijali . Zdarzało się i tak , że obłok pozostawał tylko od wieczora do rana , a nad ranem się podnosił ; wtedy oni zwijali obóz . Niekiedy pozostawał przez dzień i noc ; skoro tylko się podniósł , natychmiast zwijali obóz . Jeśli pozostawał dwa dni , miesiąc czy dłużej - gdy obłok rozciągał się nad przybytkiem i okrywał go , pozostawali Izraelici w miejscu i nie zwijali obozu ; skoro tylko się podniósł , zwijali obóz . Na rozkaz Pana rozbijali obóz i na rozkaz Pana go zwijali . Przestrzegali nakazów Pana , danych przez Mojżesza .
Zob.
wraz z przypisami.
; 11-16 [-]
].
Nie dający się wytłumaczyć czysto naturalnie znak obecności i chwały Bożej - z czasem nazwany przez rabinów szekina (por. np.:
;
).
biblia, biblia online, pismo święte, pismo święte online, twoja biblia, ewangelia, stary testament, nowy testament, księga, księgi, prorocy, słowo boga