I mówiła Judyta : « Uderzcie w bębny na cześć mojego Boga , zagrajcie Panu na cymbałach , zanućcie Mu psalm i pieśń uwielbienia , wysławiajcie i wzywajcie Jego imię ! Ponieważ Pan jest Bogiem , który niszczy wojny , bo do swego obozu pośród ludu [ prowadząc ], wyrwał mnie z rąk mych prześladowców . Aszszur przybył z gór , od północy , przyszedł z miriadami swoich sił zbrojnych , mnóstwo ich obsadziło potoki , a konnica ich okryła wzgórza . Mówił , że wypali góry moje , a młodzieńców moich mieczem wytnie , niemowlęta moje o ziemię rozbije , moje dzieci wyda na łup , a dziewice moje na grabież . Lecz Pan Wszechmogący pokrzyżował im szyki ręką kobiety . Albowiem mocarz ich nie zginął z ręki młodzieńców , ani nie uderzyli na niego synowie tytanów , ani nie napadli na niego olbrzymi giganci , ale Judyta , córka Merariego , obezwładniła go pięknością swojego oblicza . Zdjęła bowiem swoje szaty wdowie , aby wywyższyć uciśnionych w Izraelu , namaściła twarz swoją olejkami . Włosy swoje związała pod zawojem i ubrała szaty swoje , aby go oszukać . Sandały jej przykuły jego oko , jej piękność usidliła jego duszę , a miecz przeciął kark jego . Zlękli się Persowie jej odwagi , a Medów przeraziła swoją śmiałością . Niedawno podnieśli krzyk uciśnieni moi [ rodacy ] i słabych moich ogarnął lęk i przerażenie : podnieśli [ jednak ] swój głos , a tamci uciekli . Dzieci młodych matek ich poprzebijały , przekłuły ich jak uciekających niewolników . Zginęli w bitwie z Panem moim . Bogu memu chcę zaśpiewać pieśń nową : Panie , jesteś wielki i przesławny , przedziwny w sile swojej i niezwyciężony . Niech Ci służy wszelkie Twoje stworzenie , bo Ty rzekłeś i stało się . Tyś posłał Twego ducha , a on zbudował wszystko , i nie ma nikogo , kto by się sprzeciwił Twemu głosowi . Góry bowiem poruszają się od podstaw razem z wodami , a skały jak wosk się topią przed Tobą , ale dla bojących się Ciebie Ty jesteś łaskawy . Chociaż za mała jest wszelka ofiara , by wonią przyjemną była dla Ciebie , i za mało wszelkiego tłuszczu na całopalenie dla Ciebie , lecz ten , który boi się Pana , będzie wielki po wszystkie czasy . Biada poganom , którzy powstają przeciw memu narodowi : Pan Wszechmocny ich ukarze w dzień sądu , ześle w ich ciało ogień i robactwo , i jęczeć będą z bólu na wieki ». A kiedy potem przybyli do Jerozolimy i oddali pokłon Bogu , a lud się oczyścił , złożyli swoje całopalenia , ofiary dobrowolne i dary . Judyta zaś ofiarowała wszystkie sprzęty Holofernesa , które jej podarował lud . Także kotarę , którą sama wzięła z jego sypialni , ofiarowała Bogu . Lud radował się przed świątynią w Jerozolimie przez trzy miesiące , a Judyta była razem z nimi . Po tych dniach każdy wrócił do swego dziedzictwa . Judyta również wróciła do Betulii i pozostała tam zarządzając swoim majątkiem . I była sławną do końca życia w całym kraju . Wielu pragnęło ją [ wziąć za żonę ], ale żaden mężczyzna nie zbliżył się do niej przez wszystkie dni jej życia , począwszy od dnia , w którym zmarł jej mąż Manasses i połączył się ze swymi przodkami . I zestarzała się bardzo i dożyła w domu męża swego stu pięciu lat . Niewolnicę swoją obdarzyła wolnością . Zmarła w Betulii i pochowano ją w pieczarze grobowej jej męża Manassesa . Dom Izraela opłakiwał ją przez siedem dni . Przed śmiercią swoją rozdała cały swój majątek krewnym swego męża Manassesa i krewnym ze swojej rodziny . I nie było więcej nikogo , kto by niepokoił synów Izraela ani za życia Judyty , ani też przez długi czas po jej śmierci .
Hymn Judyty jest ułożony na wzór psalmów pochwalnych.
Por.
;
.
Wlg dodaje jeszcze jeden wiersz: "Dzień święty, ustanowiony na pamiątkę tego zwycięstwa. Hebrajczycy zaliczyli do dni świątecznych. Żydzi świętowali w ten dzień od tego czasu aż do dziś".
biblia, biblia online, pismo święte, pismo święte online, twoja biblia, ewangelia, stary testament, nowy testament, księga, księgi, prorocy, słowo boga