ŻYCIODAJNA WODA Nikodem Był wśród faryzeuszów pewien człowiek , imieniem Nikodem , dostojnik żydowski . Ten przyszedł do Niego nocą i powiedział Mu : « Rabbi , wiemy , że od Boga przyszedłeś jako nauczyciel . Nikt bowiem nie mógłby czynić takich znaków , jakie Ty czynisz , gdyby Bóg nie był z Nim ». W odpowiedzi rzekł do niego Jezus : « Zaprawdę , zaprawdę , powiadam ci , jeśli się ktoś nie narodzi powtórnie , nie może ujrzeć królestwa Bożego ». Nikodem powiedział do Niego : « Jakżeż może się człowiek narodzić będąc starcem ? Czyż może powtórnie wejść do łona swej matki i narodzić się ?» Jezus odpowiedział : « Zaprawdę , zaprawdę , powiadam ci , jeśli się ktoś nie narodzi z wody i z Ducha , nie może wejść do królestwa Bożego . To , co się z ciała narodziło , jest ciałem , a to , co się z Ducha narodziło , jest duchem . Nie dziw się , że powiedziałem ci : Trzeba wam się powtórnie narodzić . Wiatr wieje tam , gdzie chce , i szum jego słyszysz , lecz nie wiesz , skąd przychodzi i dokąd podąża . Tak jest z każdym , który narodził się z Ducha ». W odpowiedzi rzekł do Niego Nikodem : « Jakżeż to się może stać ?» Odpowiadając na to rzekł mu Jezus : « Ty jesteś nauczycielem Izraela , a tego nie wiesz ? Zaprawdę , zaprawdę , powiadam ci , że to mówimy , co wiemy , i o tym świadczymy , cośmy widzieli , a świadectwa naszego nie przyjmujecie . Jeżeli wam mówię o tym , co jest ziemskie , a nie wierzycie , to jakżeż uwierzycie temu , co wam powiem o sprawach niebieskich ? I nikt nie wstąpił do nieba , oprócz Tego , który z nieba zstąpił - Syna Człowieczego . A jak Mojżesz wywyższył węża na pustyni , tak potrzeba , by wywyższono Syna Człowieczego , aby każdy , kto w Niego wierzy , miał życie wieczne . Tak bowiem Bóg umiłował świat , że Syna swego Jednorodzonego dał , aby każdy , kto w Niego wierzy , nie zginął , ale miał życie wieczne . Albowiem Bóg nie posłał swego Syna na świat po to , aby świat potępił , ale po to , by świat został przez Niego zbawiony . Kto wierzy w Niego , nie podlega potępieniu ; a kto nie wierzy , już został potępiony , bo nie uwierzył w imię Jednorodzonego Syna Bożego . A sąd polega na tym , że światło przyszło na świat , lecz ludzie bardziej umiłowali ciemność aniżeli światło : bo złe były ich uczynki . Każdy bowiem , kto się dopuszcza nieprawości , nienawidzi światła i nie zbliża się do światła , aby nie potępiono jego uczynków . Kto spełnia wymagania prawdy , zbliża się do światła , aby się okazało , że jego uczynki są dokonane w Bogu ». Jezus a Jan Chrzciciel Potem Jezus i uczniowie Jego udali się do ziemi judzkiej . Tam z nimi przebywał i udzielał chrztu . Także i Jan był w Ainon , w pobliżu Salim , udzielając chrztu , ponieważ było tam wiele wody . I przychodzili [ tam ] ludzie i przyjmowali chrzest . Nie wtrącono bowiem jeszcze Jana do więzienia . A powstał spór między uczniami Jana a [ pewnym ] Żydem w sprawie oczyszczenia . Przyszli więc do Jana i powiedzieli do niego : « Nauczycielu , oto Ten , który był z tobą po drugiej stronie Jordanu i o którym ty wydałeś świadectwo , teraz udziela chrztu i wszyscy idą do Niego ». Na to Jan odrzekł : « Człowiek nie może otrzymać niczego , co by mu nie było dane z nieba . Wy sami jesteście mi świadkami , że powiedziałem : Ja nie jestem Mesjaszem , ale zostałem przed Nim posłany . Ten , kto ma oblubienicę , jest oblubieńcem ; a przyjaciel oblubieńca , który stoi i słucha go , doznaje najwyższej radości na głos oblubieńca . Ta zaś moja radość doszła do szczytu . Potrzeba , by On wzrastał , a ja się umniejszał . Kto przychodzi z wysoka , panuje nad wszystkimi , a kto z ziemi pochodzi , należy do ziemi i po ziemsku przemawia . Kto z nieba pochodzi , Ten jest ponad wszystkim . Świadczy On o tym , co widział i słyszał , a świadectwa Jego nikt nie przyjmuje . Kto przyjął Jego świadectwo , wyraźnie potwierdził , że Bóg jest prawdomówny . Ten bowiem , kogo Bóg posłał , mówi słowa Boże : a z niezmierzonej obfitości udziela [ mu ] Ducha . Ojciec miłuje Syna i wszystko oddał w Jego ręce . Kto wierzy w Syna , ma życie wieczne ; kto zaś nie wierzy Synowi , nie ujrzy życia , lecz grozi mu gniew Boży ».
Mowa o narodzeniu do życia nadprzyrodzonego. Inni tłum.: "z góry".
Zamiast tego wyrażenia, tak często występującego u Synoptyków, św. Jan mówi o życiu (
), o życiu wiecznym (
). Tutaj występuje aluzja do sakramentu chrztu i jego absolutnej konieczności do zbawienia (
;
).
W jęz. gr. ten sam wyraz pneuma oznacza wiatr, i ducha, także Ducha Świętego.
Jezus podkreśla tu świadectwo swoje i Ojca (
), ale wielu świadectwa tego nie przyjęło (
Wiara u św. Jana polega na uznaniu Jezusa za Syna posłanego od Ojca (
), na przyjściu do Niego (
) i zobaczeniu Go (
) oraz na uznaniu Jezusa i Ojca wraz z Nim (
). Praktyka wiary polega na zachowywaniu w miłości Jego przykazań (
). Taka wiara daje życie wieczne (
" - por.
; "wywyższono Syna Człowieczego" - wzmianka o śmierci krzyżowej Chrystusa (
Jest to życie, w które wchodzi wierzący (
). Polega ono na udzieleniu Bożego życia, które ostateczny swój triumf osiąga po śmierci (
Ojciec wysyła Syna (
), poświęca Go (
) i daje światu dla jego zbawienia (
). Owocem posłannictwa Chrystusa ma być uczestnictwo w doskonałej wspólnocie Ojca i Syna.
Por.
.
Część rkp ma liczbę mnogą: "z Żydami".
Wyraz ten, wzięty z obrazu wyrażającego stosunek Boga do Izraela (
; por.
), odnosi się do Chrystusa.
Można rozumieć, że bądź Ojciec udziela Synowi Ducha Świętego bez ograniczeń, w przeciwieństwie do proroków ST, bądź Syn udziela Ducha wierzącym.
biblia, biblia online, pismo święte, pismo święte online, twoja biblia, ewangelia, stary testament, nowy testament, księga, księgi, prorocy, słowo boga