Zajęcie miasta Chorma Król Aradu , Kananejczyk , mieszkający w Negebie , dowiedział się , że Izraelici nadciągają drogą od Atarim . Napadł na Izraela i wziął trochę ludzi do niewoli . Wtedy Izraelici złożyli następujący ślub Panu , mówiąc : « Jeśli dasz ten lud w nasze ręce , klątwą obłożymy ich miasta ». I wysłuchał Pan głosu Izraela i wydał w ich ręce Kananejczyków . [ Izraelici ] obłożyli klątwą ich oraz ich miasta . Stąd miejscowość ta otrzymała nazwę Chorma . Jadowite węże Od góry Hor szli w kierunku Morza Czerwonego , aby obejść ziemię Edom ; podczas drogi jednak lud stracił cierpliwość . I zaczęli mówić przeciw Bogu i Mojżeszowi : « Czemu wyprowadziliście nas z Egiptu , byśmy tu na pustyni pomarli ? Nie ma chleba ani wody , a uprzykrzył się nam już ten pokarm mizerny ». Zesłał więc Pan na lud węże o jadzie palącym , które kąsały ludzi , tak że wielka liczba Izraelitów zmarła . Przybyli więc ludzie do Mojżesza mówiąc : « Zgrzeszyliśmy , szemrząc przeciw Panu i przeciwko tobie . Wstaw się za nami do Pana , aby oddalił od nas węże ». I wstawił się Mojżesz za ludem . Wtedy rzekł Pan do Mojżesza : « Sporządź węża i umieść go na wysokim palu ; wtedy każdy ukąszony , jeśli tylko spojrzy na niego , zostanie przy życiu ». Sporządził więc Mojżesz węża miedzianego i umieścił go na wysokim palu . I rzeczywiście , jeśli kogo wąż ukąsił , a ukąszony spojrzał na węża miedzianego , zostawał przy życiu . Marsz w kierunku Zajordania Stamtąd ruszyli Izraelici w dalszą drogę i rozbili obóz pod Obot . Od Obot ciągnęli dalej i rozbili obóz pod Ijje-Haabarim , na pustyni położonej na wschód od Moabu . Stamtąd ruszyli dalej i zatrzymali się w dolinie potoku Zared . I znów poszli dalej i rozłożyli się obozem po drugiej stronie rzeki Arnon , która płynie przez pustynię , biorąc początek w kraju Amorytów . Arnon bowiem stanowi granicę między Moabitami i Amorytami . Dlatego powiedziane jest w księdze " Wojen Pana " : «[ Od strony ] Waheb w Sufa i potoków Arnonu , pochyłość potoków ciągnących się aż do miejsca Ar , przylegająca do granicy Moabu ». Stamtąd [ udali się ] do Beer . Jest to studnia , o której powiedział Pan do Mojżesza : « Zgromadź lud , a Ja mu dam wodę !» Śpiewali wtedy Izraelici pieśń następującą : « Tryskaj , źródło ! Opiewajcie je ! Studnia , którą kopali książęta i naczelnicy ludu drążyli berłem i swymi laskami ». Z Beer [ ruszyli ] do Mattany , z Mattany do Nachaliel , a z Nachaliel do Bamot . Z Bamot do doliny , która leży w ziemi Moabu , obok góry Pisga wznoszącej się nad pustynią . Podbój Zajordania Następnie wysłali Izraelici posłów do Sichona , króla Amorytów , którzy mieli [ mu ] oznajmić : « Chcemy przejść przez twoją ziemię . Nie wejdziemy na pola ani do winnic i nie będziemy pili wody ze studzien . Chcemy tylko skorzystać z drogi królewskiej , póki nie przekroczymy twych granic ». Sichon jednak nie dał Izraelitom przejścia przez swoją ziemię . Sichon zgromadził całe swoje wojsko i skierował się ku pustyni , by zastąpić drogę Izraelitom . Przybył do Jahsa i uderzył na Izraela . Izraelici jednak pobili go ostrzem miecza i zdobyli jego kraj od Arnonu aż po Jabbok , aż do kraju Ammonitów - Jazer bowiem znajduje się na granicy Ammonitów . Izraelici wzięli wszystkie te miasta . Następnie osadzili się Izraelici mocno we wszystkich miastach Amorytów , w Cheszbonie i we wszystkich przynależnych doń miejscowościach . Cheszbon był stolicą Sichona , króla Amorytów , który prowadził wojnę z poprzednim królem Moabu i zabrał mu cały kraj aż po Arnon . Dlatego śpiewali pieśniarze : Idźcie do Cheszbonu ! Niech będzie odbudowane i umocnione miasto Sichona . Gdyż z Cheszbonu wyszedł ogień , płomień z miasta Sichona pochłonął Ar - Moab , panujące nad wyżynami Arnonu . Biada ci , Moabie ! Zgubiony jesteś , o ludu Kemosza ! Dopuścił on ucieczkę twych synów i niewolę twych córek u Sichona , króla Amorytów . Cheszbon wyniszczył niemowlęta aż do Dibonu , niewiasty aż do Nofach , a mężczyzn aż do Medeby . Izraelici osiedlili się w kraju Amorytów . Potem Mojżesz wysłał [ wywiadowców ] celem zbadania Jazer ; zajęli je następnie wraz z przynależnymi doń miastami i wypędzili mieszkających tam Amorytów . Następnie zawrócili i poszli w kierunku Baszanu . Król Baszanu , Og , wyruszył przeciw nim razem z całym swoim wojskiem , chcąc stoczyć z nimi bitwę pod Edrei . Lecz Pan rzekł do Mojżesza : « Nie bój się go ! Dam go bowiem w twoje ręce razem z całym wojskiem i krajem . Postąpisz z nim tak , jak postąpiłeś z Sichonem , królem Amorytów , który mieszkał w Cheszbonie ». Pobili go oraz jego synów i cały lud , tak że nikt nie ocalał , i wzięli jego ziemię w posiadanie .
Dod. za LXX, Sam., syr.
Dosł.: "palącego [jadem]".
Ocalenie zależało od aktu ufności w Bogu:
. Wąż miedziany typem Ukrzyżowanego (
). O zabobonnym kulcie węża miedzianego zob.
.
Księga ta, zawierająca opisy epickie, zaginęła.
Tekst popr. wg LXX.
Tekst skażony, różne popr.
Tekst popr. wg LXX, VL; hebr.: "bo silna jest granica".
Popr. wg LXX; hebr.: "Baalów" - co niektórzy zatrzymują.
Tekst popr.; hebr.: "który".
biblia, biblia online, pismo święte, pismo święte online, twoja biblia, ewangelia, stary testament, nowy testament, księga, księgi, prorocy, słowo boga